Bloggen Archieven - Pagina 9 van 13

Hoe ik over vijfentwintig jaar blog

Blogonderwerp bedacht door: Kurck (nee, zo heet hij niet echt).

Hallooooooooooooooooooooooooooooooooooo lieve lezers van me!!!!!!!!!!!!!!♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥

Pfffff zeg, dat was weer een vermoeiende dag. Ik heb net de strijk gedaan. Je blijft maar wassen met kids als de mijne. Diederik-Jan-Hendrik gebruikt elke dag vier handdoeken en Truusje wisselt drie keer per dag van kleding. Maar toch houd ik van ze ♥♥♥.
De puberteit is niet makkelijk. Laatst noemde Truusje me een trut. Ze gooide zo hard met de deur dat de buurtjes kwamen klagen. Toen hebben we even gezellig een bakje koffie bij hen gedaan. Alleen wel jammer dat ze me geen koekje aanboden.

Op het werk is het ook druk, druk, druk. Eerst hadden we om week een vergadering, nu vergaderen we twee keer in de week. Ik heb te horen gekregen dat ik wat vaker mijn bureau moet opruimen. En dat ik niet zoveel foto’s van mijn kinderen op mag plakken. Nou ja zeg! Mijn schatjes! Maar goed, gelukkig heb ik daar deze blog voor. De laatste tijd willen ze alleen niet meer op de foto, ik vraag me af waarom. Zeg nou zelf, die foto van DJH op de wc van maandag was toch poepig?
Die ene collega, Marietje, dat stomme wijf weet je wel, die doet opeens stukken aardiger sinds ik op haar appeltaart heb gespuugd. Ze heeft me laatst geholpen toen ik het kopieermachine voor de tachtigduizendste keer kapot had gemaakt. Misschien kunnen we een keer samen gaan nordic-walken.

Op het punnikclubje en de training voor wandelende takken gaat ook alles goed. Met het Nederland Beweegt-clubje, waarbij we naar de uitzendingen van Nederland Beweegt keken en af en toe meededen, ben ik gestopt. Te vermoeiend.

Tussen Johannes-Flip-Gerrit-Jan en mij gaat het wel. We kijken veel detectives met elkaar. Eén keer heeft hij de volgende aflevering al gedownload. Toen ben ik heel boos geworden. Maar ik werd al wat minder boos toen hij begon te huilen. Nu doet hij het niet meer.
Heel soms geeft hij me spontaan een kus, niet omdat ik ga slapen of naar mijn werk ga ofzo. Ik heb laatst het boek 100 tinten bourdeaux gelezen, het vijftigste deel van die ene serie. Ik heb aan JFGJ gevraagd of hij tepelklemmen wilde proberen, maar nee. Zelfs geen handboeien. Ik ben blij dat ik erover kan praten met mijn leesclubje, zij hebben hetzelfde probleem.

Ik ben laatst naar de kapper geweest, om mijn pittige kapsel nog pittiger te maken. Het heeft nu een paarse gloed. Johannes-Flip-Gerrit-Jan vindt het niet zo leuk. Hetzelfde zegt hij over mijn harembroek (die had ik nog van 25 jaar geleden en het is nu weer helemaal in!). Hij heeft duidelijk geen verstand van trends. Mijn kinderen zeggen ook dat ik er belachelijk uit zie, maar Truusje heeft een tweede gaatje in haar oren, dus wie er nou belachelijk is? En tóch houd ik van haar ♥♥♥♥♥♥♥ (ze zegt dat ik niet meer over haar mag bloggen, dat haar klasgenoten het lezen en haar uitlachen, maar ik doe het lekker toch).

Maar nu moet ik stoppen, want anders koken de aardappels nog over!!!!

Bloggers a.k.a. vieze, oude mannetjes?

