Categorie: Bloggen

Zotte en zalige zoektermen: deel 2

Ik krijg gewoon heel vaak geweldige zoektermen. Vandaar dat dit soort blogjes vaker zullen komen, maar ik geloof (hoop) dat de meesten van jullie dat niet erg vinden.

het gras is altijd groener aan de overkant afkorting

HGIAGADO.

wat zegt ze?

Ik weet niet, ik kon het ook niet zo goed verstaan.

hoe begin je een goed gesprek msn whatsapp

Een goed gesprek begin je in ieder geval niet op msn noch op whatsapp (nee, echt niet!).

draag geen bril in de brugklas

Ja uhhh, daar ben je een beetje laat mee. Ik heb me er niet aan gehouden, sorry.

wat betekent jeukende handen

Dat je handen jeuken, oftewel: een vervelend gevoel aan je handen dat zorgt voor de neiging tot krabben.

moeten emo’s roken?

Hallo, hoe durf je emo’s emo’s te noemen? Ze zijn niet emo, ze zijn zichzelf! Nu dat duidelijk is: ja, ze moeten roken, anders zijn het geen emo’s (voel de verkeerde redenering).

hoe hoor je een brief te schrijven

Het liefst met woorden.

kun jij zonder whatsapp

Ik wel. Een heleboel mensen helaas niet.

ik ben tegen een stilstaande auto aangefietst

Dat is niet zo slim. Volgende keer wat minder drinken graag.

mijn broer van 9 moet een buitenboordbeugel

Als je in het openbaar met hem loopt, doen alsof je hem niet kent. Nee hoor, grapje, ik heb ook zo’n ding gehad. Gewoon magneten bij hem uit de buurt houden.

waarom knipogen mannen

Zenuwtrekje.

heeft de uva leids kwartiertje

Nee, want de UVA zit in Amsterdam, dus dan heet het bij voorbaat al geen Leids kwartiertje.

kort liefdes gedichtje

Ik hou
Van jou

hoe krijg je bezoekers naar je blog

Iedereen op straat met een smartphone aanspreken en een snoepje of koekje geven als ze naar je blog gaan.

hoe weet ik dat iemand met mij flirt

Als hij of zij stelselmatig naar je aan het knipogen is (maar het kan ook een zenuwtrekje zijn, zie hierboven). Dus eigenlijk weet je het nooit zeker.

Waar ik in hemelsnaam de tijd en inspiratie vandaan haal


De notitieboekjes voor mijn blog. Mijn redders in nood.

Bij het blogje van een paar dagen geleden over mijn schrijfactiviteiten kwam één reactie vaak naar voren: Laura, waar haal je in hemelsnaam de tijd en inspiratie vandaan?

Dat zal ik jullie uiteraard vertellen.

Dagelijks verschijnt er een blogje en daarnaast schrijf ik dus ook drie a vijf stukjes voor andere websites. Dat laatste doe ik nog niet zo lang, maar ik denk dat het net zoals met mijn blog is: het is niet makkelijk in het begin, maar het moet een ritme worden. Als iets in je systeem zit, dan zul je het moetenmoetenmoetengevoel minder hebben (althans, dat heb ik) en gaat het steeds beter. Inspiratie is niet iets waar je passief mee om moet gaan, dat wil zeggen (iets wat veel mensen denken en ik snap het hoor, daar niet van): zitten en wachten tot er iets komt. Je moet er iets actiefs van maken. Hoe doe je dat? Maak een wandeling of doe een huishoudelijk klusje, want daar hoef je niet bij na te denken en dan komen juist de ideeën. Lees boeken of andere blogs. En vooral: schrijf je ideeën meteen op! Je hoeft er niet gelijk een blogje over te schrijven, maar dan kun je het later nog gebruiken.

Dan de tijd. Waar haal ik de tijd vandaan? Allereerst heb ik nu bijna vakantie, maar voorheen had ik maar twee dagen college in de week. Dat betekende niet dat ik de rest van de week niets hoefde te doen, maar wel dat ik mijn eigen tijd in kon delen. En het ligt er maar net aan waar je prioriteiten liggen. De één besteedt veel tijd aan televisiekijken (iets wat ik zelf weinig doe), de ander schrijft. Maar wat vooral belangrijk is natuurlijk is dat je er tijd voor vrijmaakt. Een bepaald tijdstip of een bepaalde dag ervoor uitzoeken kan handig zijn (bijvoorbeeld de luie pyjamazondag, ideaal!).

