Laura de postbezorger


Hét liedje dat bij dit bijbaantje hoort.  

Ik heb vakantie. Je moet toch wat, met zo’n vakantie. Bijvoorbeeld een vakantiebaantje. Nu ging het zoeken naar dat desbetreffende baantje niet zo geweldig. Uiteindelijk vond ik er toch één: postbezorger bij een niet nader te noemen postbedrijf.

Dit is wat ze je niet vertellen over de post bezorgen:
– Dat je zo’n brief in de bus gooit en er geen ‘Ik waak hier’-bordje staat en je je dus kapot schrikt van een blaffende hond. En als er wel een ‘Ik waak hier’-bordje staat en je er dus op voorbereid bent, blaffen ze juist niet. Nou ja zeg!
– Dat je vingers op een gewone bezorgdag wel zo’n honderd tot tachtigduizend keer blijven steken in een brievenbus.
– Dat je heel veel spinnenwebben en andere leuke dingen die de natuur ons gegeven heeft tegenkomt.
– Dat ik post moest bezorgen bij een exachtig persoon. Maar niet tegengekomen, jammer hoor!
– Dat de schoudertas en fietstassen die ik te leen heb enorm naar kattenvoer stinken. Ik heb dan ook meerdere katten achter me aangehad. Helaas niet vanwege mijn persoonlijkheid of looks dus.

Dan nu de statistieken:
– Aantal spinnenwebben waar ik in ben gelopen: ontelbaar.
– Aantal kindjes dat voor de deur bleef staan om naar me te kijken (ik ben ook zo interessant!) en terugzwaaide toen ik zwaaide: 1.
– Aantal kindjes dat me gezelschap hield tijdens het post bezorgen: 1. (‘Amy heeft een hele grote hond.’ ‘Oh ja, hoe groot?’ ‘1.80 denk ik.’)
– Aantal katten dat terug praatte wanneer ik een gesprek met ze probeerde aan te knopen: 0.
– Aantal mensen dat me aanstaarde, omdat ze blijkbaar nog nooit een postbezorger hebben gezien: minstens 20.
– Aantal leuke jongens dat ik onderweg ben tegengekomen: een schamele 5.
– Aantal oud-klasgenoten dat me vol medeleven aan keken toen ze me tegen kwamen: 1.

Wisten jullie dat postbezorgers ook nachtmerries hebben? Mijn grootste nachtmerrie was dat ik van plan was om net de laatste brief van een straat te bezorgen, toen ik erachter kwam dat ik bij de verkeerde straat was. Probeer die fout maar eens te herstellen. Gelukkig is het me nooit overkomen.
Een andere nachtmerrie was dat ik mijn fiets uit het oog zou verliezen en hij, inclusief tassen vol brieven, gestolen zou worden. Die kans is klein in een dorp als het mijne, maar toch word je er een beetje een stresskip van (wat ik natuurlijk normaal niet ben).

Wat stiekem wel leuk is? Naar binnen gluren (oooh dat mag niet, Laura), mensen begroeten en de radio luisteren tijdens het bezorgen. Dat was het wel.

En nu is het voorbij. Ik zou willen dat ik kon zeggen dat ik superrijk ben, maar dat is alleen in mijn dromen zo. Weer een beroep dat ik van mijn lijstje kan afstrepen!

(En nu een bijbaantje in Leiden of Oegstgeest vinden. Tips zijn altijd welkom).

63 Comments to “Laura de postbezorger”

  1. Hoe miauwde je tegen die katten? Of was je gewoon normaal aan het praten? Dat verstaan ze niet. Ze verstaan alleen ‘mauw’ en ‘miauwwww’ en ‘mraaauwwww’ en het-geluid-dat-een-slang-altijd-maakt-en-een-kat-doet-als-hij-boos-is. Vooral die laatste verstaan ze. Schrikken dat ze doen! En dan zien dat ik het ben, moehahaha :P

  2. Ach ja, baantje is baantje. Ik heb een keer uit pure noodzaak folders rondgebracht. haha goed idee, ga ik een keer over schrijven..
    Ik hoop dat je snel een ander baantje kan vinden, helaas woon ik te ver uit de buurt dus kan ik je niet helpen

  3. Ik heb het 1 dag gedaan. Van die kleine folders kwijt raken, idd je vingers tussen de brievenbus krijgen en brievenbussen die zich verstoppen door verticaal ipv horizontaal in de deur te gaan zitten.

  4. Het is misschien omdat je zak naar de kattenvoer ruikt dat de honden zo agressief op postbodes reageren? =)

  5. Oh, post bezorgen. Topbaantje! Honden, spinnen, brievenbussen: heerlijk. Maar het aantal leuke jongens dat je tegen bent gekomen vind ik nog best hoog. Toen ik folders en huis-aan-huisbladen bezorgde, heb ik er nooit een gespot.

