Archive for december, 2011

december 31st, 2011

Apart

Er zijn van die programma’s op tv en die gaan zo:

Stel je voor, je hebt Cindy. Cindy heeft een huis en ach, ze vindt het op zich wel een leuk huis, maar ja, eigenlijk past niets bij elkaar. Ze heeft een paarse bank. De muren zijn geel. En dan hebben we het nog niet over de accessoires. De moeder van Cindy vindt het helemaal niks. Elke keer als ze op bezoek komt (wat gelukkig niet zo vaak is), begint ze erover: ‘Zullen we binnenkort eens naar de Ikea gaan, schat?’
‘Houd nou eens op, mam.’ zucht Cindy.

Maar Cindy’s moeder houdt niet op. ‘Dit kan toch niet langer.’ denkt ze. Maar Cindy wil haar hulp niet aannemen. Wat moet ze dan doen?

Ze krijgt een geniaal idee.

Ze schakelt de hulp van *vulhiereenpresentatorinwaarschijnlijkJohnWilliams* in en op een dag verrassen de camera’s Cindy (juist op een pyjamadag natuurlijk).
‘Cindy.’ zegt de presentator op vastberaden toon met een enthousiaste blik in zijn ogen. ‘Jouw woonkamer krijgt een make-over.’
Cindy gilt, maar het wordt als blijdschap opgevangen. De presentator pakt Cindy’s handen vast en springt op en neer.
‘Ja Cindy, het is echt waar!’

Eén week later. Cindy heeft niet geslapen. Het moment is daar. De presentator doet de deur voor haar open en:
‘Oh mijn god!’ schreeuwt Cindy, maar niet van geluk.
Ze ziet een gouden glittertapijt. Haar muren zijn zilver geverfd. Er staat een enorme stereoset op de plaats waar haar breispullen stonden. Vol ongeloof staart ze de presentator aan.
‘En Cindy, wat vind je ervan?’
Ze kan het nog maar net uit haar strot krijgen.
‘Eh… Ja. Apart.’

Kijken jullie dit soort programma’s?

(Jullie trouwens allemaal een gelukkig nieuw jaar gewenst!)

december 30th, 2011

We hebben een L, een A, een U, een R en een A: LAURA

Ik ben het. Ja, echt. Wel anderhalf jaar geleden, inmiddels zie ik er veeeeeeel volwassener en ouder uit, dat weten jullie ook wel.
Oh en +1 voor mij dat ik een foto van mezelf in een blogje zet, want ik ben een bangepoeperd wat dat betreft. 

Een beetje narcistisch is het wel. Dat ik denk dat jullie dit interessant vinden. Maar feit is wel: mijn blog is meestal niet een héél erg persoonlijk (en verder dan dit gaat het ook niet). Dus, voor de nieuwsgierige mensen onder jullie, hier een aantal onschuldige weetjes over mij:

