Eindelijk: je gaat weer winkelen. Je hebt er helemaal zin in, het geld in je portemonnee brandt en je hebt je allergrootste tas bij je. Vol goede moed stap je een willekeurige kledingwinkel binnen.
Je bent nog geen seconde binnen of er staat al een goedlachse vrouw naast je.
‘Kan ik je helpen?’
Het liefst zou je nu met je ogen willen rollen.
‘Nee danku, ik kijk gewoon even rond.’
Terwijl je het ene shirtje na het andere shirtje bekijkt, voel je in je nek de hijgende adem van de winkelmedewerkster. Je haalt een jurkje uit het rek.
‘Leuk is die hè?’
Je glimlacht vriendelijk, maar van binnen begint het al de borrelen.
Uiteindelijk heb je een paar leuke kledingstukken uitgezocht en begeef je je naar de pashokjes (daar kan ik ook nog een heel stukje over zeuren, maar daar gaat het nu niet om). Natuurlijk is dit weer zo’n pashokje die zelf geen spiegel heeft, zodat je eruit moet komen en voor de gezamenlijke spiegel moet staan (waarom bestaan die, serieus). In de spiegel lijk je met die broek aan net een olifant.
‘Staat je leuk. Ja, die kleur staat je echt goed!’
De winkelmedewerkster staat alweer naast je. In haar hand heeft ze een shirtje.
‘Deze past er goed boven. Echt heel zomers!’
Je rent naar de dichtbijzijnste paspop, rukt één van de armen eraf en slaat de winkelmedewerkster ermee.
‘Laat me met rust!’
Tenminste. Dat wil je doen. In plaats daarvan glimlach je weer lief en zeg je dat dat topje toch niet helemaal jouw smaak is.
Kijk, als ik je hulp nodig heb, dan vraag ik het wel, oké? Maar ga niet ongewenst naar me kijken en commentaar geven, terwijl ik aan het passen ben, want daar word ik echt woest van!
Alvast bedankt voor uw aandacht.
11 juli 2011 at 07:07
Haha.. heel naar! Het omgekeerde gebeurt trouwens ook vaak: dat ik me haast bezaard voel iets aan een norse medewerkster te vragen of dat je niet eens gegroet wordt bij de kassa.
11 juli 2011 at 07:57
Jaaaaaaaaaaaaa, die medewerkers zijn vervelend!!!!
Echt… laat me met rust!!! In kledingwinkels moeten mensen oprotten!!
De enige plek waar ik het kan waarderen is in een goede parfumerie zaak (zoals de Douglas, ICI paris enz, omdat ze daar de goede producten achter de toonbank bewaren)
11 juli 2011 at 08:34
Helemaal mee eens. Laat mij toch gewoon mijn gang gaan, als ik hulp nodig heb vraag ik het wel!
11 juli 2011 at 08:55
Haha grappig geschreven! Maar het komt wel doordat ze dit in de meeste winkels zo moeten doen. Met de klant praten, andere dingen laten zien etc.
11 juli 2011 at 09:00
Haha, echt he! dat is ook een van de redenen waarom ik eeecht niet in een kledingwinkel zou willen werken, ookal lijkt het me stiekem best leuk.
11 juli 2011 at 09:51
Haha, grappig geschreven! Ik vind het ook vaak irritant als iemand zo de hele tijd zit te zeggen: ‘Oh ja, dat is mooi. Dat zou ik zeker nemen.’ ‘Dat staat echt super goed bij je!’.
Gewoon om me iets aan te slijmen.
x
11 juli 2011 at 10:08
Oh vreselijk is dat! Of als een medewerker juist niets zegt, terwijl ze wel in de buurt staat als je iets gepast hebt. Dan voelt het meteen alsof het voor geen meter staat :P
In elektronicawinkels heb ik er ook zo’n hekel aan dat de medewerkers direct op je nek zitten. Ik vind het altijd wel even leuk om gewoon eens rond te kijken naar laptops of games, maar dan is het direct: kan ik u helpen?
Andersom is trouwens ook vervelend, als je iets wilt vragen, maar er in geen velden of wegen iemand te bekennen is.
11 juli 2011 at 10:42
Dat is zo irritant! En dan wil je iets uiteindelijk toch niet kopen, en dan zeggen ze:
‘Nee, dat is echt zonde! Het staat je superleuk!’
Hoe leg je dan uit dat het iets te duur is voor jou? :’)
11 juli 2011 at 10:59
Zo herkenbaar! Ik haat die mensen.
11 juli 2011 at 11:06
Hahaha, weer zo herkenbaar! Dat zijn ook meestal de winkels waar ik bijna nooit meer terugkom. =)
11 juli 2011 at 12:40
Daar kan ik me ook aan ergeren, maar ik kan me soms ook ergeren als je rondkijkt voor hulp en alle medewerkers doen alsof hun neus bloedt en kijken ’toevallig’ de andere kant op.