En het allerbelangrijkste natuurlijk: ik doe het, omdat ik het leuk vind en omdat ik het wil. Als dat niet het geval is, dan wordt het al heel moeilijk natuurlijk haha.

En hoe zit het dan met jullie? Waar halen jullie de tijd en inspiratie vandaan om te bloggen/schrijven/creatief bezig te zijn?

Zotte en zalige zoektermen

Het is niet heel lang geleden dat ik een blogje over zoektermen heb gemaakt, maar jongens, wat een rare heb ik de laatste tijd. Ik heb een nieuwe statistiekending geïnstalleerd, waardoor ik ze beter kan zien en echt: hoe komen mensen erop? Dit zijn ze:

is laura een populaire naam

Nee, absoluut niet. Het eerste wat mensen zeggen als ze mijn naam horen, is: ‘Goh, die naam hoor je ook niet vaak!’

uitnodigingen kinderfeestje jehova’s

Ik geloof niet dat jehova’s aan kinderfeestjes doen, aangezien ze ook geen verjaardagen vieren. Maar succes ermee.

was ik overdreven

Ja.

ik ben gewoon mezelf, ben je niet ben je wel

Ja, wat is het nou? Je bent in ieder geval gestoord.

is de legging nog wel in de mode

Nee en geloof niet dat hij ooit in de mode is geweest ook.

maak een foto van jezelf en robert pattinson
1. Dat lijkt me nogal moeilijk.
2. Dat wil ik niet eens. Het idee alleen al!

???????
Sorry, wat is je vraag precies?

laura ik ben stapel gek op jou

Wat lieeeeeeef!

kan wel of kan niet laura

Hoe moet ik dat nou weten?

tips om scheikunde te studeren
Tip: niet doen. (grapjeeeeee, je moet het lekker zelf weten)

waarom kan mijn broertje zijn mond niet houden
Je broertje kan zijn mond niet houden, omdat broertjes het leuk vinden om irritant te zijn (en dat doen ze vooral door de dingen die ze zeggen). Zal het ooit overgaan? Helaas niet.

zeg me alsjeblieft wat jij wil
Chocolade is altijd wel fijn. En wereldvrede natuurlijk.

gedicht op ben mijn ov pas kwijt 
Ben mijn ovpas kwijt
Ik lette even niet op
En nu heb ik spijt

IK GELOOF NIET MEER IN SPROOKJE VAN DE PRINS OPHET WITTE PAARD
Mooi, want het is ook niet waar.

IK BEN EMO
LEUK VOOR JE.

Welke vinden jullie het leukst? :P

Bloggers: tha bomb of losahs?

Bloggen is dood.
Althans, dat beweren sommige mensen. Dat ik dit nu typ op een BLOG (levend dus, zowel ik als de blog) beweert het tegendeel. Maar het zet me wel aan het denken. Want wat voor status heeft het bloggen eigenlijk?

Wanneer ik zeg dat ik een blog heb, dan vindt iedereen dat eigenlijk wel leuk. Maar misschien ligt dat aan de mensen met wie ik om ga (ik weet niet of de buschauffeur, om maar even iemand te noemen, het erg interessant zou vinden).

Maar wat zijn bloggers nou? Zijn ze tha bomb of losahs (ik zal even straattaal integreren op mijn blog)? Of zijn het een stelletje egocentrische weirdos? Wat is het algemene beeld? Ik denk dat het er ook mee te maken heeft wat voor blog je hebt en met wie je praat. Bij mijn oma maak je echt geen indruk als je zegt dat je een beautyblog hebt, maar bij je vriendinnen waarschijnlijk wel.

Ik heb (nog) geen vervelende reacties gehad over het bloggen an sich, maar ik zou me kunnen voorstellen dat mensen dit zeggen (niet dat ik het er mee eens ben): ‘Waarom zou je dat doen? Wie boeit het nou dat je een gekke bril van je vader hebt gevonden of dat je zo gestoord bent dat je met prullenbakken en andere levenloze dingen praat. En op het internet nog wel! Het internet is gevaarlijk. Iedereen kan het lezen! En het is echt tijdverspilling hoor.’
Als antwoord op deze dialoog met een fictieve tegenstander zou ik geven: ‘Ik doe het, omdat ik het leuk vind. Blijkbaar boeit het mensen wel en als het ze niet boeien, dan kijken ze lekker niet. Het internet kan gevaarlijk zijn, maar je hebt zelf in de hand wat je erop zet. Dikke doei.’)

