Ik was, en ben nog steeds (al verschillen daar de meningen over) een heel lief en braaf meisje. Op de basisschool deed ik altijd netjes mijn huiswerk, stak mijn hand op als ik iets wilde vragen en haalde voldoendes. Maar één keer, tja, toen ging ik toch wel over de schreef.
Ik durf het bijna niet te zeggen. Het is te asociaal voor woorden. Ik snap nog steeds niet dat ik niet uit huis ben geplaatst en naar een jeugdinrichting ben gebracht.
Nou, goed dan. Ik las stiekem de Donald Duck onder tafel. Terwijl de pauze net was afgelopen en de juf al was begonnen met lesgeven.
…
Daar moet je uiteraard voor boeten. De broer van mijn beste vriendin had al gezegd wat voor vreselijk mens de juf wel niet was, dus ik zat te trillen als een rietje.
‘Nablijven!’ riep ze.
Ik viel bijna flauw van de angst. Nablijven, ik, het braafste meisje van de klas. Hoe kon ik nu ooit nog mijn ouders onder ogen komen?
Gelukkig zag de juf dat ik bijna doodging van angst en nou ja, dat zou niet zo’n goed teken zijn met haar functioneringsgesprek in het vooruitzicht, dus hoefde ik toch maar niet na te blijven.
Ik vond haar meteen een stuk aardiger.
5 oktober 2014 at 09:23
Haha ik was ook altijd zo’n braaf meisje.. Heb ook eens strafwerk moeten schrijven omdat… what for it… Ik de bel nadeed. :’)
5 oktober 2014 at 10:49
Hahahaha :P
5 oktober 2014 at 09:43
Ik heb eens strafwerk moeten schrijven omdat ik een bloemetje op mijn schrijfschrift had getekend. Een vriendin had hetzelfde gedaan en kreeg dezelfde straf, maar haar vader heeft opgebeld en zei dat ze drumles had. Ik kwam de volgende dag netjes mijn strafwerk en zij hoefde het niet te doen. Grrr!
Ook had ik een keer een knuffeltje mee naar school en toen de meester dat zag, pakte hij mijn knuffeltje af en zette ‘m op het bord. Iedereen lachen natuurlijk…
5 oktober 2014 at 12:03
De Donald Duck lezen in de klas, daar moet natuurlijk de hoogste straf op staan! :-)
Ik heb ooit eens straf gehad omdat iemand anders zat te kletsen en de meester dacht dat ik het was, boeh!
5 oktober 2014 at 12:42
Hahaha, herkenbaar. Niet de Donald Duck, maar ik haalde ook altijd voldoendes en toen haalde ik één keer iets niet, mocht ik meteen een uurtje langer blijven. Kwam een oude leraar van me helemaal verbaasd binnen…
5 oktober 2014 at 13:39
Woa, dit doet me denken aan mijn eigen eerste keer nablijven. Dat gebeurde samen met een stel andere kinderen uit m’n klas, die net als ik hun werkstuk niet op tijd af hadden gekregen. De meester riep dan: “Ja, dan moet je maar niet plaatjes blijven zoeken op Google tot pagina 100! Pagina 2 is de max. En als je het niet afkrijgt, kan dat de enige reden zijn!” Nou, niet als je zo perfectionistisch bent als ik. Ik beperkte mijn tijd op Google tot het minimum, maar kreeg het toch niet optijd af. Ik was helemaal beledigd en vond het onterecht dat ik moest nablijven. Natuurlijk bleef ik – zo was ik dan weer wel, toen – maar zodra ik thuiskwam, wilde m’n moeder natuurlijk weten waar ik had uitgehangen zonder wat te laten weten. Ze was zo boos dat ze de meester had opgebeld, waardoor ik uiteindelijk nog de dag erna mijn werkstuk mocht afmaken, muhaha!
5 oktober 2014 at 14:19
Hum, ik voel een blog opkomen… ;-)
5 oktober 2014 at 18:49
Dinsdag verschijnt het. Inclusief een link naar jouw blog. Want jij bent de braafste…
5 oktober 2014 at 20:51
Ik ben erg benieuwd!
5 oktober 2014 at 17:52
Hihi, ik was ook altijd een lief en braaf meisje. Tenminste, dat dachten de leraren. Ik kwam overal mee weg, ze moesten eens weten! *grijns*
5 oktober 2014 at 21:20
De eerste keer… Dat impliceert dat je vaker na hebt moeten blijven ;-)
5 oktober 2014 at 21:42
Hahaha, awh. Ik heb dat ook wel een beetje, dat de hele klas opkijkt als de leraar mijn naam een keer opnoemt als ik zit te kletsen en het een keer opvalt (want ik klets op zich veel vaker, haha). We hebben ook een leraar op school die vorig jaar gewoon aan me vroeg ‘Ben je er al wel eens uitgestuurd? Nee? Dan moeten we dat nu maar eens gaan doen, of niet dan?’ maar uiteindelijk ben ik er nog altijd nooit uitgestuurd, lol. Braaf :’)
5 oktober 2014 at 22:25
Wauw, schokkend…
Haha, ik was samen met mijn vriendinnetje altijd boeken aan het lezen onder de tafel. Tot het afscheid heb ik altijd gedacht dat de juffen het niet in de gaten hadden. Achteraf bleek van wel :P Ik was ook altijd heel braaf, maar op de middelbare school werd het iets minder.
6 oktober 2014 at 11:34
hahaha, leuk geschreven!
6 oktober 2014 at 16:20
Nablijven… geen flauw idee hoe vaak ik dat wel niet heb moeten doen!
8 oktober 2014 at 08:25
Ik was ook altijd het braafste meisje van de klas en heb 1 keer moeten nablijven omdat ik naar buiten zwaaide naar de buurvrouw. :’)
8 oktober 2014 at 19:39
Hahaha! Het zit in de naam denk ik ;)
15 oktober 2014 at 16:30
wauw… knap hoor