Ik zal er maar eerlijk voor uit komen: ik ben best wel lang best wel erg obsessed geweest met mijn blog. Het is niets iets wat bloggers snel durven op te biechten(net zo min dat ze durven te zeggen dat ze níet alleen voor zichzelf bloggen), maar hé, daarom moet het juist gezegd worden.
Ik blogde elke dag en wilde steeds een bepaald minimum halen. Minimaal zoveel reacties en bezoekers, want anders was het niet goed genoeg voor mij. Bovendien moesten mijn blogs origineel zijn mét foto en het liefst ook grappig doch diepgaand. Doodvermoeiend.
Vorig jaar ging ik stage lopen en moest ik het toch echt noodgedwongen loslaten. Niet meer dagelijks bloggen, tss, wat een loser was ik. Niet dat ik andere mensen die minder dan dat bloggen losers vind, maar van mezelf kon ik het niet hebben. Perfectie moest ik bereiken en niet minder dan dat.
Maar met dat niet meer dagelijks bloggen kwam ook het niet meer dagelijks checken van de statistieken. Ik had geen tijd om op heel veel andere blogs te reageren en daardoor haalde ik ook mijn eigen quotum aan reacties niet. Eerst vond ik het ronduit kut, maar nu?
Ik heb geen tijd meer om zo erg naar perfectie te streven op het gebied van mijn blog en ook de zin niet. Ik dwing mezelf nog wel met het om de dag bloggen (kan het toch niet laten) en nou ja, het is jammer als er niet zoveel reacties zijn op een blog, maar so be it.
En ik moet zeggen: het voelt een stuk beter.
Goed zo, je blog was toen leuk maar hij is nog steeds leuk en ik denk dat het de meeste (:’)) mensen niet zoveel boeit of je nou elke dag of om de dag of gewoon alleen wanneer je er zin in hebt iets publiceert. Ik heb niet zoveel lezers en ook niet zoveel reacties, maar de lezers die ik heb zijn wel de beste. Het “leuk geschreven kijk je ook eens bij mij?”-volk blijft bij mij weg en daar kan ik alleen maar dankbaar om zijn.
En ik vind perfectie op een blog een beetje een raar doel, tenminste als dat je vereisten zijn. Op een paar uitzonderingen na vind ik de meeste grote blogs die dat soort doelen wel halen maar nep en oninteressant.
Dus yay, omnibloggers for life.
Nou ja, ik streef overal naar perfectie (lang leve een perfectionist zijn), dus vandaar. Joepie.
Bloggen moet vooral leuk zijn en als het een moeten wordt, lijkt het me dat de lol er snel af is (tenzij het je werk is en je je geld er mee verdient). Ik denk dus dat de huidige instelling die je hebt gezonder is. Persoonlijk ga ik voor kwaliteit ipv kwantiteit, dus ga vooral lekker door wanneer jij wilt: komt je stukjes ten goede.
Nou ja, wat ik er misschien wel bij had moeten zeggen is dat het voor mij niet alleen maar een hobby is. Ik wil mijn schrijven verbeteren en mezelf uitdagen, dat is ook waarom ik dagelijks ben gaan bloggen. Kwaliteit komt ook door iets vaak te doen en het lukt me nu beter om over van alles te schrijven en overal inspiratie vandaan te halen.
Ja, lastig is dat he?
ik heb eigenlijk geen aanvullingen, maar ik ken het fenomeen en heb er gelukkig ook wat minder last van nu!
Amen! Ik heb daar ook heel lang last van gehad.