– Ik heb het bijna altijd koud. Niet voor niets word ik wel eens Kleumpie genoemd.
-Ik ben een beetje gek. Op een leuke manier. Hoop ik.
– Eén van lievelingsvakken is Wereldliteratuur, waarvoor we elke week een boek moeten lezen.
– Ik heb heel veel schriften waarvan maar één bladzij beschreven is. Maar weggooien doe ik ze niet.
– Nog nooit had ik een hippe mobiel gehad (in de zin: toen ik een nieuwe mobiel kreeg, was hij al ouderwets). Nu heb ik er wel één. Nee, het is geen BlackBerry of iPhone, zo hip durf ik het nog niet aan.
– Ik heb ongeveer vijf jaar pianoles gehad.
– Ik heb gymnasium gedaan met, naast de standaard Nederlands/Engels/Wiskunde (wiskunde C, dat dan wel weer, ook wel kneuzenwiskunde genoemd), deze vakken: Oud-Grieks, Filosofie, Geschiedenis, Maatschappijwetenschappen en Duits. Pretpakket dus ;)
– Hip? Modern? Met de tijd meegaan? Niet bepaald woorden die bij me passen. Ik heb geen iPhone, geen Whatsapp, geen iPad (mijn moeder wel, ik weet niet wat dit over mij zegt), geen LCD tv op mijn kamer en ik ben niet te vinden op Google+, hoe hard je je best ook doet. Echt mensen, het is eigenlijk een wonder dat ik Twitter heb, dat is al heel wat.
– Ik ken niemand die kleinere handen heeft dan ik en niet meer kind is. Schattig hoor, maar dat maakt het wel vrijwel onmogelijk om gitaar te spelen.
– Ik ga zulke toffe mensen interviewen/heb zulke toffe mensen geïnterviewd voor mijn nieuwe project! Ja, dit is bedoeld om jullie nieuwsgierig te maken.
– Ik zit altijd aan mijn oorbellen te friemelen, het is een soort tic.
– Ik kan niet tegen kietelen onder mijn voeten (Shit, nu weten jullie mijn zwakke plek. Lang leve schoenen.)
– Het eerste concert waar ik naar toe ging, was van the Fray (onder andere bekend van ‘How To Save a Life’).
– Ik ben om 22.22 uur geboren. Ja ja.
– Ik vind ‘flapdrol’ een leuk woord. En ‘oelewapper’ ook. En ‘duizenddingendoekje’ natuurlijk!

‘Maar Laura, je bent zo interessant, ik wil meer over je weten!’ ‘Eh ja, daar geloof ik dus geen ene drol van, maar een vorig deel hiervan kun je hier vinden.’

Oké, your turn! Noem eens drie weetjes over jezelf (die ik nog niet weet). Ik ben benieuwd :)

Tags:
december 29th, 2011

Laura’s brieven: Nintendo

Klik op de foto om het groter te maken.

Tja en toen dacht ik dat het afgelopen was met de brieven. Maar nee hoor, Nintendo besloot om nog wat terug te sturen! Het is mij eerlijk gezegd een raadsel waarom. Zesentwintig september heb ik de brieven verstuurd en drie (!) maanden later krijg ik antwoord. Nu ben ik natuurlijk heel benieuwd of ze me gegoogled hebben en op mijn blog kwamen en bang waren dat ze aan de schandpaal kwamen ;)

Maar goed, de brief dus.  Tja, wat zal ik zeggen. Het is geen korte brief, dat niet. Dus dan zullen de antwoorden er wel in staan, denk je. Eh, niet dus. Ik heb alleen antwoord gekregen op wat de naam betekent, maar niet op wie Mario en Wario heeft bedacht en wie het deuntje van Mario heeft bedacht. En dat is toch wel jammer. Weten jullie het misschien?

Dit is dan toch echt de laatste brief (gok ik, tenzij er bedrijven zijn die nog veel langer over hun post beantwoorden doen en daarom niet teruggeschreven hebben) en dus het eind van de serie. Of toch niet?

Nee, want ik heb hele enthousiaste reacties gekregen (bedankt daarvoor!) en ik moet bekennen dat ik het zelf ook heel leuk vind. Dus ik ga gewoon door (het zal nog wel even duren, voordat ze hier komen, maar er komt iets anders, in het volgende blogje van Laura’s brieven, over de bedrijven die niet teruggeschreven hebben, zal ik erover vertellen). Maar ja, dan moet ik wel bedrijven/instituties/weetikveel hebben om naar te schrijven. Venz ga ik sowieso doen (ik wil wel antwoord op mijn hagelslagvragen), maar weten jullie er nog meer?

december 28th, 2011

Kabouter Plop en Gerrit

Wiskunde is een rotvak. Alleen bij de gedachte dat ik dit vak zes jaar (!) heb gehad, val ik al flauw. Maar, geloof het of niet, er is nog een erger vak: natuurkunde. Bij het idee dat ik dit vak vijf jaar zou hebben, word ik hondsdol en moet je me vastbinden.

