Ik heb het al een aantal keer gedaan: een challenge met mezelf om 100 dingen weg te gooien. Het hoeven geen grote dingen te zijn, een lege pen is ook oké, als ik er maar een wedstrijd van kan maken met mezelf, zodat ik me ertoe aanzet. Ik voel deze noodzaak, omdat ik gek word van alle spullen. Dit tweekamerappartement begint toch aardig krap te worden voor twee niet-minimalisten en een kat. We zijn dan ook van plan om dit jaar in het voorjaar/de zomer te verhuizen (ja, ik verhuis elke twee jaar en altijd in de zomer, dus het past precies in mijn ritme) naar een driekamerappartement. Maar eerst opruimen dus en sparen. Want als ervaren verhuizer weet ik ook: dat is niet per se goedkoop.
Hoe houd ik de balans tussen mijn kat uitdagen, maar niet over haar grenzen gaan? Molly heeft een vliegreis vanuit Rusland naar Nederland meegemaakt in het ruim van een vliegtuig (normaal kan een kat als handbagage mee, maar vanwege corona niet en dat luchtruim is heel traumatisch, want veel geluid, heel koud, allemaal dieren, opgesloten zitten), voordat ze bij haar vorige baasjes kwam. Het is aan de ene kant een enorm speelse kat die stiekem toch best nieuwsgierig is (en niet eens bang voor vuurwerk is, wat ik wel had verwacht), maar aan de andere kant heeft ze ook duidelijk haar buien en vindt ze wel veel spannend. Maar: steeds merk je in de loop van een paar dagen dat het beter gaat, ook al doe je soms een stap terug, je zet er daarna weer twee vooruit. In het begin begreep ze aaien niet, maar nu wel. Ze begint steeds meer kopjes te geven, niet alleen aan ons, maar ook aan de dingen om haar heen. En: af en toe laat ze een klein mauwtje horen! Iets wat eerst absoluut nog niet deed. Geduld en progressie, die twee gaan samen.
Hier volgt nog een andere blog over, maar ik besef steeds meer hoe belangrijk lezen en schrijven voor me is en dat die twee ook niet zonder elkaar kunnen. En wat voor manieren er zijn van schrijven, wat voor vormen en dat ik meer kan dan ik soms denk. Alleen vraagt het wel om tijd en aandacht en dat is soms moeilijk.
En hoe belangrijk contact is met de mensen om me heen. Van fysiek afspreken tot videobellen tot mailen: het medium maakt niet uit, als er maar echte verbinding volgt en dat is zo.
En natuurlijk nog veel meer dingen, oneindig veel, zodat ik uren achter elkaar zou kunnen typen, maar laat ik het hier voorlopig maar bij laten.
11 gedachten over “Dingen, gewoon dingen”
Jij bent zeker een verhuis queen inmiddels. Maar wel begrijpelijk dat jullie graag wat groter willen wonen.
Mooi om te lezen dat het contact met de mensen om je heen je zo goed doet!
Hebben jullie ook al een huis of plaats op het oog?
Succes met je doelen. Hier merk ik ook dat lezen en schrijven heel fijn zijn om te doen. Dus blijven we voorlopig lekker doorgaan.
Benieuwd naar dat derde puntje! En ik word echt ongelukkig van de gedachte alleen al bij een beestje in het luchtruim. Ik geloof dat paarden ook in een vliegtuig kunnen? En elke keer als ik daarover nadenk zie ik het gewoon echt totaal niet voor me. Of apen/tijgers/giraffen die naar een andere dierentuin worden verplaatst, nog abstracter.
Die dingen weggooien deed ik ooit vlak voor een verhuis, was best handig want ik was van mijn brol af én ik moest minder verhuizen. Binnenkort verhuis ik weer, dus misschien moet ik weer eens aan de slag haha.
Jij bent zeker een verhuis queen inmiddels. Maar wel begrijpelijk dat jullie graag wat groter willen wonen.
Mooi om te lezen dat het contact met de mensen om je heen je zo goed doet!
Voor mijn gevoel ben je echt pas net verhuisd maar dat komt denk ik ook door het samenwonen?
Ja, snap ik, maar ik woon toch al anderhalf jaar in dit huis! (en mijn vriend sinds juni)
Hebben jullie ook al een huis of plaats op het oog?
Succes met je doelen. Hier merk ik ook dat lezen en schrijven heel fijn zijn om te doen. Dus blijven we voorlopig lekker doorgaan.
Ja, het wordt sowieso Utrecht, maar nog geen idee waar!
Verhuizen klinkt ruig. Heb je al iets op het oog of is het nog een verlangen? In ieder geval succes met je challenge.
Verhuizen is zeker ruig. Het is vooralsnog nog een verlangen!
Benieuwd naar dat derde puntje! En ik word echt ongelukkig van de gedachte alleen al bij een beestje in het luchtruim. Ik geloof dat paarden ook in een vliegtuig kunnen? En elke keer als ik daarover nadenk zie ik het gewoon echt totaal niet voor me. Of apen/tijgers/giraffen die naar een andere dierentuin worden verplaatst, nog abstracter.
Ben benieuwd waar je naar toe gaat. Leuke plannen in ieder geval!
Die dingen weggooien deed ik ooit vlak voor een verhuis, was best handig want ik was van mijn brol af én ik moest minder verhuizen. Binnenkort verhuis ik weer, dus misschien moet ik weer eens aan de slag haha.
Wat fijn dat Molly zo vooruit gaat! Het heeft gewoon (veel) tijd nodig!