‘Floeperdewoepwoep.’ klinkt het als je op de bel drukt, alleen hoor jij dat niet, want jij staat beneden en je gastheer- en vrouw boven.
‘JA?! hoor je.
‘Eh, ik ben het.’ zeg je. ‘Eén van je vrienden, weet je wel.’
‘WACHTWOORD?!’
Je denkt even na. Chocoladekruidnoten, blauw of- ‘Katten?’ probeer je hoopvol.
Een zoemer gaat en het is je gelukt: je bent binnen.
Een klein meisje en een jongen met blond krulhaar staan je op te wachten met de gebruikelijke vragen: ‘Hé hoe is het, goed, met jou, ja, nog wat te vertellen, nee, ik ook niet, oké, doei, doei.’ Nee joh, het is toch geen msngesprek. Ze zeggen gewoon hoi en wat wil je drinken en wat heb je een leuke jas.
Je komt binnen in een grote zooi (gastvrouw: ‘Ik heb speciaal voor jou opgeruimd.’), maar op zich wel een leuke zooi. Boeken zijn her en der verspreid en vanuit je ooghoek zie je de bonbons al liggen. Dit belooft een goede avond te worden. De gastvrouw maakt het gebruikelijke grapje over dat zij nooit kookt, waarop de gastheer rolt met zijn ogen.
Vandaag staat er risotto op het menu. Net zoals de dag daarvoor en eten ze eigenlijk ooit wel eens wat anders?
‘Ja, chocolade,’ zegt de gastvrouw als je het voorzichtig ter sprake brengt.
Stelletje vreetzakken.
Na de risotto en het toetje (vla, altijd vla mét hagelslag) gaan jullie op pad. De enige reden waarom je namelijk bent gaan eten bij dit aparte stel is vanwege de kabelbaan. Voordat je ook maar in de buurt bent van dat ding gaat de gastheer er echter al op zitten.
‘Woehoeee!’ roept hij en kijkt je dolgelukkig aan.
Wat een lul. Hij kan er elke dag naar toe, maar springt er meteen als een aso op. Na een uur krijg je dan ein-de-lijk de kans om te gaan roetsjen. Maar dan begint het te regenen. En te bliksemen. En het houdt maar niet op.
Verdomme. Helemaal voor niets naar dat bejaarde Voorschoten gegaan.
Haha, ik moet die kabelbaan toch ook eens gaan bekijken.
Kom maar langs!
Ja maar, dan dringen jullie voor en mag Appelig pas wanneer het onweert en bliksemt…
BTW. Wat is er mis met alle dagen risotto?
en dan worden de chocoladekruidnootjes ook al niet gedeeld maar voor je neus opgegeten door de gastvrouw en dan hebben ze notabene ook nog geen kat die je kan aaien omdat de gastheer allergisch is, terwijl hij toch alleen maar buiten op zn kabelbaan zit…. Maar die vla met hagelslag, daar doen mensen het vast voor! ahaha
Haha jij hebt hem door!
Hahaha geniaal!
Ik vind vla met hagelslag minder. Geef mij maar gewoon choco+vanille. Met een gezichtje er in getekend. Uit twee verschillende pakken, want dubbelvla is voor luie types :)
Kabelbaan of niet, ik zou al komen voor het toetje alleen!
Haha nou wie weet!
Oké, ik weet wat me vanavond te doen staat… gewoon meteen doorrennen naar de kabelbaan!
En risotto overslaan?
Whahaha! Ik vind jouw gevoel voor humor echt briljant :)