Internetland


De toegang tot internetland.

Ik heb heel veel vrienden. Wel tweehonderd. Op Facebook. Nee, de meeste spreek ik nooit, maar dat maakt niet uit. Het zijn toch echt mijn vrienden (ook al vind ik sommigen niet zo heel aardig).

Daar blijft het echter niet bij. Nee zeg, wat denk je wel niet, dat ik zo weinig kennissen heb? Nee, op Twitter zijn er best veel mensen die me volgen. Best friends for life, dat zijn wij.

Internetland is verraderlijk. Het lijkt echt, maar dat is niet altijd. Als ik mijn vrienden in internetland meetel, wauw, dan ben ik populair (oké overdreven, maar je begrijpt wat ik bedoel). In het echte leven kom ik amper tot de vijftien (dat klinkt zieliger dan het is, maar ik wil wedden dat de meeste van jullie ook niet vijftien vrienden hebben en dat is niet erg, het gaat om de kwaliteit niet de kwantiteit).

Misschien ben jij wel superduperpopulair op internet. ‘Pietje? Ja, dat is die ene van Twitter/die blog/die bekende website.’ Maar als jij in de stad loopt, herkent niemand je.

Natuurlijk, internet heeft ook geweldige kanten. Als je antwoord wil op een vraag, dan kun je het googlen of op Twitter vragen. Massaal steunen we acties als die van Mauro of Kanjerguus.

Maar je kan jezelf er ook in verliezen. En dat is het gevaar. Internetland is, net zoals de echte wereld, niet altijd even onschuldig.

(Overigens vind ik het wel leuk als mensen me bijvoorbeeld op Twitter volgen en zijn heel veel mensen onder jullie die ik alleen van internet ken heel aardig, maar dat is mijn punt niet)

44 Responses to “Internetland”

  1. Ik zou jou wel herkennen hoor, als ik je in de stad zie!

  2. Ik snap je punt wel. Het grappige met mijn facebook is, dat mijn beste vriendinnen niet eens facebook, hyves of twitter hebben! Maar goed internet heeft tegenwoordig zoveel mogelijkheden, tja, toch altijd even nadenken!

    Liefs

  3. Het internet is verraderlijk, en helaas zijn er nog steeds heel veel mensen net een tikje te naïef… en dan gaan dingen verschrikkelijk fout!

    Ik zit zelf in de ICT ( Goh echt? Jij?! – Ja Ik doe dat wel eens ) en je wilt niet weten hoe onwetend sommige mensen zijn…

    En dan moet ik als barmhartige samaritaan redden wat er te redden is en ze uitleggen hoe ’t dan wel werkt…

    Blij dat JIJ mensen ook nog even wilt attenderen op dit feit
    en is dat JOU Compaq presario met 2GB ram, 320GB HDD en DualCore processor? ( Waarom weet ik dat xD ) ?
    Leuke laptop!

  4. Ik snap je punt… Trouwens alles waarin je jezelf “verliest” heeft een potentieel verraderlijk kantje.

  5. Ik weet nog wel dat ik twee jaar geleden heel erg druk was met outfits fotograferen en op forums plaatsen. Op een gegeven moment merkte ik dat ik het echt deed voor de complimentjes, en als die dan niet kwamen voelde ik me behoorlijk shit. Toen ben ik er maar mee gestopt, want het slaat eigenlijk nergens op om zoveel waarde te hechten aan mensen die je niet kent (en die jou ook niet kennen). Net als jaloers zijn op iemand die meer hyvesvrienden had: onzin!

  6. Ja, facebook geeft me soms een beetje een ongemakkelijk gevoel: je kunt je sociaal leven behoorlijk verkleuren met behulp van dat medium: een selectie foto’s waarop iedereen lacht, vele berichtjes op elkaars “wall” met hoe leuk het is, dat het dringend opnieuw moet enz… Ik hou daar niet van (zulke dingen kunnen ook via private berichtjes of via de chat) en het lijkt echt alsof sommige mensen het in je gezicht schreeuwen: “oh zie hoe uniek en geslaagd mijn sociaal leven is!”
    ‘k Was vroeger ook lid van fora (van Harry Potter) en daar ben’k ook nogal eens teleurgesteld geweest… Niet iedereen bleek te zijn voor wie hij zich uitgaf. Eng idee vind ik dat, want hoe kun je nu weten wie je wel en wie je niet kunt vertrouwen op het net?

