Niet huilen

Het is vervelend als iemand huilt. Diegene is verdrietig en meestal kun je er niets aan doen. Hopeloos klop je wat op een rug, strijk je over een hand, zeg je: ‘Ach ja, het is toch wat.’, maar het helpt geen ene zier. De tranen blijven komen.
‘Zal ik wat water voor je halen?’ roep je dan maar, omdat je het ook niet weet.
Nee, nee, schudt de huilerd, water gaat hierbij niet helpen.
Je biedt een zakdoekje aan, dat wanhopig vast wordt geklemt, maar waar verder niets mee wordt gedaan. Je trui is bij de schouder nat van de tranen en, je probeert er niet aan te denken, van het snot.

Dat is één manier om om te gaan met huilende mensen. Hoewel het dus niet veel helpt, is het toch wel een beetje fijn voor de jankebalk. Want je schenkt tenminste aandacht aan hem of haar. Je probeert het in ieder geval.

Het ergste wat je kunt doen en sorry voor het vooroordeel, maar geef toe, er zit een kern van waarheid in, meestal mannen doen het, is zeggen: ‘Niet huilen.’

1. Je huilt al en als je eenmaal begint met huilen, is stoppen lastig.
2. Hoezo moet ik stoppen? Laat me lekker.
3. Het werkt averechts.

Dus doe maar lekker onhandig met bekertjes water en zakdoekjes en het wrijven over ruggen dan wel handen dan wel haren, maar zeg nooit, NOOIT: ‘Niet huilen.’ Dat is voor niemand leuk.

Tags:

27 Comments to “Niet huilen”

  1. Helemaal mee eens!!
    Maar eh… Moet ik hieruit afleiden dat het donderdag na je vertrek bij het LM tóch nog op een huilbui is uitgelopen? ;-)

  2. In talentenjachten op tv zeggen ze het ook vaak, dan zeggen ze: “Je hoeft niet te huilen, want je hebt het heel goed gedaan!” Dan denk ik ook: tuurlijk mogen ze wel huilen!

  3. Huilen mag.. Er voor een huiler zijn ook.. Troosten ligt al in een grijs gebied maar zeggen ‘niet huilen’ is zo’n ontkenning van et gevoel van de ander..

    Goed blogje Laura.

  4. Helemaal waar dit stukje!

  5. Ohhh, ik trek dat zo slecht als mensen huilen. Ik knuffel dan maar wat af.

  6. Eens! Een goede huilbui kan soms hartstikke lekker zijn, gewoon laten gaan die tranen. Maar ik snap het wel hoor, waarschijnlijk heb ik het zelf ook wel eens gezegd. Het is gewoon zo naar om iemand verdrietig te zien.

  7. Hier kan ik me helemaal in vinden :)

  8. Mannen moeten ons troosten :)

  9. Inderdaad. Mijn vriend heeft daar ook zo’n handje van. “Niet huilen..” “Hoezo niet? Mag ik niet huilen dan? Moet ik maar net doen of er niks aan de hand is!!!?” Nee, echt helpen doet het niet nee.

  10. Ik zeg het, dat ‘niet huilen’. Niet met de reden om de ander niet te laten huilen, wel met de reden om het huilen vóóraf al te benoemen. Vaak probeert de ander het in te houden omdat diegene niet wil huilen met anderen in de buurt. En ja, als ik het al benoem, dan is dat gevoel in ieder geval weg, want ik had het toch al door. En als dat gevoel niet weg is, zijn ze zich er nóg meer van bewust dat ik het weet, dus gaan ze niet meer huilen, want ze eigenlijk ook niet wilden doen met mij in de buurt.

    Maar misschien doe ik het wel fout en moet ik er niet over praten. Alleen wat moet ik dan doen als ik vooraf door heb dat iemand moet huilen? Blijven kijken vind diegene (meestal) niet leuk, want dan zie ik dat diegene gaat huilen. Als ik niet kijk, kan diegene het tenminste nog proberen te verbergen. Wegkijken vind diegene ook niet leuk, want dan doe ik alsof het me niets uitmaakt.

    Laatste optie: ‘wel huilen’ (of iets dergelijks) zeggen, alleen vraag ik mij af of dat wel werkt. Geeft (denk ik) hetzelfde effect als ‘niet huilen’, alleen is het anders verwoord.

    Dus Laura, wat moet je dan wél doen tussen het moment van doorhebben en het moment van huilen?

    • Gewoon niks zeggen en diegene op de rug aaien/wrijven zeg maar (ligt eraan hoe close je bent met die persoon). Ik bedoel, je hoeft niet per se iets te zeggen, maar als je iets zegt, dan moet je niet ‘Niet huilen.’ zeggen, want dan heeft die persoon het gevoel dat het niet mag, dat hij/zij niet de vrijheid heeft om te huilen.

  11. “Niet huilen” heeft vaak een tegengesteld effect : je huilt nog méér …

  12. Maar misschien is dat juist wel goed – als je nu even hard kan blèren (bvb doordat gezegd wordt dat je niet moet huilen), houdt het ook weer eerder op. Denk ik ;)

  13. Haha, ik sta in zulke gevallen ook altijd te klunzen met zakdoekjes en bekertjes water, ben niet zo goed in die dingen ;) O ja, overigens ook not done: ‘het komt wel goed’ zeggen ;)

  14. Ik kan niet goed tegen mensen die huilen. Zeker in het openbaar.

  15. Huil maar eens goed, zouden ze beter zeggen ;-)

  16. Mee eens, als iemand huilt is daar een reden voor dus gewoon laten uithuilen!

    (Pssst Laura je hebt een spelfout! (Ik hoop dat je er niet om hoeft te huilen))

  17. Ik maak altijd een flauwe grap, wat niets met het huilonderwerp te maken heeft. Helpt vrijwel altijd. Gehuil zien veranderen in een lach is het leukste wat er is.

  18. soms kàn je gewoon niet anders dan huilen…

  19. Het is gewoon moeilijk om er volledig met je aandacht – en niet meer dan dat – bij te zijn als iemand huilt, het raakt ook aan je eigen (soms opgekropte) gevoel. Het kan trouwens erger dan ‘Niet huilen’. Iemand zei ooit eens toen ik het heel moeilijk had ‘Zullen we het maar over iets anders hebben?’ Pff, het had me ruim 10 jaar gekost om erover te praten. Dat was trouwens een vrouw… Hoe hard kun je zijn?

Leave a Reply to Sas