50 first dates

Henry (Adam Sandler), een dierenarts op Hawaï, is een vrouwenverslinder. Maar dan ontmoet hij op een dag Lucy (Drew Barrymore). Ze hebben een leuk gesprek en besluiten om de volgende dag weer af te spreken. Maar dan blijkt dat Lucy Henry niet herkent.
Door een ongeluk heeft Lucy namelijk een hersenbeschadiging opgelopen, waardoor haar kortetermijngeheugen niet meer werkt. Als ze opstaat, kan ze zich van de dag daarvoor niets herinneren.  Henry moet haar dus elke dag weer opnieuw versieren. Dit zorgt voor veel hilarische scenes.

Adam Sandler en Drew Barrymore. Alles behalve mijn favoriete acteurs. Maar toch vind ik deze film leuk. Hij wijkt af van de standaard romantische komedie (ja, het is girl meets boy, maar dan elke dag) en hij is gewoon erg grappig! Dus als je niet van Jennifer Aniston-romkoms houdt (me neither), kijk deze dan eens.

Wel kijken: Als je van romantisch en grappig houdt.
Niet kijken: Als je alleen maar romantische komedies kijkt waar Jennifer Aniston in zit.

Leukste quote:

Henry: ‘Pardon me. Sorry to interrupt, but I notice we were both eating alone and I thought perhaps I could sit with you, maybe build a syrup jacuzzi for your waffle house?’
Lucy: ‘Oh that would be nice, but I have a boyfriend. I’m sorry.’
Henry: ‘You’re making up a boyfriend so you can get rid of me?’
Lucy: ‘No. I’m not.’
Henry: ‘What’s his name then?’
Lucy: ‘Ringo.’
Henry: Is his last name, Starr?’
Lucy: ‘No. McCartney.’

De romantische komedie

Jennifer Aniston. Iedereen denkt bij het noemen van deze naam onmiddellijk aan Friends. Ik niet. Al is het alleen maar omdat ik Friends niet leuk vind (no hatemail, please!). Nee, voor mij is Jennifer Aniston eeuwig verbonden aan: de romantische komedie. Negen van de tien keer heeft ze namelijk een rol in een meisjeenjongenwordenverliefdopelkaarfilm. Kijk, Jennifer, het verdient vast heel goed, maar wil je geen uitdaging? Je kan vast wel acteren (dit kan ik niet met zekerheid beweren hoor), dus ga eens voor een actiefilm of nog beter: een bloederige horror.

Waarschijnlijk heb je Black Swan wel gezien. Koelbloedig als ik ben, vond ik hem niet eng, maar ik zou het zeker geen romantisch film noemen. Na het kijken van deze film dacht ik: ‘You go girl, Natalie Portman!’ Totdat ik de trailer van haar nieuwe film zag. No Strings Attached. Man en vrouw hebben een seksrelatie, maar hij wordt verliefd op haar. Oeeeeh wat spannend, hoe zou dit aflopen? Zouden ze bij elkaar komen? Natalie. Serieus. Waarom doe je dit jezelf aan? Ben je gek bij je hoofd? Black Swan heeft Oscars gewonnen, weet je wel, van die gouden glimmende beeldjes. Dat is een prestatie. Als ik deze films met chocola moet vergelijken, dan is Black Swan Toblerone en No Strings Attached een koetjesreep. Major downfall.

In No Strings Attached zit ook onze grappenmaker Ashton Kutcher (‘Goh, is dat die man die in elke romantische komedie zit die is gemaakt?’ ‘Ja, die.’) Ik snap het niet. Wat vrouwen in hem zien. Ja, ik weet dat hij een sixpack heeft, maar daar houdt het wel op. Hij is zo’n man die op verjaardagen schunnige grappen vertelt. Dat soort mannen zijn niet leuk (zeg ik uit ervaring).

Ik heb het gehad met de romantische komedies, Jennifer Aniston, Ashton Kutcher en Natalie Portman heeft nu ook voor me afgedaan. Ik kijk liever films van Tim Burton. Dan maar geen sixpack.
(Stiekem blijf ik films als Love Actually, Bridget Jones’ Diary, Titanic, Ten Things I Hate About You etc. wel leuk vinden, maar dat mag je aan niemand vertellen!)