Tovenarij: van gebrabbel tot interview

Interviewen is me inmiddels niet meer geheel onbekend, maar geïnterviewd worden: dat is hele andere koek.

‘Mag ik je interviewen?’ vroeg Naomi aan mij.
Mijn eerste reactie was: ‘Leuk!’ en ik stemde dan ook in.
Maar toen dacht ik: ‘Shit!’

Want kijk, interviewen is leuk. Als een gek vragen afschieten op de ander, onbeschaamd nieuwsgierig zijn. De ander laten praten en zelf luisteren. Maar geïnterviewd worden, oei. Opeens moest ik mooie zinnen formuleren, prachtige antwoorden bedenken en dat on the spot (voel de druk!).

En dat kan ik niet.

Ik stamelde, de woorden raakten verstrikt in mijn mond, ik wist opeens niet meer wat mijn studie in hield, laat staan mijn eigen naam en ik dacht: arme Naomi. Die moet van al die onzin een interview maken.

Waarschijnlijk dacht Naomi dat ook, want het duurde even voordat het interview klaar was. En toen kwam het volgende probleem: een foto. Ik had alleen foto’s van mezelf met een gekke bril, met duckface of als emo. Dat kan natuurlijk niet, ik ben immers een superdupervolwassen en bovendien serieuze vrouw. Dus sprak ik met Naomi af op Schouwburgplein (in Rotterrrrrdam). Van tevoren heb ik even een potje gehuild: ‘Ja, maar ik houd niet van foto’s en wedden dat geen enkele foto leuk wordt en huilerdehuil.’ Maar ik hield al snel op toen Naomi een zakje chocoladekruidnoten tevoorschijn toverde.

Vanochtend kwam het interview online. Tot mijn gespeelde verbazing (ik had het natuurlijk al eerder gelezen) was het een leuk interview geworden. Geen idee hoe Naomi van dat gebrabbel van mij dit heeft kunnen maken. Ik kom gewoon over als nou ja, een normaal iemand (oké, niet geheel, maar dat is dan ook erg moeilijk). En de foto die erbij zat, nou ja zeg, die was ook leuk!

Ik heb nog steeds geen idee hoe dit allemaal kan. Maar misschien bestaan ze toch. Tovenaressen. En dan is Naomi er zeker één van.

(Klik hierrrrrrrrr om het interview te lezen).

57 gedachtes over “Tovenarij: van gebrabbel tot interview”

  1. Ik had hem gister al gelezen, maar hij is erg leuk! En de foto is natuurlijk ook geweldig. Toch jammer dat er geen chocoladekruidnootjes bij op staan, dat had het helemaal een Laura-Denkt-foto gemaakt!

    1. Er is wel een foto van mij met chocoladekruidnootjes, maar die vind ik niet zo leuk haha (in de zin dat ik er niet zo leuk op sta).

  2. Inmiddels is het al zo ver dat ik blij ben met een tweet van de “beroemde” Laura! Een dichtregel van de schrijfster staat op polderdame.blogspot.com. . Goed interview, met genoegen gelezen.

  3. Ja, hier nog iemand die het leuk vind! Mooi ook dat dat gebouw op de achtergrond ook rode accenten heeft (expres?) :) Bij je header moet ik op de een of andere manier wel ook aan een raar vastgehouden sigaret/sigaar denken, haha. Komt door de kleur ofzo, het is niet zo’n ordinair plastic pennetje :p

      1. Ik vind het wel een mooie pen eigenlijk! Ik verbaasde mijzelf ook met die sigaar associatie hoor, ben daar niet bepaald dol op ofzo. Daarnaast leek het me ook niet echt toepasselijk voor bij jouw blog, haha! ;)

  4. Wat leuk! En jij schrijft echt heel goed. Spannend lijkt me inderdaad, geinterviewd worden. Dan is het toch een stuk fijner om aan de andere kant van de tafel te zitten ;). En mooie foto hoor! Je komt over als een heel normaal uniek iemand, en dat is een compliment :)

  5. Ik ga het interview zo even lezen! Het zal vast erg goed geworden zijn, want ja: als Laura getroost wordt met pepernoten komt het altijd goed. Ik had deze foto stiekem al op facebook voorbij zien komen en ik vind ‘m heel tof (net als je jas, ik wil ‘m hebben)

  6. Ik heb een besluit genomen.
    Ik ga toch weer bij je lezen.
    Waarom?
    Iets in jou blijft mij intrigeren.
    Waarom?
    Geen idee.
    Hoop wel dat je in nette bewoordingen blijft schrijven?
    Waarom?
    Daar houd ik van.
    Waarom?
    Denk dat ik mijn voornaam eer aan doe.

  7. Aaaaah de foto is zo leuk. En ik vind het interview ook super tof geworden. Je blog is inderdaad een beetje gek, en daar hou ik wel van. Jij bent zo’n leuk mens, nee maar echt!

  8. Hahahaha, heel herkenbaar (ik ben geloof ik ooit 2x geïnterviewd) ;) Gelukkig kon de interviewer er bij jou WEL een verhaal van maken waar je een beetje tevreden over bent ;) En een erg leuke foto! (En wat schrijf je leuk) :D
    Groetjes,
    Annemarie

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.