11 juli 2011 at 12:49
Oh jemig ik had echt precies hetzelfde! Alleen dan in de supermarkt. We waren met zijn drieën en er was daar zo’n koppel met kind hun boodschappen aan het doen. Ten eerste ging die vrouw zeggen dat ik het plakkertje van mijn aardbeien aan de onderkant moest doen. Er zat al een eerder plakkertje op maar we hadden er meer aardbeien ingedaan dus gingen we het netjes opnieuw wegen en we plakten dat bonnetje op de oude. Die vrouw helemaal zeggen dat het niet goed is en alles. En daarna vroegen we zo aan elkaar van welke tomaten moeten we hebben. En weer leverde ze commentaar. Daarna stonden we bij de pasta en toen ging die man commentaar leveren. Nou echt we hebben ze daarna de hele tijd ontweken. Werd er helemaal gek van!
11 juli 2011 at 14:00
zoooooooo herkenbaar!!! Ik word er ook altijd licht ontvlambaar van!!!
11 juli 2011 at 15:05
Lol. Zag ik je elders niet commenten dat je eigenlijk nooit boos wordt…?
;)
11 juli 2011 at 19:40
Haha, ik schrijf altijd overdreven hoor, maar ik word niet boos, ik erger me er wel aan.
11 juli 2011 at 15:16
Zo word je geld
Slinks uit je portemonnee gekletst
Je doet het toch
Allemaal zelf
Sta je niet in je recht
Als je thuis
Toch spijt hebt
Omdat het
In het licht
Van de werkelijkheid
Niet bij je bril kleurt
Je wankelt
Hebt inderdaad
Geen poot
Om op te staan
11 juli 2011 at 16:22
Echt irritant, maar ook als je wel mensen nodig hebt en ze niet helpen, dat is ook irritant.
11 juli 2011 at 16:30
Als ze al naar mij kijken wil ik ze het liefste de mond snoeren.
11 juli 2011 at 17:05
ik zeg: hear hear voor onlineshoppen :D
11 juli 2011 at 18:06
Ik ben laatst ook een keer gaan winkelen op een dag dat het heel rustig was. Echt in ELKE winkel vroegen ze me of ze me konden helpen. Zelf werk ik ook in een winkel, geen kledingwinkel, maar toch, en ik vraag mensen alleen maar iets als ze een beetje zoekend in het rond kijken.
Aan de andere kant is het natuurlijk ook wel weer een beetje fijn dat de verkoopster aandacht voor je hebben, want zo’n arrogant mens dat ongeïnteresseerd je kleding inpakt als je het koopt is ook niet alles.
11 juli 2011 at 18:19
Hier ben ik het helemaal mee eens!
Ik word altijd gek van die medewerkers dus ga meestal naar winkels waar dat dat gewoon niet zo is heb ik dr ook geen last van! :)
11 juli 2011 at 18:42
Superirritant! inderdaad, laat me gewoon met rust…bepaalde winkels mijd ik ook echt om deze reden!
11 juli 2011 at 19:27
Ja die zijn erg vervelend.. gelukkig weinig last van.
11 juli 2011 at 20:07
Helemaal mee eens! Goed geschreven, Laura, op naar een revolutie!
11 juli 2011 at 20:13
Zo herkenbaar. Die winkelmedewerksters (wat een woord) bemoeien zich óveral mee. Ze krijgen toch ook wel betaald zonder dat ongevraagd te doen?
11 juli 2011 at 20:57
Irritant en herkenbaar, thankgod voor de H&M, waar ze dat vrijwel niet doen ;)
11 juli 2011 at 21:14
Hahaha wat herkenbaar zeg!
11 juli 2011 at 22:44
Ja en dat is dus altijd bij van die winkels waar je het niet wil. Als ze nu luxe spullen verkopen verwacht ik ook service voor wat ik betaal… maar meestal krijg je bij allerlei winkels opdringerige verkoopsters waar je niet op zit te wachten.
12 juli 2011 at 09:52
Helemaal mee eens!
Alleen… ik vind dan wel dat ze moeten groeten als je binnenkomt. Helemaal negeren vind ik zo onwijs onbeleefd (gisteren kwam ik in een kledingwinkel waar de twee medewerksters doorgingen de leesmap door te werken, tot ik echt 10 minuten lang hmmhm-end voor ze had gestaan.. hallo, willen jullie mij niet als klant ofzo?)
Gewoon even ‘hallo’ en laat me dan met rust tot ik je kom vinden, of totdat ik heel vragend rondkijk op zoek naar iemand om me te helpen. Staat dat niet in onze Grondwet, dat winkelmensen zich zo behoren te gedragen?
12 juli 2011 at 21:39
Je hebt inderdaad helemaal gelijk. Heel frustrerend. ;) En vaak moeten de winkelmedewerkers zeggen ”MAG ik u helpen?” en niet ”Kan ik u helpen.”
12 juli 2011 at 22:18
Ik vind het wel fijn als ze even groeten.
Maar als ik hulp nodig heb dan vraag ik het zelf ook wel.
In sommige winkels “kennen” ze mij een beetje en daar vind ik het ook niet erg om geadviseerd te worden. Maar ik geef ook duidelijk aan als ik het echt niks vind.. Ik moet het tenslotte kopen en dragen ;)
Liefs
16 juli 2011 at 20:55
Ohh daar kan ik me ook zó aan ergeren! Heel herkenbaar.