In al die jaren bloggen heb ik heel veel mensen leren kennen. Je reageert onder elkaars blog, je volgt elkaar op Twitter en dan heb je het idee al zo vertrouwd te zijn met elkaar dat een ontmoeting meer dan logisch lijkt. In het begin is het een beetje gek: je weet heel veel van deze persoon, meer dan van je buren of die ene collega. Maar toch ken je ze niet. Soms zijn ze stiller in het echt, soms precies hetzelfde als je had verwacht. Veel mensen zie je slecht eenmaal, wat niet wil zeggen dat het niet leuk is. Met sommige mensen raak je bevriend en die nodig je nog steeds uit op verjaardagen en housewarmings of je gaat naar het land waar ze nu wonen. Met sommigen verlies je contact.
De laatste paar jaar heb ik eigenlijk maar weinig mensen ontmoet via mijn blog. Blogs zijn verdwenen, minder mensen reageren, ik vergat zelf mensen te vragen. Maar toen kreeg ik een mail.
Blijkbaar had ik in 2015 aan Emily gevraagd of ze zin had om af te spreken, maar uiteindelijk kwam het niet tot een concrete afspraak. Ze zag de mail weer en vroeg of ik nu, meer dan twee jaar later, nog zin had om haar te ontmoeten. En hoewel ze zelf niet meer zoveel blogt, blijft het leuk om met iemand af te spreken op wiens blog ik reageerde en wiens tweets ik las. We praatten over de mensen van toen, die we allebei gezien hebben en hoe het bloggerswereldje veranderd is, maar dat het fijn is dat het nog steeds bestaat.
En gelukkig blijven er nog genoeg bloggers over om te ontmoeten.
Super leuk dat jullie dat opgepakt hebben na twee jaar!
Ik vind het altijd een beetje eng om mensen te ontmoeten die ik alleen via blogs/het internet ken.
Ik blog al jaren. Huidige blog heb ik sinds 2010 en er is echt véél veranderd. Veel mensen zien komen en gaan. Nog nooit iemand in het echt ontmoet, though.
Zo heb ik iemand nu al weer twee jaar geleden tijdens een moordtocht ontmoet. Ondertussen zijn we al twee jaar aan het pogen een vervolgafspraak te maken. Gewoon omdat het klikte. Alleen die agenda’s …;-)
Ja, blogmeetings blijven leuk. Het is toch een apart volkje hè? Die aandachttrekkers en de vaste lezers.
Ik heb nog maar één medeblogster in het echt ontmoet, en dat was dan nog per ongeluk. Sta je ineens in dezelfde winkel en moet je jezelf nog even ongemakkelijk voorstellen. ;)