Op mijn twaalfde kwam ik op een schrijfforum terecht. Een forummer daar, Manon, voegde me toe op MSN. We msn’den, mailden, blogden en schreven brieven (met de hand!!!). Het was onvermijdelijk: Manon en ik moesten elkaar ontmoeten, al was het maar omdat we relatief dichtbij woonden. We waren allebei zo verlegen dat we nog geen ‘Dankuwel.’ durfden te zeggen als iemand ons een snoepje gaf (maar dat maakt niet uit, want niemand bood ons nog een snoepje aan, aangezien we twaalf en dertien waren), dus of het nou zo’n goed idee was? Of nee, dat is natuurlijk niet erg, het is eerder het antwoord op deze vraag: wat als Manon nou een vies, oud mannetje was?

Inmiddels ben ik bijna tien jaar bevriend met Manon en kan ik dus wel met enige zekerheid beweren dat ze géén vies, oud mannetje is. Maar er zijn meer mensen op het internet die ik ontmoet heb, van een nog ergere soort: bloggers.

Ik heb er een stuk of 25 ontmoet. Dit is de algemene impressie:
– Ze waren allemaal aardig. Ja, echt!
– Ze waren ook allemaal gek (op een positieve manier), de één gestoorder nog dan de ander.
– Meest gehoorde opmerking: ‘Jij bent écht klein!’ Ja mensen, ik vertel wel eens de waarheid op mijn blog en soms is het niet eens overdreven.
– Goed, sommigen waren oud, sommigen waren man, maar vieze, oude mannetjes? Nee, dat waren ze niet!

Natuurlijk moet je altijd op een openbare plek afspreken (nooit bij iemand thuis!!!), maar heus, niet alle internettertjes zijn onbetrouwbare honden.

(al ben ik zelf stiekem wel een vies, oud mannetje dat Laurens heet, maar niet doorvertellen hoor)

Alleen vandaag geef ik jullie wat macht, lieve lezertjes, maak er gebruik van

Om ellenlange Twittergesprekken te voorkomen (wat natuurlijk zinloos is bij mij, want ik doe dat nogal veel met verschillende mensen en niet alleen bloggers, besloot Dionne een whatsappgroep voor een select aantal bloggertjes aan te maken, waaronder ik. Tijdens één van de whatsappgesprekken gaf Dionne me als blogonderwerp eenhoorns en Lenneke gaf mij knoflook. En toen kwam ik op een idee.

Tegenwoordig blog ik vijf dagen per week, maar meer dan anderhalf jaar was het dagelijks feest. Er zijn tijden geweest dat ik voor twee weken blogs had. Die tijd ligt ver achter me. Iets met tijdgebrek en discipline. Maar ik heb nog nooit een dag overgeslagen, omdat ik niets meer kon bedenken en dat was ik voor de toekomst ook niet van plan. Feit is wel dat ik over ongeveer alles heb geblogd, van duizenddingendoekjes tot en met peer op brood. Tegenwoordig blog ik alleen nog maar over fietsen, chocoladekruidnootjes en WCMS. Dat kan gevarieerder. En ik ben wel toe aan een uitdaging.

Dus, lieve lezertjes, daag me uit! Bedenk een onderwerp (of meerderen natuurlijk) voor mij. Het mag in de categorie eenhoorns zijn, maar ook in de categorie wiskunde is een stom vak. Misschien is er wel iets waar je heel graag mijn mening over wil weten of waarover ik MOET MOET MOET bloggen.

Dan nu door naar de spelregels:

– Als ik er al een keer over geblogd heb, dan ga ik het niet weer doen (of het moet met een verrassende invalshoek zijn).
– Als ik het onderwerp te persoonlijk vind, doe ik het ook niet.
– Niets in de categorie politiek/religie/andere te gevoelige, maatschappelijke onderwerpen.
– Een onderwerp dus, geen uitgebreide handleiding hoe ik de blog moet schrijven (schrijf een blog over tanden poetsen, begin met een sfeerbeeld, vertel daarna dat twee minuten heel lang zijn en heb het daarna over tandpastavlekken in je kleding).
– Er zit geen tijdslimiet aan.

Kom maar op!

Zotte en zalige zoektermen (8)

wat als een jongen je whatsapp bericht niet beantwoord

Uitzoeken waar hij woont en schreeuwen why de f hij niet je whatsapp bericht beantwoordt.

waarom flirten tantes

Omdat het ook mensen zijn. Ja echt!

mooie uitdrukkingen uit het eerste twilight boek

HAHAHA. Ce n’est pas possible.