  6. Weet je welke postbezorger die nachtmerrie wel is overkomen? Die gister hier langskwam. Erg handig :/ Nu moet ene Han nog langer op z’n post wachten.
    Jij gluurt naar binnen, en de mensen staren weer naar jou. Ik noem dat gelijke stand. Ik gluur ook altijd naar postbodes, maar ik heb m’n lenzen dan meestal niet in, dus dat helpt niet erg xD

  7. Ik ben trots op je. Postbezorger. Wow. Mensen blij maken (behalve met blauwe enveloppen) en door weer en wind op pad gaan…

  8. Dat lijkt me dus echt afschuwelijk, haha! Wel jammer dat die katten niet terug praten lol.

    Oja, ik verwacht trouwens nog een pakketje, komt postbode Laura die hier bezorgen? :)

  9. Tjee Laura… heb je met die katten dan wel in hun taal gesproken? Want helaas verstaan de de taal van mensen niet.

    Ik vond het destijds wel een heerlijk beroep. In de winter niet dan, maar in het voorjaar was het heerlijk om de post te bezorgen. Contact met mensen en inderdaad… je kon nog eens ergens binnenkijken.

  10. In leiden of oegstgeest hebben ze ook post. Ik stel voor dat je een overplaatsing aanvraagt :-)

  11. Ah dat jongetje <3 Schattig!

  12. Ik bezorg sinds april op zaterdag de post. Ik herken het van de spinnenwebben vooral. Kinderen komen bij mij ook vaak vragen of ze elastieken mogen hebben.
    Ik vind het op zich een fijne bijbaan. Geen baas die in je nek staat te hijgen en je doet je werk en als je klaar bent dan ben je klaar (bij de boekhandel waar ik werk is het vaak zo rustig dat ik me enorm verveel).
    Nadeel is natuurlijk het weer. Tot nu toe heb ik nog geen regen gehad, maar dat zal vast niet lang meer duren.

    • Ik vind het grootste nadeel het geld, eerlijk gezegd. Het verdient geen drol (of ik verdiende geen drol, ik denk dat jij bij dat andere postbedrijf zit).

  13. Ha ha. Eerlijk gezegd had ik niet verwacht dat jij een meisje bent dat het aantal leuke jongens die je tegen komt ook daadwerkelijk bijhoudt.

  14. Ik had lange tijd een beeld van de postbezorger als iemand met een heel lastige job, als in: ’s ochtends vroeg door weer en wind met volgestouwde fietszakken door onverlichte straten rijden. Toch leuk dat het blijkbaar een vrij positieve ervaring was!

  15. Ik kreeg meteen het liedje van ‘Pieter Post’ in mijn hoofd haha

  16. Geen baan voor mij dus… als ik een spinnenweb zie is er ook een spin… en zodra ik die zie durf geen post meer in de brievenbus te doen hoor ;)

  17. Ik weet niet of ik het een tip moet noemen maar ik héb ooit een bijbaantje in Leiden gehad…

  18. Dat is wel een leuk liedje voor tijdens het bezorgen inderdaad!
    Bijbaantjes moet je via de uni proberen te regelen, meestal wel relaxed en goedbetalend werk :) Mijn zusje werkt daar nu in de UB en doet af en toe ook iets met tafels neerzetten voor examens en tentamens enzo.

  19. Dit lijkt me nu echt een geweldige baan! Vervelend nou dat ik dit fysiek gezien niet aankan… :( :P
    Ik vind het knap van je!

  20. Ik heb ongeveer een jaar een bijbaantje gehad als postbode. Mij is wel eens overkomen dat ik een hele straat verkeerd had ingegooid. Toen kon ik erna dus over aan gaan bellen om de post terug te vragen.. verschrikkelijk :p

  21. Ha! Kijk! Hier heb ik op gewacht! Nu weet ik nog steeds niet of je het wel leuk vond of niet. Je hebt gelijk, die nieuwe postbezorgercontracten zijn bagger. Gelukkig heb ik nog een oud ‘postbodecontract’.

    De fiets van mijn collega is een keer gestolen. Zweten natuurlijk, maar gelukkig waren de tassen eraf gehaald (dus de post kon bezorgd worden), kwam de fiets een dag later terug en hadden we een vrolijke dorpsgek: ‘gisteren was ík de postbode’.

    Denk er eens over na om met de kerst een paar weken terug te komen voor binnenwerk (ik geloof dat ze dat ik vacatures ‘postsorteerders’ noemen). Enorm veel post, enorm had werken maar dat is zó gezellig. Op de straat is met kerst trouwens bikkelen maar ook enorm leuk. Iedereen is vrolijk en als je geluk hebt bieden mensen je allemaal lekkere dingen aan.. :-)

    • Ik moet zeggen dat het me meeviel en dat ik bepaalde aspecten leuk vond (sociaal gezien, dus mensen gedag zeggen, de beweging was ook wel fijn eigenlijk), maar vooral het geld valt me echt tegen. Dat is ook een reden om er niet verder mee te gaan (naast dat ik drie hoog ga wonen en ik het dus sowieso niet meer kan doen).

