Papa, ik lijk steeds meer op jou

Ik vond deze oude foto terug. Ik denk dat ik een vies, eng mannetje was in mijn vorige leven.

A photo posted by Laura Bosua (@lauradenktwel) on

Mijn vader zag er wel minder eng uit met snor dan ik.

Tientallen lichtjaren geleden besloot mijn vader om een snor te laten staan. Ik weet niet waarom hij dat heeft besloten. Misschien was dat toen in de mode, net zoals de knotjes die mannen nu dragen. De snor was bruin tijdens de bruiloft met mijn moeder, maar vergrijsde algauw (ik weet niet of het een kwam door het ander). Mijn moeder had hem nog nooit zonder snor gezien, zelfs niet na meer dan 25 jaar samenzijn. Ken je iemand dan wel echt, vroegen wij als kinderen ons af op een gegeven moment. Wie was onze vader nou werkelijk, onder die borstelige snor?

Het moment van de waarheid was gekomen.

De eerste dag van de vakantie schoor hij hem af. Dan kon hij hem altijd nog weer aan laten groeien. De schok was groter dan gedacht. Wie was deze man met dat blotebillengezicht? Hij leek zo… kaal, hoewel hij nog genoeg haar bovenop zijn hoofd had. Het was net alsof onze moeder hem had ingeruild voor een jonger en gladder exemplaar. Elke keer als ze naast hem wakker werd, schrok ze van deze onbekende. Maar toegegeven, het had ook wat. Ze schelen zeven jaar en met dat grijze haar leek het leeftijdsverschil tussen hen toch wel minstens vijftig jaar. Op een gegeven moment glimlachte ze zelfs als ze hem zag. Sterker nog: ze voelde vlinders in haar buik.

De snor is nooit meer teruggekomen. Af en toe verschijnt de baard, iets met te lui om te scheren, maar die bonjourt mijn moeder gauw weg met de woorden ‘Vieze zwerver!’. Deze nieuwe man voelt inmiddels net zo vertrouwd als de vader 1.0. Helaas hebben mijn broer en broertje er niks van geleerd.

Tags:

8 Comments to “Papa, ik lijk steeds meer op jou”

  1. Mijn papa wil maar geen afstand nemen van zijn snor: één keer heeft hij hem afgeschoren. Ik vond het geweldig, maar mama was geen fan, dus kwam ‘ie al snel weer terug haha

  2. Hahaha! Superherkenbaar! Ik kende mijn vader ook alleen met snor. En toen hij en mijn moeder terugkwamen van vakantie, was de snor opeens weg! Ik schrok er gewoon van, zo’n ander gezicht was het! Maar het bleek wel een flinke verbetering. En nu heeft hij nog altijd een blote bovenlip. ;)

  3. Laurens, tijd niet gezien jongen! :D
    Hoe krijg ik mijn vader zo ver om z’n snor + baard weg te scheren? (zou m’n jonge nichtje er een trauma aan overhouden, dat haar opa vervangen is?)

  4. Ooo, die snorren toch. Zo lelijk! Die van mijn vader verdween ook op vakantie, zodat die huid ook kon bijkleuren. Gelukkig is de snor nooit meer teruggekomen.

  5. Een snor is geweldig. Zeker als je heel schurkachtig aan de puntjes kunt draaien.

  6. Oooohw, mijn vader had vroeger ook een snor. Nu niet meer gelukkig.

  7. Eind jaren 80 waren de snorren heel erg in. Ik ben er toen ook in getuind, maar dat heeft bij mij maar enkele jaren geduurd. De foto is wel bijzonder.

    Love As Always
    Di Mario

  8. Toch zie ik de snor steeds vaker weer verschijnen. Net zoals de witte sportsokken onder een broek op hoog water (ieuw.). Ik heb trouwens heel hard gelachen om deze geweldige foto.

Leave a Reply to Helma