  7. Ik had me voorgenomen op Facebook alleen échte vrienden toe te laten, maar ja het is zo lullig om dan iemand te weigeren en het is ook wel gezellig met z’n allen. Ik ben overigens wel blij dat niemand me op straat herkent, anders wil iedereen natuurlijk met me op de foto :-)

  8. Op sociale media ben ik ook best popi, maar in het echt valt dat behoorlijk mee.

  9. Ik snap je blogje helemaal!

  10. Ik heb veel minder vrienden, maar ik weigerook weleens mensen, omdat ik in het echte levenook helemaal geen contact heb met die mensen. Dat isvooral op facebook dan. Maar je hebt gelijk.

  11. Ik kom in het ‘echte’ leven ook tot de 15 misschien, maar dat is (zoals je zegt) belangrijker dan veel vrienden. Ik heb zowel Facebook als Twitter, maar mijn activiteit hangt heel erg af van hoeveel ik te doen. Echt een beetje tijdverdrijf haha..

  12. Ik heb de actie van Mauro niet gesteund. Niet omdat ik het er niet mee eens was, maar omdat ik na een week al kotsmisselijk was vna die hele ‘hype’ rond de man.
    Ghehe mja, internet heeft zijn goeie kanten!

  13. Op internet kan alles. Mijn tweede leven ;)

  14. Ik ben niet eens met faceboek begonnen… Na wat ‘ontdekken’ op hyves dacht ik, wat gaat hier veel tijd in zitten en wat heb ik er aan (behalve dat het leuk was om mensen van je basisschool en middelbare school zo terug te vinden, dat dan weer wel…).

  15. Mijzelf verliezen in internetland ken ik maar al te goed!

  16. Ik heb een aantal hele goede vriendinnen juist via het internet (fora) leren kennen. Dus dat is wel weer erg leuk!

  17. Grappig he. Ik heb eens de helft van mijn Facebookvrienden weggegooid, gewoon echt opgeschoond zeg maar. Maar uiteindelijk komen ze allemaal weer met hangende pootjes terug ;)

  18. Ha! Mijn facebookvrienden! Laat me niet lachen, haha. De mensen uit mijn basisschool tijd, zijn er veel.. Ze weten me prima te vinden als ze me nodig hebben, maar zodra ik ze tegenkom in bijvoorbeeld de supermarkt kijken ze me met de kont aan. Met de meiden van de middelbare school lijkt hetzelfde te gebeuren. Het contact verwaterd, ik heb mijn eigen leven gekregen en zij blijkbaar ook. Eigenlijk zit ik er zelf ook vaak over te denken om ze er gewoon uit te gooien, lekker radicaal. Maar blijkbaar vinden ze me nog wel interessant genoeg om me te blijven volgen, foto’s van me te zien en te weten wat me bezighoudt – en ik dus blijkbaar ook. Bovendien heb ik ook mensen op facebook die ik persoonlijk niet ken, maar wel van het bloggen. Dan is het ook niet heel eerlijk om die wel gewoon toe te laten tot mijn leven op facebook?

    Eigenlijk zijn de social media gewoon heel handig om het contact met (oude) vrienden/kennissen te onderhouden. Stom als je erover nadenkt dat dat het enige is wat ons dan bindt.

  19. Het is mij wel eens kwalijk genomen omdat ik vertelde dat ik internet mensen passanten noemde.
    Dat zijn ze voor mij ook. Ik ken bijna niemand via internet, ik heb twee goeie vrienden aan het internet overgehouden en dat vind ik best eigenlijk.
    Ik ben de tijd van ontmoetingen en afspraken voorbij, dat kostte mij teveel tijd en benzine;-)

  20. Als ik je ooit in Leiden tegen komt dan herken ik je vast wel :P. (al hoewel misschien niet, zoals heel veel Nederlands die denken dat alle Chinezen op elkaar lijken, vind ik heel veel Nederlanders op elkaar lijken hehe) Sommige mensen die ik niet mag, verwijder ik gewoon van facebook :’D.