Dus nu dezelfde vraag aan jou: wat voor status denk je dat het bloggen heeft? Mensen die geen blog hebben: wat voor associaties (positief of negatief) heb jij bij bloggers? Mensen die wel een blog hebben: wat voor reacties krijg je als je vertelt dat je een blog hebt? (positief of negatief)

Tien weetjes over mijn blog (deel twee)

En deel één kun je hier vinden.

1. Er staan tot nu toe 416 blogjes op mijn blog, deze meegerekend.

2. Ik sta in de top 200 van Nederlandse blogs (volgens BlogLovin’ dus). Dat vind ik best een prestatie voor een niet-beautyblog (aangezien ongeveer 90% van de top 200 dat dus wel is en van de top 300 waarschijnlijk ook en misschien ook wel van de top 400).

3. Momenteel heb ik 53 concepten staan, maar een stuk of tien daarvan zijn blogjes die ik daadwerkelijk goed genoeg vind om op mijn blog te zetten. De rest is meestal niet afgemaakt of gewoon superduperslecht.

4. Als ik links in een blogje zet, dan zet ik in het concept *klik* (dus zonder de link). Dat komt omdat ik te lui ben om de link er meteen in te zetten en zo vergeet ik het (meestal) niet.

5. Meestal heb ik muziek op als ik een blogje schrijf. Wat voor muziek verschilt. Nu luister ik bijvoorbeeld Rise van Eddie Vedder.

6. De vorige keer zei ik dat ik een nieuwe lay-out wilde en dat ik die zelf wilde maken. Haha, wat ben ik toch grappig/naïef. Uiteindelijk is het me niet gelukt om op een bepaalde wijze aan Artisteer te komen en ben ik simpelweg te lui. Maar zo erg vind ik het eigenlijk niet, ik ben op zich wel tevreden met deze lay-out. Hij is wel erg wit, maar dat heb ik liever dan een drukke lay-out eerlijk gezegd.

7. Een vriendin van mij noemde mijn blog soms ‘edgy’, oftewel: op het randje en dat vond ze leuk. Ik had er eigenlijk niet zo over nagedacht en het ook niet zo bedoeld, maar ik denk wel dat ze gelijk heeft. Natuurlijk met mijn meer column-achtige blogjes waar ik vaak gebruik maak van overdrijvingen en stereotypes en sommige dingen die ik over bloggen zeg. Soms zijn er mensen die dat niet door hebben of denken dat ik dat niet weet (ik weet dat ik dat doe, maar je moet het allemaal met een flinke korrel zout nemen) en dat levert soms misverstanden op. Dat is dan weer het nadeel, maar ik blijf gewoon doorgaan!

8. Dit is niet mijn eerste blog. Van mijn twaalfde tot mijn zestiende ongeveer had ik ook een blog. Die was veel meer persoonlijk (en slechter geschreven haha) en ik was er ook minder fanatiek mee bezig dan nu. Het ging over saaie dingen zoals school.

9.  Ik weet niet precies hoeveel, maar ik heb sowieso al meer dan vijf bloggers in het echt ontmoet en ik kan jullie vertellen: in real life zijn ze net zo leuk! :)

10. Ik denk dat ik columns en interviews het leukste vind om te schrijven. En op de interviews ben ik het meest trots, want dat is echt veel werk en heeft wel wat discipline nodig.

Laura doet alle tags

Normaal doe ik niet aan tags. Maar ik word wel getagd. Dat, lieve mensen, is niet meer nodig. Ik zal even snel alle tags (dat zijn een soort blog-vragenlijstjes die je aan andere bloggers moet doorgeven, een soort kettingbrief online) doen, zodat jullie me niet meer hoeven te taggen (‘Wat lief van je, Laura.’ ‘Ach, zo ben ik.’).

De what’s in my bag-tag.

Een hoop troep (zie foto hierboven).

De let’s get VERY personal-tag.

Laten we het even niet doen.

De eleven questions-tag.

Elf vragen, tja, dat is wel erg veel hoor. Ik weet niet of ik daar wel tijd voor heb.

Hoe nep ben jij-tag.

Heel erg nep. Niets is echt aan mij. Stiekem ben ik een vieze man van 75 uit Maastricht.

My boyfriend does my make-up-tag.

Welke ‘boyfriend’? En welke make-up?

Als ik een … was, was ik een …-tag.

Als ik een Laura was, was ik een Laura. Lekker makkelijk.

Mijn alfabet-tag.

