Bekijk het eens van de andere kant

Op de middelbare school zat ik in de debatclub. Eerlijk is eerlijk: erg goed was ik niet. In standpunten bedenken misschien nog wel, maar ik was (meestal) te verlegen om iets te zeggen. Dat ging ongeveer zo, in mijn hoofd dan:
‘Oh ja, ja, ik weet wat ik moet zeggen, ha, geweldig! Oh wacht, er is nog iemand aan het praten. Lalala. Wat wilde ik ook alweer zeggen? Oh ja. Pfff, gelukkig is hij nu gestopt met praten. Nu kan ik… Oh shit, er begint al iemand anders. En nu weer iemand anders. En… shit, ze hebben het alweer over een ander onderwerp.’
Dus. Mijn bijdrage was niet zo goed. Maar dat maakt niet uit, het kwam toch maar mooi van pas toen ik vorig jaar moest debatteren in het Engels voor mijn studie en daar een acht voor haalde!

Goed, dit blogje was niet bedoeld om op te scheppen over de oh zo hoge cijfers die ik haal (*ahum* I wish). Wat we natuurlijk ook moesten doen bij de debatclub is argumenten bedenken bij stelling. Niet alleen voor-, maar ook tegenargumenten. En dat is nog niet zo makkelijk.

In de echte boze buitenwereld is het ook moeilijk. Je weet zelf misschien wel hoe moeilijk het is tijdens een ruzie om het vanuit de andere kant te bekijken. Ik bedoel, begrijpen je ouders nou echt niet dat het noodzakelijk is om om drie uur thuis te komen en niet om twaalf uur ’s nachts? Ze denken ook echt niet aan jou!
Maar, dat is het punt: jij ook niet aan hen. Hoe moeilijk het ook is: probeer het eens van een andere kant te bekijken.

Bij bijna elke stelling (ik zit nu aan dingen te denken als: ‘Je mag mensen mishandelen.’ enzo, lijkt me heel moeilijk om daar een voorargument voor te bedenken, dus daarom zeg ik bijna) zijn er goede argumenten, zowel voor als tegen. Het zorgt voor meer begrip en (hopelijk) minder ruzie.

Dus lieve mensen, probeer het eens. Misschien wordt de wereld dan een klein ietsiepietsie beetje liever.

33 Responses to “Bekijk het eens van de andere kant”

  1. Een omgekeerd argument voor een soortgelijk iets als mishandelen, namelijk misbruiken, weet ik toevallig wel. Als ‘de ander’ jou niet kan tegenhouden en ‘de ander’ is niet sterk genoeg om er een eind aan te maken, is er blijkbaar nog ergens iets in diegene dat het niet helemaal erg vindt.

    Oké, ik kan het niet goed uitleggen. Poging 2: andersom. Als ik de ander niet kan tegenhouden en als ik niet sterk (fysiek én mentaal) genoeg ben om weg te komen, is er blijkbaar iets in mij dat het niet helemaal erg vindt.

    Het idee erachter: als je iets écht niet wilt, gebeurt het ook niet.

    Ik ben het er niet mee eens, maar ik had die gedachte dan ook niet (wel iemand die ik ken) (de gedachte vanuit het slachtoffer gezien).

    Aan de andere kant: er zijn wel 2 verschillende zaken. MIShandelen en niet-mishandelen-maar-ook-niet-normaal-handelen, waar bijvoorbeeld onder verstaan kan worden iemand één keer een ‘opvoedende tik’ geven. Dáár zijn wel (veel) goede (?) argumenten voor te verzinnen. Mishandelen is een stapje te ver om je in te kunnen inleven eigenlijk.

  2. Wie deelneemt aan een debat doet er denk ik goed aan de pro’s en cons van zijn stelling eens onder de loep te nemen, kwestie van niet dadelijk van je sokken te worden geblazen… Maar stelling nemen in iets brengt ook altijd een zekere betrokkenheid mee en dan durven emoties al eens oplaaien. Stelling nemen in iets waar je niks mee hebt, dat is bar moeilijk, namelijk…

  3. Mooie gedachte. Alleen al om mensen te laten zien dat niet alleen hun waarheid bestaat (precies wat je met dit stukje wilt aangeven geloof ik)!