  21. Je hebt een punt!

    Ik vind dat je je leven niet moet laten leiden door internet!
    Veel mensen zullen het met mij oneens zijn, maar als je dat doet dan heb je gwn geen leven meer en dan zit je alleen nog maar achter de pc.

    spreek dus gewoon af met je echte vriendinnen (en nee het maakt echt niet uit hoeveel dat er zijn) en blijf de dingen doen die je luek vind!

  22. Waar punt hoor Laura, het is idd zo makkelijk je er in te verliezen en je real life vrienden even te laten voor wat ze zijn. Maar toch gaat er naar mijn idee niets boven een face 2 face avond met een goede vriend / vriendin :)

  23. Kwestie van definitie, er zijn vast wel honderd mensen die ik zeker zou aanspreken om een praatje te maken, als ik ze tegen kwam. Maar mensen waarmee ik regelmatig afspreek en alles deel? Niet meer dan tien.

    Gelukkig heb ik op Twitter maar 21 volgers, ik laat mij zomaar niet faken! ;)

  24. Je hebt helemaal gelijk. Maar het feit dat niemand op internet je kent, is soms ook erg fijn!

  25. Goed geschreven en zo waar. Ik heb vandaag wat op facebook gezet waar ik niet per se een reactie of uitleg aan hoef te geven en wat denk je er reageert iemand die ik echt nooit spreek of zie en nu reageert ze. Uit pure nieuwsgierigheid zijn mensen je vrienden en dat is een reden dat ik af en toe mijn lijst door kijk en mensen schrap.

  26. In mijn eenzame jaren vond ik die internet vrienden heel handig, een ‘like’ of een aardig woord maakte mijn dag. Nu ik volwassen ben en genoeg leuke mensen ben, heb ik er NIKS mee.. ik doe er allemaal niet aan, laat mij maar bloggen (waneer ik zin heb!) dan ben ik blij, haha!

  27. Je hebt gelijk, Internet heeft veel voordelen maar ook zo zijn nadelen…

  28. Je online leven moet, in mijn ogen, niet je offline leven geheel overnemen. Al worden beiden levens tegenwoordig ook wel steeds meer verwoven en ook dat wordt normaler. Internet is sowieso wel een handige manier om real life contacten levend te houden :) En beide werelden kunnen inderdaad verraderlijk zijn, zoals eigenlijk alles positieve en negatieve kanten heeft.

  29. Ik ben het helemaal met je eens, máár ik gebruik Twitter en Facebook ook om af te spreken met vrienden. Vooral als je met meerdere mensen tegelijk af wilt spreken is het makkelijk om het via sociale media te regelen.

  30. Ik snap je punten. Op sommige punten is internet heel handig en soms ook verradelijk.

  31. Ik hou van internet. Hopelijk houdt het internet ook van mij. Want ik kan er stiekem gewoon niet zonder!

  32. Goed punt. Internet is geweldig, maar ik zou er nooit mijn real life contacten voor opgeven.

  33. Ik begrijp heel goed wat je bedoeld. Vooral het Facebook gedeelte.

  34. Ik heb niet eens 15 echte vrienden! Dat lijkt me trouwens best veel. Ik heb 2 vriendinnen waarvan ik écht weet dat ik op hen kan terugvallen als het niet goed met me gaat. En verder heb ik nog een boel vrienden en vriendinnen waarmee ik fijn kan praten of lachen. Maar échte vrienden? Die kunnen de meeste mensen op hun 1 hand tellen denk ik zo…

  35. Heel interessant stukje, ik herken mezelf er ook echt in. Ik probeer wel altijd voorzichtig te zijn met vriendschappen op internet: op Twitter en Facebook is mijn profiel afgeschermd voor mensen die ik niet ken en ik laat dus alleen mensen toe die ik ken en met wie ik echt bevriend ben. Ik ben het ook helemaal met je eens: kwaliteit van vrienden is veel belangrijker dan kwantiteit!

  36. en die 15 vrienden moet je ook extra waarderen <3

  37. Trackbacks

Leave a Reply to Nicky