Dat vind ik uniek

Anders ik wel.

wil jij mijn oren oprekken

Nee dankje.

waarom is whats app leuker dan sms

Het is gratisssssssssssssss.

Het spijt me mama

Het is al goed.

hoe vraag je hoe het met niet goed met iemand gaat

‘Hoe het niet goed met je gaat?’

originele tips tegen verveling

Je boeken sorteren op alfabet of kleur, triangel leren spelen, Goede Tijden, Slechte Tijden kijken vanaf het begin en bijhouden hoe vaak de personages al (bijna) dood zijn gegaan/ontvoerd/mishandeld of spelletjes bedenken die je met je wandelende tak kunt doen.

brief schrijven voor op wie ik ben

‘Hoi, ik ben op jou. Wil je verkering met mij? Kruis dan het hokje naast JA aan. Wil je geen verkering met mij? KLOOTZAK.’

meisje stuurt kusjes

HE BAH.

My no iPhone-photos/pictures of my life/mijn week in foto’s/mijn superduperinteressant leven

Ooooooh ik heb zo’n geweldig leven dat ik met jullie allemaal wil delen wat voor ontbijt ik neem, mijn fietsroute, mijn ik verveel me dus ik maak een foto van mezelf-foto’s, oh wat kan ik toch onorigineel koken-foto’s, kleffe mijn vriendje is de allerliefste (is toevallig wel zo) en ntb wjnmk-foto’s en natuurlijk een uitzichtfoto.* Om te laten zien wat voor geweldige fotografe ik ben, heb ik er Instagramachtige effectjes overheen gegooid.

(stiekem vind ik dit soort blogjes wel leuk om te lezen hoor, je bent een voyeur of niet, maar echt, je ontbijt interesseert me niet)

Ook deze week moest ik afwassen en had ik geen zin. Zuchtttttttt, het leven is zohooo zwaar.

Ik heb een paar keer naar Leiden gefietst. Bluhhhh, ik haat fietsen, koud, regen, nat, bah bah bah.

Ik ben echt een keukentalent, al zeg ik het zelf. Nomnomnom.

Uitzicht foto numero uno. Wie raadt waar dit is, krijgt niets.

Ik ging met de trein. Tjoeke tjoeke. Helaas niets van mijn NS-bingo kunnen afstrepen. Stomme NS.

Ontbijten. Moet ook gebeuren. Nomnomnommerdenom.

Ik ging een brief posten. Moest helemaal naar de brievenbus lopen. Zucht.

Nomnomnomnommmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmm.

Kijk mij eens een geweldige fotografe zijn met mijn mobiele telefoon.

Ik twitter (@lauradenkt, volg mij!!!) en daarbij neem ik af en toe een slokje water. Bah. Water is vies. Zo weinig smaak. Nee, dat spreekt elkaar niet tegen. Maar ik probeer een healthy lifestyle te leven (waarbij ik naast rodebietensap, chiazaadjes en goji-bessen vooral veel chocolade naar binnen werk).

Het is dat ik geen huisdier heb, maar anders hadden hier ook nog minstens vijf foto’s van mijn superduperschattige kat genaamd Arnold gestaan (nee grapje, ik zou mijn kat nooit Arnold noemen).

*Niet iedereen was bereid om mee te doen aan dit project. Met niet iedereen bedoel ik vooral mezelf. Maar probeer dus de zoen- en zelfportretfoto’s er zelf bij te denken. Of niet natuurlijk.

Bloggers hebben het zo makkelijk nog niet

Denk je dat jij een moeilijk leven hebt? Ga dan maar eens bloggen! Want je krijgt er gratis en voor niets een hoop problemen bij. Ik zal er een aantal (niet teveel, anders kan je het niet aan) opnoemen:

– Je moet gaan nadenken over een lay-out. Html, colourblocking (doen vooral veel fashionbloggers aan), widgets, het hoort er allemaal bij. Of je kan natuurlijk een gratis wordpresstheme kiezen, maar wie doet dat nou? (ik)

– Je raakt er verslaafd aan. Elke minuut refresh je wel tien keer, want er zou zomaar weer iemand gereageerd kunnen hebben. Na een paar dagen niet bloggen beginnen je handen te trillen, verschijnt er zweet op je voorhoofd en word je heel HEEL chagrijnig. In Nederland zijn er nog geen afkickklinieken op dit gebied, maar het zou wel een bijzonder goed idee zijn.

