De liefde. Wat is het (hij/zij) toch mooi. Helaas zijn de namen die worden gegeven aan degene met wie je samen bent heel wat minder mooi. Hieronder een selectie.
1. ‘Hoe gaat het met de verkering?’
Vooral mensen van mijn ouders’ generatie vinden het leuk om deze term te gebruiken. Maar het punt is: de laatste keer dat ik het woord ‘verkering’ op een serieuze manier gebruikte, was op de basisschool. Ik ben geen meisje van zes meer (zo jong zie ik er nou ook weer niet uit!).
2. ‘Ik kom met mijn partner.’
Een leraar van mij heeft deze zin eens uitgesproken, waardoor wij dachten dat hij homoseksueel was. Niet dus. Ik vind partner echt zo afstandelijk, zo zakelijk. Waar is de romantiek gebleven?
3. ‘Hij is echt mijn wederhelft/soulmate.’
Ik vind soulmate eigenlijk erger, maar wederhelft is toch ook al behoorlijk dat je denkt van ‘die heeft een relatieverslaving’ (zie de eerste aflevering van Café de Liefde van dit seizoen). Ik ben wel behoorlijk romantisch ingesteld, maar of er echt zoiets als een soulmate bestaat? Ik zou het in ieder geval maar niet hardop roepen dat hij/zij je soulmate is, je weet nooit wat er in de toekomst gebeurt…
4. ‘Dit is mijn lover.’
Eerlijk toegeven: ik gebruik het woord ‘lover’ wel eens. Maar meer op de niet-serieuze manier. Ik vind het klinken alsof je een spannende vakantieliefde in Spanje hebt. Een gepassioneerde, maar vluchtige liefde dus.
5. ‘Hubby en ik gaan boodschappen doen.’
Rillingen krijg ik hiervan. Engelse woorden gebruiken mag van mij (lief he?), maar dit gaat me te ver.
Zelf omschrijf ik mijn verkering/partner/wederhelft/soulmate/lover/hubby als het vriendje. Er zijn vast mensen die daar van walgen. Ieder zijn eigen smaak zal ik maar zeggen :)
Van welk woord op dit gebied gruwel jij?