Confession: ik ben een zwijmelaar

Ik ben een zwijmelaar. Ja, ik kom er eerlijk voor uit. Ik ben een dromer, een echte. Je kan me gewoon zomaar in het wild tegenkomen.

Ik zwijmel in de bus, tijdens het afwassen, voordat ik in slaap val. Ik dagdroom zelfs tijdens college (laat het mijn docenten maar niet horen). Ik kan er niets aan doen, het is een verslaving. Ik heb al op internet gezocht naar een ontwenningskliniek voor zwijmelaars, maar die is er niet. En ook geen praatgroep. Dus geen gesprekken zoals dit voor mij:
‘Ik ben Laura en ik ben een zwijmelaar.’
Groep: ‘Hallo Laura!’
En helaas is er ook geen medicijn voor.

Natuurlijk is het ook leuk om een beetje te dromen, maar soms is het niet zo handig. Als je moet opletten bijvoorbeeld (tijdens college of bij welke halte je uit moet stappen). Of als je zwijmeldroom zó leuk is, dat je niet in slaap wil vallen. Eén van de symptomen is dan ook slaaptekort.

Nee,  zo makkelijk is het niet om een zwijmelaar te zijn, zeker niet zonder lotgenoten. Dus andere zwijmelaars: meld u hier. Dan richten we samen wel een praatgroepje op.

25 gedachten over “Confession: ik ben een zwijmelaar”

  1. Valt het bedenken van allerlei droomscenario’s (compleet met tekst, tijd en decor: zeg maar volledig gescript door mij) onder zwijmelen? Zo ja, dan meld ik me. Wanneer is de eerste afspraak?

    1. Ja, hoort er allemaal bij! De eerste afspraak zal zo snel mogelijk zijn, moet alleen nog even een ruimte vinden waar we allemaal in passen en een groepsleider of course! :P

  2. Ik meld me,

    Tijdens lessen dwalen mijn gedachten altijd af naar iets totaaaal anders, wat iets te maken had met wat ik buiten zag, of wat de leraar in een ver verleden gezegd heeft. In de bus kijk ik maar wat naar buiten en zie ik er stil uit, maar in mijn hoofd ben ik heeeeel druk bezig. En daarnaast heb ik ook hetzelfde als wat Kim heeft ;)

    Waar en wanneer is de eerste les, kunnen we lekker met zn allen praten over onze ‘problemen’… als we niet halverwege ergens anders zitten met onze gedachten :$

  3. Ik heb het soms zelf midden in een gesprek! Dat mijn gedachten zich gewoon ineens ergens anders bevinden en ik vergeet dat ik met iemand aan het praten was. Heel genant.
    En op straat overal tegen aan lopen, omdat je natuurlijk totaal niet op je omgeving let.

    Ik denk dat ik me ook maar moet aanmelden.

  4. Oh ik ben soms ook echt een dagdromer. Maar ik kan het vaak niet lang volhouden omdat ik ADHD-gedachten heb. Dan kan ik opeens zo aan iets anders denken en ben ik kwijt waar ik daarover aan het dagdromen was.

  5. Hier nog een! Soms denken mensen dat me iets dwars zit, omdat ik dan voor me uit zit te staren, helemaal weg in gedachten. Nee, er zit me niks dwars, ik droom!

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.