Ik heb eigenlijk nooit doel en voor mijn blog gesteld, maar de obsessie met bezoekersaantallen is er zeker geweest. Toen ik dat los liet, begon mijn blog te groeien ;) en het belangrijkste blijft dat je er plezier in hebt :)
Aww. Echt, hè! Ik heb daar vandaag ook een post over online gegooid! Dus ik weet precies wat je bedoelt. Ik vond het ook moeilijk om toe te geven dat ik niet aan mijn aantal posts per week kom. Oók vanwege stage. Dus ik ga gewoon nu even op een lager pitje posten. En weet je wat het grappige is? Volgens mij nemen we het vooral onszelf kwalijk. Niemand anders zal zeggen: “Jezus, heeft ze nu alweer niet gepost?” Nee, dat zijn we zelf. Dus soms moet je gewoon even gas terugnemen. ;)
Ik lees eigenlijk al je blogs, maar soms weet ik gewoon niet wat ik moet reageren, dus dan laat ik het maar zo. Zelf blog ik extreem onregelmatig, dat zou ik wel anders willen, maar daar heb ik nu gewoon geen tijd voor. Het is nooit leuk als een blog maar een (of zelfs geen) reacties krijgt…
Goed zo! Bloggen moet vooral leuk blijven vind ik.
Lastig! Probeer het een beetje los te laten inderdaad :) al lijkt me dat ook moeilijk als perfectionist!
Zelf ben ik ook vrij perfectionistisch, maar als het op mijn blogje aankomt valt dat wel mee :). Ik vind het prima zoals ‘ie nu is, al zou ik natuurlijk ook het liefst een mooie lay-out willen en een server e.d. Maar goed, komt later wel :), nu deel ik gewoon mijn verhaaltjes en gevoelens.
Ah jou, waarvoor blog je? Voor jezelf toch, neem ik aan? Omdat je het leuk vind. So do I.
Ik heb hartstikke veel school, en alsnog blog ik elke dag. Werk anders vooruit? Scheelt tijd!
Heel goed, laat het los! :-)
Elke dag was leuk, maar dit is ook prima! Zelf zou ik het niet elke dag kunnen… Nou ja, misschien wel kunnen, maar ik ben altijd bang dat de kwaliteit dan sterk achteruit gaat. Dus houd ik het op 2x per week en dat gaat prima!
Het valt mij altijd op dat ik de meeste reacties krijg op de stukjes die ik het minst goed vind. Heel gek hoe dat gaat… En bloggen doe je vooral voor jezelf, en daarna pas voor de lezers.
Goed van je dat jet het los kan laten meis! Het belangrijkste is dat je er plezier in hebt!
Ik lees al je blogjes nog steeds heel erg graag. :) (Reageer alleen niet altijd meer omdat ik daarvoor vaak teveel hoofdpijn e.d. heb.)
Ik ben ook een perfectionist en eerst was mijn blog echt ‘alles’ zeg maar. Ik heb het de afgelopen tijd ook wel een beetje losgelaten. Ik blog nog steeds dagelijks, dus in principe is er weinig veranderd, maar ik check alles veel minder en ik ben het wat meer voor mezelf gaan doen, denk ik. Is ook wel goed hoor.
Soms is loslaten zo heerlijk… Goed bezig Laura.
Heel herkenbaar! Ik werk fulltime en heb het een tijdje geprobeerd, elke dag iets online zetten. Maar jemig, wat een stress had ik ervan. Heb zelf ook minder tijd om reacties achter te laten, lees nog wel heel veel in de trein met Bloglovin op mijn mobiel, maar reageren is dan gewoon minder makkelijk.
Ik probeer mijn blog artikelen een beetje te spreiden, want ik vind vier artikelen per maand meer dan voldoende en voor de reacties hoef ik het niet te doen want dat zijn er niet veel.
Maar het belangrijkste vind ik dat ik plezier in het bloggen heb, zo ga ik bijvoorbeeld niet halsoverkop mijn nieuwe aankopen reviewen, heel soms doe ik dat maar dat mag meestal wel wachten tot ik er zin in heb.
Je moet gewoon genieten van het bloggen en schrijven over de dingen waar je zin in hebt zonder het gevoel te moeten schrijven voor je blog. Ik kom hier nog steeds even graag je verhalen lezen!
Lijkt me inderdaad ook een stuk beter voelen. Ik heb alleen hele korte periodes van blogobsessie gehad. Noem het een voordeel van depressief zijn: soms kan alles je gestolen worden. :)