Ik wil vaker fictie schrijven en daarom heb ik dit onderdeel in het leven geroepen. Verhaaltjes over – je raadt het al – liefde. Omdat liefde fijn is. En stom. En raar. En bijzonder. Allemaal tegelijk.
***
Haar hele leven lag voor haar open. Nooit meer hoefde ze rekening met iemand te houden. Zijn vuile sokken, het geblèr van de animatieseries en het zeuren over dat zij zo zeurde. Eindelijk kon ze op reis. Naar India. Of Nieuw-Zeeland. Of België. Wat maakte het uit? Nu kon ze weer sjansen met de jongen om de hoek. Als ze wilde, kon ze vanavond al iemand in bed krijgen. En de nacht erop weer. Maar ze wilde hem.
Nee, nee, ze hoefde hem niet meer. Het mooie was dat hij nog steeds gebonden was, maar zij was vrij. Echt alles was mogelijk. De carrière waar hij niet in geloofde. Daar zou ze nu voor strijden. Als ze tenminste niet gewoon al haar spullen wegdeed en in een klein huisje op de hei ging wonen. Met een hond. Hij was allergisch, daar hoefde ze geen rekening meer mee te houden. Hij lag niet meer aan haar voeten, maar de wereld wel.
Zou hij haar eigenlijk ook ‘gekkie’ noemen? En zich verstoppen onder het deken om haar stiekem te kietelen? Misschien kon ze wel tegen kietelen. Mensen die tegen kietelen kunnen, zijn de vervelendste. Zo mooi was ze niet eens. En ze deed logopedie. Wie doet er nu logopedie? Heel saaie mensen. Dat paste wel bij hem, het saaie.
Maar zij was niet saai. Oh nee, ze had wel tachtig plannen en allemaal even goed. Ze hoefde alleen nog maar even zijn spullen op straat te gooien en dan kon het beginnen. Die trui vol gaten, hoppatee. Het kettinkje? Maar die stond zo mooi overal bij. En de foto? De foto bleef. Het verdriet bleef. Hij bleef, maar niet bij haar.
Ooh wat mooi!!
Ik wil meer lezen!!
Dankjewel, zo lief <3
Mooi, Laura!
Jaaa… meer over liefde <3 En mooi dit!
Ach, en dat zo vlak voor de feestdagen.
Mooi geschreven!
Doe je hier al ‘iets’ mee? Meer mensen verdienen het om je te lezen!!!
Wat lief! Nee, ik doe er niets mee, maar ideeën zijn welkom.
Echt heel mooi. Kippenvel <3