    • Ja hier ben ik het mee eens!! Ieder bekijkt het vanuit zijn eigen standpunt. Het leuke van een debat is om mensen zover te krijgen dat ze overlopen naar jouw standpunt.. Lastig, maar met de juiste argumenten toch ook wel leuk om te proberen. (mits dit op “vriendschappelijk” manier gedaan wordt)

  4. Dit is wat ik op mijn werk constant probeer te doen; de jongeren te laten begrijpen dat er een andere kant aan de situatie zit. De regels zijn er niet om ze te pesten, maar om ze te helpen met hun dagritme, contact met hun ouders, groei naar de toekomst e.d. Ook probeer ik het bij ouders, hun kinderen zijn niet alleen domme eigenwijze pubers (soms wel, hihi), maar hun hersens zijn gewoon nog niet volledige ontwikkeld, waardoor ze soms onbegrijpelijke beslissingen nemen. Dat schipperen tussen verschillende standpunten is soms vermoeiend en soms ook lastig, maar wanneer mensen naar elkaar kunnen luisteren en zich proberen in elkaar te verplaatsen, kan het contacht echt verbeteren..

  5. Als hulpverlener is het van belang om me in te kunnen leven in beide partijen. Ik denk dat ik het aardig onder de knie heb, al blijf ik natuurlijk belast met mijn eigen normen en waarden.

  6. Dit probeer ik inderdaad vaker te doen: het vanaf een andere kant bekijken. Hoewel dit soms moeilijk is brengt dit soms ook andere conclusies naar voren i.p.v. alleen die van jezelf.

  7. Ik heb meestal het probleem dat ik alles van twee kanten bekijk, waardoor ik mijn eigen voorargument alweer heb weerlegt met een tegenargument, of denk ‘ja, maar de tegenstanders hebben toch ook wel een punt’. En dat is niet heel erg handig tijdens het debatteren.

  8. Ik heb vroeger op school ook moeten discussiëren in een groepje. Ik kwam er maar niet tussen, ik durfde ook niet goed. Iedereen was voor de stelling (make-up moet je niet op dieren uitproberen). Hoewel ik het met de stelling eens was kwam ik op een gegeven moment met argumenten tegen. Dat was even heel vreemd, maar het was ook heel verfrissend om het eens van een andere kant te bekijken.

  9. Ik denk dat dit juist vaak mijn valkuil is. Ik begrijp meestal wel dat de andere kant het anders ziet en laat dan mijn eigen standpunt geregeld gaan. Laatst zei iemand eens tegen mij ‘je hebt altijd begrip voor de ander, denk ook eens aan jezelf.’ En daar zat toen wel wat in…

  10. als wij ergens over moeten debatteren bij m’n studie (ethische kwesties enzo) worden we meestal ingedeeld, in groepje “voor” of groepje “tegen” en zo leer je wel argumenten bedenken inderdaad. Is wel leuk om dingen te moeten bedenken die tegen je eigen gevoel in gaan, ga je daar meer voor open staan.

  11. Zou ik hier nu reageren of niet. Als ik wel reageer, bestaat de kans dat er een tegen reactie gaat komen. Dan ben ik verplicht om nadien nog eens terug te komen om die tegen reactie te moeten lezen. Indien ik niets laat weten, moet ik nadien ook niet meer terug komen. Ik twijfel nog fel en weet niet direct wat ik ga doen. Misschien laat ik het nu even rusten en ga hier nog over nadenken in alle stilte en sereniteit.

  12. ik ben slecht in debatteren, ik denk dat ik gelijk heb.
    Ik kan mij wel verplaatsen in andermans gedachten, maar het is moeilijk om mij over te halen tot andere gedachten;-)

  13. Ik ben wel iemand die dingen van verschillende kanten bekijkt. Als het persoonlijker wordt probeer ik ook de situatie van de andere kant te bekijken. Wat een stuk lastiger is, maar soms wel lukt. Zo heb ik vriendinnen wel dingen vergeven waar ik het toch echt heel moeilijk mee had. Maar door het dan van hun kant te bekijken lukte het toch.

  14. WHAHAHA ik denk echt PRECIES hetzelfde :P

  15. Ik kan best wel goed debateren, volgens mij zijn er best wel voor argumenten te verzinnen voor ‘je mag iemand wel mishandelen’ (:

  16. Je hebt helemaal gelijk! Maar soms is het zo moeilijk om je te verplaatsen in een ander, want ik wil wél om 3 uur thuis komen, ook al snap ik dat mijn ouders dat niet goed vinden! Kunnen debatteren is altijd wel handig. Ik kan het alleen goed als het niet onder commando is! ♥

  17. Het van een andere kant bekijken doe ik meestal als ik ruzie met iemand heb. Dan is het makkelijker om het goed te maken.