Abcdefghijklmnopqrstuvwxyz. Ik denk niet dat die van jou anders zal zijn en anders ga ik toch erg twijfelen aan je scholing.

Wat heb je liever-tag.

Ja, ik heb heel veel liever.

Ben jij een echte beautyfreak-tag.

Duidelijk wel ja. Je hoeft alleen maar naar mijn blog te kijken om daarachter te komen. Beetje een onzinnige vraag hoor!

Your mobile phone-tag.

Die heb ik ja.

Show your screen-tag.

Mijn ‘screen’ wil graag privé blijven.

‘Laura, is het nou echt nodig om deze tags belachelijk te maken?’
Ik zal jullie even mijn mening over tags verkondigen. Ik vind het lief als mensen mij taggen, maar ik vul ze nooit in. Waarom niet? Omdat ik het onorginieel vind. Natuurlijk heb ik niet altijd originele blogjes, maar er is een bepaalde grens. Bovendien zijn de meeste van die tags ook niet leuk, vind ik. Als jij het wel leuk vindt, moet je er vooral mee door gaan, natuurlijk :) Maar tag mij niet, want dat heeft geen zin en bovendien heb ik ze nu toch al allemaal gedaan!

Wat vinden jullie van tags?

Wat mijn tags over mij en mijn blog zeggen

Ik heb tags. Ja heus, geloof me maar! En niet een stuk of twee, nee eerder ehm ja, een stuk of 1050 (eigenlijk meer). Dit, lieve lezer, kan natuurlijk echt niet. Tags zijn goed (Google is er dol op), maar 1050? Is dat niet iets teveel van het goede? En wat is eigenlijk je niche, Laura? Waarom heb je een blog als het over van alles en nog wat gaat en je niet één overkoepelend onderwerp hebt zoals: opgezette honden, deurknoppen of desnoods haarelastiekjes? Dan zou je ook niet zoveel tags hebben.

Goed, dat was wel weer genoeg kritiek voor vandaag. Laten we maar naar de tags zelf kijken. Want dat is me toch wat. Ik ben blij dat ze in ieder geval relevanter zijn dan de zoektermen die ik krijg. Maar ja, ík ben dan ook degene die deze voortreffelijke tags (‘Ahum, Laura.’) verzint.

Wat meteen opvalt, is dat ik van dingen met de letter L houd, maar hoe kan dat ook anders als je Laura heet? Het meest voorkomende onderwerp op mijn blog is de brief Nu kan dat wel kloppen, want ik heb de afgelopen tijd iets van zestig brieven ofzo geschreven. En ik mag dan wel op de universiteit zitten, maar blijkbaar geeft de middelbare school (die goede, oude tijd, snik) me meer inspiratie.

En oh, wat is mijn blog zelf-reflectief, eigenlijk is het een meta-blog (een blog over bloggen), want kijk eens hoe groot het woord ‘bloggen’ daar staat! Tevens houd ik van uitdagingen, boeken, films, liefde, liedjes en geef ik enorm veel tips. Ik heb veel vragen en de trein komt ook wel eens langs.

Het enige familielid dat er tussen staat, is mijn broertje en dat is nota bene degene die mijn blog niet leest. En tóch houd ik van hem (dit leest hij ook niet, dus dat kan ik best zeggen).

Goed, nu weten jullie eindelijk waar mijn blog over gaat (pfff en dat na meer dan een jaar!). Toch nog handig, die tags.

Zoeken in alle hoeken


Uiteraard kunt u ook op dit plaatje klikken om het groter te maken. Ja, het is echt waar. Wat een technologie!

Dit is de treurige top vijf van zoekwoorden met nummer één als triest hoogtepunt (of dieptepunt natuurlijk):
1. jersey shore (waar ik overigens maar één blogje over geschreven heb en dan een poging tot het serieus benaderen van het onderwerp,  lees maar).
2. schaar (omdat ik een verhaal over een kapper heb geschreven, waarom googlen mensen ‘schaar’, weten ze niet wat het is?)
3. laura denkt (he he, eindelijk een logisch zoekwoord).
4.  voldemort (ik heb een zeldzaam interview met Hij-die-niet-meer-leeft gedaan)
 5. finding nemo (heb ik een film-recensie-achtig-iets over geschreven, maar dit is niet zo erg, want Finding Nemo is leuk!).

