Hier zie je een deel van mijn raam dat de glazenwasser altijd met veel liefde voor mij wast.
Er zijn van die beroepen waar ik nieuwsgierig naar ben. De telman, de postbode (‘Maakt u wel eens stiekem een envelop open, voordat u hem post?’) of: de glazenwasser.
Eerlijk gezegd zou ik geen glazenwasser willen zijn. Ik houd niet van glazen (of nou ja, ramen). Ik houd niet van wassen. Ik houd er niet van om op ladders te staan, ik draag geen overalls en wat te denken van die rimpels die je krijgt als je je handen te lang in het water houdt? Nee, dankje.
Maar dat wil niet zeggen dat het niet interessant is. Ik zou wel eens met een glazenwasser willen praten en een paar vragen stellen:
– Kijk je vaak bij mensen naar binnen? Moet je nieuwsgierig zijn om een glazenwasser te worden of juist niet?
– Ben je wel eens betrapt op het bespieden?
– Wat is het raarste dat je hebt gezien?
Want mensen doen rare dingen, dat weet jij ook wel. Misschien was de glazenwasser ooit wel getuige van een moord. Of hij ziet iemand die net onder de douche vandaan komt en géén badjas aan heeft (awkwarddddd, al zal hij het vast niet erg vinden als het een mooie vrouw is). Of misschien betrapt hij een keer een kaboutertje (want die bestaan echt!).
Toch wel een spannend beroep, glazenwasser zijn.
(En even een bericht voor mijn glazenwasser: waarschuw me alsjeblieft als je mijn ramen gaat wassen, want ik schrik me elke keer weer een hoedje!)