– Je moet steeds zorgen voor content. Dus dan toch maar ruzie maken met je man, want dan heb je tenminste iets om over te bloggen. Toch maar gaan naar die Huishoudbeurs. Toch maar een wandelende tak kopen om daar heel je blog aan te kunnen wijden.

– Je kan niet zonder die kick. Elke keer als je een blogje hebt geplaatst, er reacties komen en de bezoekersaantallen stijgen, krijg je een shot adrealine. Oh wacht, nee, we bloggen alleen maar voor onszelf toch? Ja, nee, echt waar, daarom zetten we het openbaar op internet. (natuurlijk moet je wel in eerste instantie voor jezelf bloggen, anders houd je het niet vol, maar je kan mij niet wijsmaken dat je het álleen maar voor jezelf doet en dat je het niet leuk vindt om reacties te krijgen!) Je wil steeds vaker bloggen en vaker en vaker en vaker en dan… heb je geen inspiratie meer.

– Je moet elke dag weer een fashionable outfit aantrekken en een nieuwe make-uplook verzinnen voor je OOTD* en EOTD/FOTD(?)*. Zucht.

– Dat je denkt: YES, EEN BLOGONDERWERP! Heb je er al eerder over geschreven.

– Je moet al die tachtigduizend reacties en mailtjes en tweets en Facebookberichtjes die je krijgt lezen. Vermoeiend!

– En je moet natuurlijk ook je Twitter, mailaccount en Facebookpagina bijhouden. Bijvoorbeeld met berichtjes over hoe zwaar bloggen wel niet is.

Het is ongelooflijk dat er nog mensen zijn die bloggen met al die stress en druk en al dat gedoe. Topmensen zijn het, kanjers, helden! Ik zeg: schouderklopje voor ons.

*Outfit Of The Day en Eye Of The Day of heet het Face Of The Day?

Zotte en zalige zoektermen (7)

kan je disneyliedjes spelen op elektrische gitaar

Nee sorry. Werkelijk elk liedje kan gespeeld worden op een elektrische gitaar, maar dit geldt helaas niet voor disneyliedjes.

waarom is laura een stresskip

Slechte genen.

vrouwen zijn de baas

Helemaal waar.

is het een wonder dan is het geen wonder

Dat klinkt erg tegenstrijdig, maar dat kan ook aan mij liggen hoor.

hoe strak moet een legging zitten

Dusdanig strak dat je al het vet ziet blubberen en het pijn doet aan je huid.

wanneer werd een tweede gaatje in oor mode

Nooit.

ik typ ook maar met drie vingers eigenlijk nee vier

Nou ja zeg, ga je schamen!

wat ze je niet vertellen

– Die broek maakt je dik.
– Ik heb niet al een afspraak, maar gewoon geen zin om met je af te spreken.
– Ik ben niet geïnteresseerd in de verhalen over je hamster.
– Er zit tandpasta op je neus.
– En nog veel meer helaas/gelukkig.

nadelen dag langer weekend

Die zijn er niet.

hoe word ik vriendinnen met laura?

Chocoladekruidnootjes is het toverwoord.

hoe kan ik een brief schrijven aan mij

Je schrijft eerst de brief, dan pak je een envelop en schrijft daar je EIGEN adres op. Doe de brief in de envelop, plak er een postzegel op en tada: je hebt een brief naar jezelf geschreven.

legging zonder kont

Wow en ik maar denken dat het niet erger kon.

gedichtje met laura

Oh die lieve Laura
heeft zo’n mooie aura

ik hou van jou maar je weet het niet

Nu lekker wel!

wat voor hobbys kan ik zetten op date sites

De horlepiep dansen, meezingen met Jan Smit-muziek, pennen verzamelen, bomen knuffelen of natuurlijk bloggen over je wandelende tak (pas op: alleen doen als je succes wil hebben op datingsites!).

is 1.58 m echt klein

Nee, dat is juist superlang. En ik kan het weten.

noem je mij nou dik

Nee, volslank.