Ja, het is slecht gesteld met mijn top vijf-zoekwoorden. Je krijgt dan de hoop dat andere zoekopdrachten misschien wel logisch zijn, maar niets is minder waar. Ik heb al eerder een rijtje gemaakt, maar dit is er sindsdien bijgekomen:

een bril is voor mij beter dan lenzen

Ik ben blij dat je tot dat besef bent gekomen, lieve bezoeker, maar als je het al wist, waarom google je het dan?

goed artikel! bedankt voor de handige tips.

Graag gedaan.

ik heb half van mijn facebook vriendenen verwijderen

Oh mijn god, hoe voelde je je daarbij?

wat geef je een laure cadeau,

Ik neem aan dat je Laura bedoelt en weet je, niet alle Laura’s zijn hetzelfde. Nee, echt niet. Maar ik houd erg van boeken en chocolade, dus dat is een tip.

ik doe alles voor jou

Wauw, echt alles? Oké mooi, ik kan wel een hulpje gebruiken.

laura denkt dat ze cool is

Nou ja zeg! Dat denk ik helemaal niet, waar slaat dat nou op?

ik hou van lis en laura en de rest haha

Awwww, wat lief!

doe nou even piano aan

Ehm, een piano is geen televisie he. Je kunt hem niet aan of uit doen.

ik raap mijn spullen op

Goed zo. Ik houd niet van troep.

zijn er ook kaboutertjes voor de vaatwasser

Nee, alleen voor het handmatig afwassen.

mn broertje is langer en denkt

Tja, dat gebeurt dat broertjes soms langer zijn. Maar dat ze kunnen denken? Weet je dat zeker?

nokia is niet cool

De Nokia 3310 wel hoor.

gezichtsuitdrukkingen kristen stewart

Wat bedoel je, gezichtsuitdrukkingEN?

hoe lang moet je je tanden poetsen

Minstens tien minuten achter elkaar, vijf keer per dag.

welke kapsels heb jij gehad

Ik heb wel eens een pony gehad en helemaal steil. En nu heb ik laagjes en een schuine pony.  Ik hoop dat ik je heb kunnen helpen, al snap ik niet waarom jij dit wil weten.

dat ligt voor de hand

Nou, inderdaad!

mag je landloper zijn

Nee, dat mag niet.

hoe leef je in een boerendorp

In een boerendorp is geen internet, je kan niet bellen, want je hebt geen bereik. Je behoefte moet je buiten doen in een houten hokje. En al het eten wordt zelf geoogst.

liedjes van laura maar die mogen niet op youtube zijn

Dat klopt, ik kan namelijk helemaal niet goed zingen, dus dat zou ik zielig vinden als mensen daar naar moeten luisteren.

hoe komt voldemort aan zijn neus

Dat is echt gemeen. Voldemort heeft helemaal geen neus! Echt gemeen hoor om dat even te benadrukken.

Ik blijf de hoop houden dat er een dag komt met logische zoekwoorden. Maar tot die dag zal ik jullie nog een aantal keer vermaken met rare zoekwoorden als deze!

Dit is een supersentimenteel verhaal, ga alsjeblieft niet huilen

Het begon in Deventer, in een restaurant waarin ik samen met mijn tegenwoordig ex-vriendje zat. Van mijn 13e tot mijn 16e had ik een blog gehad (het ging over mijn niet zo boeiende leven als vwo-scholier op web streepje log en hij is zelfs een keer in een boek genoemd, maar dat is een ander verhaal die ik ooit wel zal vertellen) en toevallig hadden we het er nu over.
‘Ik ga echt nooit meer een blog nemen!’ zei ik.
Misschien heb je hem al door, maar ik heb me dus niet aan mijn woorden gehouden.
De reden dat ik het niet wilde, was omdat mijn vorige blog erg persoonlijk was. Maar dat hoeft natuurlijk niet altijd, merkte mijn ex-vriendje op, en dat is waar. Binnen een paar minuten veranderde ik van mening en begon ik er serieus over na te denken. Ik zou een blog beginnen. Niet bij web streepje log, maar gewoon met .nl erachter.

Toen begon het uitzoeken. Verstand had ik er niet van en als ik het ene probleem met wordpress.org had opgelost, dan kwam er weer een nieuwe. Maar 24 maart was het er dan eindelijk: www.lauradenkt.nl, mijn eigen blog!

