De afgelopen tijd en ook daarvoor en ook daarvoor etc. heb ik boeken gelezen (‘Dat meen je niet.’ Ja echt waar). En in die boeken staan dingen (‘Nu ga je te ver.’) en sommige citaten wil ik met jullie delen.
1. Connie Palmen – I.M.
Heel mooi boek over een liefde die ik niet goed kan begrijpen, maar daarom des te interessanter is.
Schrijvers, acteurs, entertainers, dansers, dichters en hoeren, ze begeven zich allemaal op het immense podium waar de wet van het alsof regeert. Ze doen dit omdat alleen het alsof hun de mogelijkheid biedt om de waarheid te zeggen. Op het podium van de fictie is de onthulling van de waarheid niet bedreigend of teleurstellend, want fictie maakt de schrijver en de speler onaantastbaar, juist omdat ze de pretentie van de waarheid hebben laten varen.
Veel stukken gaan ook over het schrijven zelf, waaronder deze. Ik had hier nooit over nagedacht, maar het is wel zo. Je kan als schrijver doen alsof en dat is het fijne eraan.
2. Toine Hermans – Op zee
Dit is echt een geweldig boek. Het is heel simpel geschreven, maar toch zit er een diepere laag achter. Bovendien wordt het boek ondersteund door hele mooie tekeningen. Een aanrader!
Maria is een stevig kind. Ik heb haar niet vaak angstig gezien. In elk geval kent ze geen volwassen angst, die kan knellen om je hoofd. Kinderangst is anders. Die is eenvoudig te verjagen. Als een lamp die je aan- en uitknipt; je zingt een liedje of verzint een verhaal, dan moet ze lachen en slaapt ze in.
Echt bang word je later pas.
Dit zette me aan het denken over hoe ik vroeger was. Inderdaad kun je als kind wel bang zijn, maar als volwassene is bang zijn heel anders, meer realistisch. Het gaat niet zomaar weg.
3. John Green – The fault in our stars
Ik was natuurlijk de laatste persoon op aarde die een boek van John Green las, maar ik heb het gedaan. En ik heb er absoluut geen spijt van. Ik wil meer lezen!
AUTHOR’S NOTE
This is not so much an author’s note as an author’s reminder of what was printed in small type a few pages ago: This book is a work of fiction. I made it up.
Neither novels or their readers benefit from attempts to divine whether any facts hide inside a story. Such efforts attack the very idea that made-up stories can matter, which is sort of the foundational assumption of our species.
I appreciate your cooperation in this matter.
Dit staat in het begin van het boek en daar ben ik heel blij mee. Het heeft iets te maken met mijn scriptie en ik ga dit waarschijnlijk ook als motto gebruiken. Maar daar horen jullie wel meer over als hij af is!
4. Tessa de Loo – Verraad me niet
Ik las dit boek en dacht in eerste instantie dat ik een kinderboek/young adult-boek aan het lezen was. De taal is eenvoudig en het verhaal ook. Wat het echter leuk voor mij maakte, waren de filosofisch-achtige gedachten die erbij zaten. Deze komen overigens van een jongen van dertien.
Maar was het niet beter het wel te weten? Dat was de grote vraag die zich aan hem opdrong. Was het beter een waarheid te kennen die je ongelukkig maakte, dan tevreden te leven in bedrieglijke onwetendheid? Dit filosofische vraagstuk ging ver boven zijn macht en hij wierp zich van zijn ene zij op de andere zonder een antwoord te vinden.
Dat is een lastige. Zelf denk ik dat ik liever voor het eerste ga. Het is vreselijk om er later achter te komen dat iemand tegen je heeft gelogen.
Die vanzelfsprekendheid waarmee hij zich altijd aan de slaap had overgegeven, was spoorloos verdwenen. Er stond nu een wachter aan de poort van slaapstad, die streng selecteerde wie naar binnen mocht en wie niet. Meestal waren het vooral oude en zieke mensen die niet toegelaten werden, maar sinds kort wist Michiel dat er een derde categorie was, die van de tobbers.
En deze, omdat hij zo herkenbaar is. Piekeren is niet fijn.
Stuk voor stuk aanraders, dus hoppa, lezen jij!