Tovenarij: van gebrabbel tot interview

Interviewen is me inmiddels niet meer geheel onbekend, maar geïnterviewd worden: dat is hele andere koek.

‘Mag ik je interviewen?’ vroeg Naomi aan mij.
Mijn eerste reactie was: ‘Leuk!’ en ik stemde dan ook in.
Maar toen dacht ik: ‘Shit!’

Want kijk, interviewen is leuk. Als een gek vragen afschieten op de ander, onbeschaamd nieuwsgierig zijn. De ander laten praten en zelf luisteren. Maar geïnterviewd worden, oei. Opeens moest ik mooie zinnen formuleren, prachtige antwoorden bedenken en dat on the spot (voel de druk!).

En dat kan ik niet.

Ik stamelde, de woorden raakten verstrikt in mijn mond, ik wist opeens niet meer wat mijn studie in hield, laat staan mijn eigen naam en ik dacht: arme Naomi. Die moet van al die onzin een interview maken.

Waarschijnlijk dacht Naomi dat ook, want het duurde even voordat het interview klaar was. En toen kwam het volgende probleem: een foto. Ik had alleen foto’s van mezelf met een gekke bril, met duckface of als emo. Dat kan natuurlijk niet, ik ben immers een superdupervolwassen en bovendien serieuze vrouw. Dus sprak ik met Naomi af op Schouwburgplein (in Rotterrrrrdam). Van tevoren heb ik even een potje gehuild: ‘Ja, maar ik houd niet van foto’s en wedden dat geen enkele foto leuk wordt en huilerdehuil.’ Maar ik hield al snel op toen Naomi een zakje chocoladekruidnoten tevoorschijn toverde.

Vanochtend kwam het interview online. Tot mijn gespeelde verbazing (ik had het natuurlijk al eerder gelezen) was het een leuk interview geworden. Geen idee hoe Naomi van dat gebrabbel van mij dit heeft kunnen maken. Ik kom gewoon over als nou ja, een normaal iemand (oké, niet geheel, maar dat is dan ook erg moeilijk). En de foto die erbij zat, nou ja zeg, die was ook leuk!

Ik heb nog steeds geen idee hoe dit allemaal kan. Maar misschien bestaan ze toch. Tovenaressen. En dan is Naomi er zeker één van.

(Klik hierrrrrrrrr om het interview te lezen).

Twijfels

Ik heb dit blogje al drie keer geschreven, maar elke keer kwam ik er niet uit en eerlijk gezegd wil ik hem ook niet publiceren, maar ja. Het zit zo: sinds ik op kamers woon, heb ik het gigantisch druk. Een overzicht:
– Ik doe de minor Journalistiek en Nieuwe Media.
– Daarnaast heb ik één vak van mijn hoofdstudie Literatuurwetenschap en om de week ook een vak met betrekking tot het scriptie schrijven.
– Ik blog dagelijks.
– Eén avond in de week heb ik toneel.
– Ik geef bijles (de huur moet ook betaald worden).
– Eén dag in de week doe ik de dagredactie voor het programma ‘Nieuwsradio’ van omroep Hoeksche Waard en meestal ben ik op zaterdagochtend tussen tien en twaalf ook bij/in de uitzending.
– Ik doe vrijwilligerswerk als taalcoach bij het Rode Kruis.
– Ik schrijf artikelen voor studenten.net.
– Heel af en toe (schiet er nu heel erg bij in) schrijf ik columns voor Whoopsiedaisy.nl.
– En oh ja: ik heb ook nog een sociaal leven.