Ik wilde het rustig aanpakken. Drie keer in de week wat plaatsen. En toen stapte ik met mijn ex-vriendje een boekenwinkel in Rotterdam in. En daar was Nico Dijkshoorn, aan het voordragen. Nico had (heeft) een baard. En daar schreef ik een blogje over. En ik tweette het naar hem. Een seconde later had ik al spijt: mijn god, wat had ik gedaan?
Maar toen kwamen ze: de bezoekers. Waarom? Nico Dijkshoorn had me geretweet en teruggestuurd dat hij het goed geschreven vond! Het resultaat? Meer dan 2500 unieke bezoekers op één dag.

Tja en wat doe je dan? Dan ga je die dag erna weer een blogje schrijven. En die dag erna ook. En voor je het weet, blog je dagelijks.

Nu moeten jullie niet denken dat die 2500 bezoekers allemaal zijn blijven hangen (ik kom er niet eens bij in de buurt). Maar in dit jaar zijn de bezoekers wel flink omhoog gegaan en de reacties ook. Bedankt daarvoor!

Als ik erover na denk, is er best wel veel gebeurd. Ik heb zoveel leuke blogs ontdekt in dit jaar en sommige bloggers heb ik ook ontmoet. Ik heb gekke dingen gedaan, mensen geïnterviewd en vooral veel geglimlacht vanwege de lieve reacties. Wat ook leuk is, is dat ik het idee heb dat ik nu onderdeel ben van een soort community, de blogcommunity.

En nu? Nu ga ik gewoon weer door. Dagelijks bloggen zo lang het kan (dus volgend collegejaar waarschijnlijk niet, omdat het dan drukker wordt, maar ik blijf bloggen, dat sowieso!), verder met ‘wie schrijft die blijft’, brieven schrijven, fictieve interviews houden. Ik ga nog meer bloggers ontmoeten, nog meer gekke dingen doen.

Oftewel: ik ben blij dat ik niet naar mezelf heb geluisterd. Bloggen heeft bijna alleen maar goede dingen gebracht en ik ben blij dat ik er weer mee ben begonnen!

(Het is dat dit allemaal online is en ik niet zoveel geld heb, maar anders had ik jullie allemaal een glaasje Jip en Janneke-champagne aangeboden! Oh en geef het maar toe: je hebt keihard zitten janken om dit supersentimentele stukje. Tja, ik heb je gewaarschuwd.)

Het is oh zo fijn om een blogger te zijn

Deze titel mag dan misschien licht sarcastisch overkomen (dat risico loop je als je het sarcasme veelvuldig gebruikt), het is niet zo bedoeld: dit is namelijk een lofrede op het blogger-zijn.

Er zijn bloggers die zeggen: ‘Ik schrijf alleen voor mezelf.’ Zelf beweer ik dat niet (anders zou ik het wel in een schriftje of in een word-document zetten in plaats van op een blog). Natuurlijk schrijf ik óók voor mezelf, anders valt het simpelweg niet vol te houden, maar ik kan niet zeggen dat ik het niet leuk vind om reacties en bezoekers te krijgen.

Er zijn zoveel dingen fijn aan het zijn van een blogger. Je kijkt op een andere manier om je heen (overal zit een blogje in), je oefent je schrijven, je leert andere blogs en mensen kennen (en komt daardoor in contact met mensen of dingen die je anders nooit zou kennen).

Wat is één van de eerste sites waar ik op kijk wanneer ik ’s ochtends mijn laptop aan doe? ‘Oh god, wat is dit moeilijk. Ik heb echt werkelijk geen idee.’ Juist, mijn blog. En het eerste wat ik dan zie, is jullie reacties. En elke dag is er wel een leuke, lieve of grappige reactie, een reactie (of reacties eigenlijk) die me aan het glimlachen maakt. En behalve discipline, perfectionisme en een bepaalde drang zorgen ook die reacties ervoor dat ik het vol houd om elke dag te bloggen.

Binnenkort (24 maart, zet het in je agenda, leukste dag van het jaar!) bestaat mijn blog één jaar. Ik heb dan ook één jaar (tenzij er tussen nu en dan iets gebeurt, bijvoorbeeld dat ik mijn vingers op een dag op miraculeuze wijze kwijt ben geraakt, waardoor ik niet meer kan bloggen) dagelijks geblogd. Ik weet niet hoe lang ik het ga vol houden, maar twee jaar gaat het sowieso niet worden. Volgend collegejaar wordt veeeeel drukker. Maar ga ik dan stoppen met bloggen? Zeker niet!

Dus hier nogmaals een bedankje voor jullie reacties en dat jullie mijn blog lezen, ik vind het echt heel erg leuk en vooral lief :D

En bloggers: wat zijn nog meer fijne dingen aan het blogger-zijn?