  18. Ik ben het volledig met je eens al draai ik het over het algemeen meer naar de mensen achter de stelling dan de stelling zelf. Voorbeeldje met het mishandelen: wat is de reden dat de gene die mishandeld dat doet? Misschien is hij / zij van huis uit niets anders gewend…

    Maar idd door meer ook naar de andere kant te kijken kweek je meer begrip en verminder je ook een hoop stress.

  19. Op school zit ik bij het debatteam en dan worden we ook getraind elke maandag of donderdag. En dan doen we ook mee aan wedstrijden tegen andere scholen (: En dat is wel erg leuk! En er is ook eens per jaar een debatwedstrijd op onze school (: En afgelopen jaar deden we mee, en dan kan je zelf je team samen stellen, en dus was ik samen met 4 andere meisjes tweede klassers ook. En we dachten gewoon oo leuk. Totdat we ineens in de halve finale stonden (: En dat was tegen 5de klas jongens VWO en wij meisjes 2de klassers. Hoogmoed komt snel voor de val? We hebben ze ingemaakt (: En waren bovendien ook de eerste 2deklassers die de finale hebben bereikt (: Jup, erg leuk (:

  20. O ja, zulke gedachtes had ik ook bij debatteren op school, haha! Ik was beter in discussies voeren buiten de les om ;p Maar dingen van twee kanten bekijken en je realiseren dat er meer meningen zijn dan enkel die van jezelf is altijd wel goed! Af en toe inderdaad wel lastig, maar agreeing to disagree kan ook altijd nog.

  21. Ik probeer soms een aparte mening in te nemen bij een discussie om te zien hoe mensen erop reageren. En om te oefenen in het wisselen van perspectief.

    Reageren mensen bij jou ook raar als je zegt dat je in een debatclub hebt gezeten? :P

  22. Wij doen op school veel aan debatteren, goede post!

  23. In het heetst van de ‘strijd’ (= ruzie/discussie) ben ik altijd heel slecht om het van de andere kant te bekijken, maar achteraf moet ik vaak toegeven dat de ander ook gelijk heeft ^^

  24. Als ik echt kwaad ben dan kan ik heel erg onredelijk zijn, ik moet altijd het laatste woord hebben. Maar achteraf dan lukt het me wel om dingen van een andere kant te bekijken, en dan kom ik ook nog wel eens tot de pijnlijke conclusie dat die ander misschien toch gelijk had.
    (En ik denk idd dat de wereld wel liever word als iedereen zich ook probeert in te leven in anderen.)

    • Dit herken ik ook wel. Als ik boos ben dan heb ik gelijk. Maar ik moet altijd even tot een stuk of 100000000000000 tellen voordat ik het kan. Vooral als ik een discussie met m’n vriend heb die een beetje uitloopt. Dan kan ik hem zelfs soms niet eens aankijken omdat ik dan zo erg vind dat IK gelijk heb hahahaha

  25. Je mag mensen mishandelen wanneer ze jou ook (geestelijk) mishandeld hebben. Ook mag je kinderen mishandelen want dan luisteren ze beter. Honden luisteren ook beter wanneer ze straf krijgen. Je mag mensen mishandelen als gewone straffen niet uithelpen.

    Oh god wat vreselijk :’) Ben het er totáál niet mee eens hoor, ik probeer het alleen van een andere kant te bekijken. Brrrr, rillingen.

  26. Hahaha stom eigenlijk. Want natuurlijk vind ik het ook moeilijk, maar toch probeer ik de laatste jaren (sinds ik wat ‘wijzer’ ben geworden) ook meer te denken vanuit een ander punt.
    En sinds ik dat doe, merk ik hoe oppervlakkig sommige mensen wel niet zijn. Heel vermoeiend, maargoed, die moeten het dus nog leren ;p
    Goed artikel, geeft me weer wat motivatie en inspiratie!
    Vind je blog ook super en je layout is ook erg nice :)

  27. Ik hebo ok weleens voor en tegenargumenten moeten bedenken bij stellingen. Het kan makkelijker worden als je er niet vanuit jezelf naar kijkt, want je hebt zelf altijd al een grote voorkeur: je bent voor of je bent tegen, dus van buiten jezelf ernaar kijken.

  28. Trackbacks

Leave a Reply to Saskia