Het probleem is: ik vind het allemaal heel leuk, maar elke week heb ik het enorm druk en vraag ik me af hoe het me allemaal weer moet gaan lukken. Dat laatste heb ik vooral bij mijn blog. Had ik voorheen minimaal tien blogjes ingepland, moet ik nu bijna elke dag bedenken wat ik die nacht online ga zetten. Dit heeft niet zozeer met inspiratie als wel met tijd te maken. Ik heb geen tijd om inspiratie te zoeken, veel blogjes te schrijven en vooruit te plannen, dus moet het allemaal vlug, vlug, vlug. Nu denk (hoop) ik niet dat jullie daar heel veel van gemerkt hebben (behalve misschien dat er bij sommige blogjes geen foto’s zitten, omdat ik geen tijd heb om die te maken/zoeken), maar het blijft vervelend.

Ik blog sinds maart 2011 dagelijks en natuurlijk wist ik dat dat niet voor altijd ging lukken (zeker in het tweede semester niet met scriptie en stage en dergelijke), maar het is zo lastig om zoiets op te geven. Voor het grootste gedeelte is dat iets wat in mezelf zit: het voelt een beetje alsof ik faal wanneer ik niet meer dagelijks blog (terwijl dat nergens op slaat, want het is sowieso al knap dat ik het tot nu toe heb volgehouden) en bovendien vind ik het bloggen wel heel erg leuk. Maar ik voel ook een bepaalde druk en ik weet dat jullie het niet zo bedoelen, maar probeer je er maar eens aan te onttrekken! Het is ontzettend leuk als mensen vertellen dat ze uitkijken naar je blogjes en ze lezen bij het ontbijt en dergelijke. Maar het zorgt er ook voor dat ik denk: oh, maar als ik niet dagelijks blog, dan vinden die mensen dat jammer en dat is ook niet leuk.

Ik ben er nog niet over uit wat ik ga doen. Ik zit erover na te denken om één dag in de week als rustdag te houden (dinsdagnacht of woensdagnacht), maar eerlijk is eerlijk: dat wil ik helemaal niet! Maar ik zal toch iets moeten veranderen aan de dingen die ik allemaal doe, want anders gaat het op een gegeven moment niet meer (en stoppen met al die dingen wil ik niet). Maar ik weet het dus niet zeker. Ik zou ook om de dag kunnen bloggen, maar dat wil ik nu al helemaal niet. Maar het zou kunnen dat dat het later wel gaat worden.

Sorry voor de zeikblog, maar het is wel iets waar ik mee zit en ik ben benieuwd wat jullie erover denken. Ik denk dat ik net even dat zetje nodig heb om deze beslissing echt te nemen. Het klinkt misschien heel stom, misschien denk je: ‘Doe het gewoon, lekker boeiend!’ Maar als je iets anderhalf jaar doet en je hebt er zoveel ingestopt (en uit gekregen), dan is dat echt niet makkelijk. Zoals ik al zei, voelt het toch een beetje als falen.

Maar goed: helemaal stoppen ga ik sowieso niet, daar is bloggen veel te leuk voor!

Zotte en zalige zoektermen (6)

Mannen zijn rare wezens.. al zeg ik het zelf.

Ik ben het helemaal met je eens.

kan iemand zien dat ik naar zn watssapp kijk

Ja en als je er heel vaak op kijkt, dan staat er: STOP BEING A FUCKING STALKER.

wat kun je doen op de trein

Niets meer dan je heel stevig vasthouden en hopen dat je er niet vanaf valt.

brief schrijven begin met gedicht voor juf

Hoi juf,

Ik vind u suf.

Groetjes,

Pietje

duckface brengt gezicht beter naar voren

Hahahaha grapjas.

mijn vrouw gaat naakt voor de glazenwasser

Wow. Heftig.

staat je goed die bril

Dankje!

laura vertelt.nl

Ja, bijna goed.

als je virginia woolf leest betekent het dat je niet gek ben

Goed om te weten, dan ben ik dus niet gek.

mag ik ook priority schrijven

Nee, iedereen mag dat behalve jij.

hoe kan je flirten met je tante

Ik kan je niet aanraden om met je tante te flirten.

Wat betekent het als een jongen twee xjes stuurt

Dat hij met je wil trouwen en twee kindjes en een hond wil.

ben je blij dat je in nederland woont

Ik ben blij dat jij blij bent dat ik in Nederland woon.