Blogonderwerp bedacht door: Lenneke.
Ik wil vaker fictie schrijven en daarom heb ik dit onderdeel in het leven geroepen. Verhaaltjes over – je raadt het al – liefde. Omdat liefde fijn is. En stom. En raar. En bijzonder. Allemaal tegelijk.
***
De mascara kleurde haar wimpers zwart. De parfum verspreidde zich behalve over haar hals ook in de kamer. Alleen de blosjes op haar wangen had ze er niet zelf op geschilderd. Die kwamen door de spanning.
Hij stond er al. Pretlichtjes in zijn ogen toen ze zich voorstelde. Zijn handdruk was stevig, maar niet te. En zijn handen zweetten niet, erg belangrijk. Hij deed de deur voor haar open, complimenteerde haar met haar jurkje en bestelde voor haar: ‘Het verrassingsmenu voor mevrouw, graag.’
De wijn deed haar ontspannen. Ze speelde met haar haren, lachte om zijn grapjes. Af en toe raakte hij haar ‘per ongeluk’ aan met zijn knie.
‘Het Vondelpark is mooi,’ zei hij. ‘We moeten er eens een keer een wandeling maken.’
Al tijdens het voorgerecht streek hij lichtjes met zijn vingers over haar hand. Het kriebelde.
Het hoofdgerecht naderde, maar ze verstond niet wat de ober zei, omdat haar aandacht bij die hand op de hare was.
‘Eet smakelijk.’
‘Eet smakelijk.’
Hij liet haar los om zijn bestek te pakken. Het was even stil, terwijl ze genoten van het eten.
‘Wat is dit heerlijk zeg!’ riep ze uit, per ongeluk met volle mond.
Hij glimlachte zwakjes.
Zij had haar gerecht al binnen tien minuten op, maar hij nog niet. Ongeduldig wachtte ze totdat hij zijn bestek neer zou leggen en haar hand weer zou pakken. Maar toen hij klaar was, pakten die handen in plaats daarvan de leuning van de stoel vast.
‘Wil je nog een toetje?’ vroeg ze.
‘Nee, het wordt al laat.’ was zijn antwoord.
Zou er iets-? Nee, nee, hij had gelijk. Het was al laat. Misschien was hij moe. Het ging niet om de duur van de avond, maar of het leuk en gezellig was. Toch?
Hij vroeg om de rekening. Ze haalde haar portemonnee ook tevoorschijn en hij protesteerde niet. Hij hielp haar niet in haar jas. Ze moest de deur zelf opendoen. Buiten was het koud.
‘Zullen we nog een keer afspreken?’ vroeg ze en ze boog al naar voren voor een kus.
Hij deinsde naar achteren.
‘Nee, het is beter van niet.’
Hij liep weg en liet haar verbouwereerd achter. Pas later op de avond begreep ze het: knoflook.
Ik ben blij dat ik verantwoordelijk ben voor dit prachtige stuk literatuur. Ik heb erom gelachen!
Lenneke, bedankt! :)
Wat is er nou weer mis met zweethanden? :P
Alles :P
“Al tijdens het voorgerecht streek hij lichtjes met zijn vingers over zijn hand.”
Ik denk dat het ‘haar’ moet zijn, net iets duidelijker ;) Verder had ik hem echt niet verwacht, terwijl het erboven stond *schaam* leuk!
Oh ja, bedankt, ga het even verbeteren!
Haha, ik zag ‘m op een gegeven moment al aankomen. Arme meid.
Fijn geschreven weer. :-)
Ah haha, wat sneu!
Haha dat is wel heel drastisch. Hij had het toch zelf voor haar besteld? Maar ach, misschien heeft hij tijdens het eten wel gewoon het puistje op haar kin ontdekt.
Ja, maar het was het verrassingsmenu, dus hij wist ook niet wat erin zat. Maar ja, als hij om zoiets stom gaat doen, is het sowieso een stomme gozer natuurlijk!
Heeft híj het alsnog besteld. Plus, als hij het zelf ook had genomen was er niks aan de hand geweest! ;)
Ah wat sneu zeg, haha :’)
Wat een stomme jongen zeg! Als je niet eens tegen een beetje knoflook kunt, ben je gewoon een slappeling!
Ik zou echt zijn gestorven want ik word echt ontzettend misselijk van knoflook(lucht) ze noemen mij wel eens het vampiertje van de familie. Haha. En ik heb er zelfs een blind date aan over gehouden met een jongen die niet van knoflook hield XD
Hahaha en hoe is die blind date afgelopen dan?
Nou, allebei niet van knoflook houden is niet een hele goede basis voor een relatie ;)
:O Nou ja zeg, vind ik wel!
Ach die arme meid! Ze hadden beter samen knoflook kunnen eten, dan merk je het niet zo :P
Nou ja wat een hork. Hij bestelde toch voor haar.
Wat een eikel…
Goed geschreven Laura. Het zou uit het leven gegrepen kunnen zijn.
Wel jammer, ik dacht dat dit zou gaan over je liefde voor knoflook. Knoflook is geweldig. Mits je lief ook knoflook eet.
Wat een stommerd!
Knoflook is nog zo gezond, vraag maar aan een vampier.
Zo zie je maar dat knoflook niet alleen vampiers afweert.
Alleen jammer dat de ander het nooit eventjes zegt, hè!
Ik vind het een sukkel.
Eigenlijk moet ze gewoon blij zijn dat ze die vampier heeft afgeschud!