      Hmm, dat is wel een goed idee, dankje! :)

      • Als ik zo vrij mag zijn, wat heeft drie hoog er mee te maken? We praten trouwens toch over dat oranje/zwarte bedrijf? ;-)

        • Nee, we praten niet over dat bedrijf haha. Nou, aangezien mijn fiets beneden staat en ik dan met al die post moet zeulen (ik moet het ook nog sorteren). En vanwege het geld ook, daar kan ik mijn eten niet van betalen haha.

  22. Dat moet je toch ooit gedaan hebben, postbezorgen (of op z’n minst kranten of folders). Ik vond vooral het fietsen met overvolle fietstassen een uitdaging.

  23. Ik heb het ook een poosje gedaan. Vooral die brievenbussen met van die haartjes aan de binnenkant zijn killing voor je vingers. Alsof er een monster aan de andere kant staat die je vingers vasthoudt.

  24. Aaah!
    Vragen voor postbodes, die heb ik nog!
    1. Wat doe je als je geen brievenbus kan vinden?
    2. Hoe komen jullie toch aan al die elastieken aan het fietsstuur? Leveren jullie die ook weer in?
    3. … ben ik vergeten.

    • 1. Eerst bel je aan en als er niemand open doet, houd je de brief bij je en doe je er een retoursticker op dat er geen brievenbus is.
      2. Die krijg je en die lever je ook weer in ja.
      3. Oké :P

  25. Haha, ja, dat moet de nachtmerrie zijn van iedere postbode, de post bezorgen in de foute straat en er past achter komen bij het laatste huis.

    Volgens mij ook al echt gebeurd, het is de enige verklaring waarom de post voor een straat aan de totaal andere kant van het stad in onze bus zat…

  26. gelukkig zijn die nachtmerrie’s je nog nooit overkomen! ik heb nog nooit postbezorgd, maar ik heb nu twee bijbaantjes (appie en ziekenhuis). Ook niet echt geweldig alle twee.

  27. Dank je dat je me weer even meenam naar mijn 17-jarige ik: kranten bezorgster in de vroege ochtend. Ieder ding wat je noemt: been there done that ;) Die hond optie kan trouwens nog een leuke toevoeging krijgen. De deur van de woest blaffende hond die ineens niet helemaal goed dicht zit en om 4 uur in de ochtend een dobermann achter je aan hebben. En dan nog vinden mensen het raar dat ik meer met katten heb, nou ik niet!

  28. Postbode is echt een baantje wat mij zo niet trekt… dat fietsen, honden achter de brieven bus, regen, kou, fietsen, honden, lopen, tillen, fietsen, honden..
    nee geen baan voor mij… respect voor jou…

  29. Een vriend werkte vroeger bij MediaExpress dus heb ik toen wel eens een aantal keer meegelopen. Niet echt mijn ‘ding’. Dan werk ik liever achter de bar of zo :P

  30. Haha je schrijft altijd zo leuk, dat zelfs postbezorgen nu best een leuk bijbaantje lijkt. Mijn enige echte bijbaantje was in de dierentuin, beetje kinderen schminken / ballondieren knopen (EN IK KAN HET NOG STEEDS, WIE WIL ER EEN GIRAFFE???!!!!) en poppenkast spelen.

  31. eigenlijk is het “een dorp als HET mijne”……maar goed, ik heb weer een nieuw tijdverdrijf gevonden…;-))

  32. Ik zat ook na te denken over een (vakantie) baantje en ik heb op meerdere site gekeken om folders te bezorgen, ik denk dat ik dat toch maar niet ga doen nadat ik dit gelezen heb hahaha

  33. Ik heb 2 jaar op woensdagmiddag de plaatselijke krant bezorgd, maar was altijd bang dat klasgenootjes die daar net woonden me zouden zien, haha.
    Nu zit ik achter de kassa bij de supermarkt als bijbaantje en dat bevalt me wel wat beter eigenlijk ;)
    (geen last van het weer!)

  34. Een ik-waak-hier bordje is standaard, bij een huis waar ik kranten breng hangt:
    Pas op! Loslopende teckel. Als de hond komt: plat op de grond liggen en op hulp wachten. Als er geen hulp komt: sterkte…..

    Het bordje hing er niet voor niets, de deur stond open en die teckel vloog me zowat aan :P

  35. En hoeveel elastiekjes heb je al?

  36. Haha ja mijn arme vingers! Ik heb van die akelige brievenbussen die gewoon een gat in de muur zijn met stenen. Wat denken die mensen???? :(

    En die spinnenwebben. En de spinnen. Bah mensen moeten echt hun tuin beter bij houden. Ik heb er een paar bij waarbij ik de struiken met doorns moet ontwijken alsof ik door een jungle loop. Meerdere malen heb ik me voorgenomen om een kapmes mee te nemen. Maar dat mag vast niet….

    Ik ben wel bruin geworden. Jij ook? :D

  37. Haha dat van dat jongetje las ik al op twitter, super schattig. En post bezorgen lijkt me niet een Heel Erg verschrikkelijk beroep op zich.

  38. Ik zou niet graag postbezorger willen zijn, hoezeer ik ook van de post houd haha.

  39. Het lijkt me best leuk, vooral met die kindjes. Haha.

Leave a Reply to Laura denkt