In de tweede had ik natuur- en scheikunde (maar eigenlijk was het gewoon scheikunde, dus ik weet ook niet welke flapdrol die naam heeft bedacht). Van kabouter Plop. Of althans, dat was zijn bijnaam. Kabouter Plop leek wel zwanger van een zesling en had van dat witte beharing op zijn kin, volgens mij wordt dat ook wel eens een baard genoemd. Wanneer jij, zonder blessure aan been of voet, de lift nam, schopte hij je eruit (figuurlijk, niet letterlijk, dat is natuurlijk teveel inspanning). Dat er zelf niets mankeerde aan zijn beentjes maakte niet uit (hij nam altijd de lift, geen wonder van die buik).
Bovendien had deze man niet bepaald het stralendste humeur van de school.

U begrijpt wel: hij vergrootte het plezier in dit vak niet.

In de derde kreeg ik dan wel echt natuurkunde, van een andere leraar. En oh, wat was dat een feestje. Elke les kregen we namelijk een betoog van – hoe zal ik hem noemen, Gerrit? – Gerrit over onze profielkeuze die we binnenkort moesten gaan maken. Eigenlijk moesten we gewoon allemaal voor Natuur & Techniek kiezen. Want daar kan je werkelijk alles mee doen, welke opleiding dan ook (ja, zelfs Hebreeuws). Oké vooruit, Natuur & Gezondheid kan ook. Economie & Maatschappij is een zwakke, doch nog enigszins te verdedigen keuze.
Over Cultuur & Maatschappij (mijn profiel) had hij het nooit.

Wat hij over mijn studie – literatuurwetenschap – zou zeggen, weet ik niet. Wat ik wel weet, is wat hij is gaan doen toen hij met pensioen ging: bowlen.

Dit zegt wel genoeg, lijkt mij.

Hebben jullie rare leraren (gehad)?

december 27th, 2011

Laura, pizza en dino’s: de antwoorden

Deel één staat hier.

26. Probeer je soms stiekem poëzie te schrijven die je aan niemand laat lezen?
Nee, maar ik wil eigenlijk wel meer gedichten gaan schrijven. Ik weet alleen dan inderdaad niet of ze wel aan jullie laat lezen!

27. Ben je gelovig?/Hoe denk jij over religies/geloven en wat voor geloven vind jij interessant of wat voor dingen uit geloven?
Nee, ik ben een atheïst. Ik vind religies erg interessant en daarom wilde ik eerst ook Godsdienstwetenschappen studeren. Wat ik vooral erg mooi vind, is dat mensen kracht uit religie kunnen halen en wat betreft dat vind ik het jammer dat ik niet religieus ben.

28. Wat vind je van de politieke crisis in België? (haha, die hoef je niet echt te beantwoorden, ‘k vond het gewoon grappig om er zo’n vraag tussen te steken XD )
Haha, daar weet ik niet genoeg van om mijn mening met goede argumenten te onderbouwen :P

29. Schrijf je nog meer dingen naast je blog? (verhalen enzo)
Ja, ik schrijf verhalen, maar niet zo vaak, omdat er niet vaak genoeg tijd voor maak. Op de middelbare school kreeg ik voor de schoolkrant, ik heb een paar stukjes geschreven voor het blad van de studentenvereniging waarop ik zat en ik ga nu misschien stukjes voor het blad van het Rode Kruis schrijven :) Oh en ik schrijf voor Hiepr.

30. Welk boek moeten we volgens jou echt lezen?
Extreem Luid en Ongeloof Dichtbij van Jonathan Safran Foer. Doen!

31. Hoe ziet je droomhuis eruit?
Zo ongeveer.

32. En je droomvakantie?/Wat is je droombestemming?
Een combinatie van cultuur en relaxen :) Dus een grote stad met daar vlakbij een strand ofzo.

33. Welke talen spreek je? En welke zou je graag willen leren?
Nederlands (goh), Engels en Duits. Maar ik weet eigenlijk niet hoe goed mijn Duits nog is, want het is alweer een tijdje geleden dat ik Duits had. Ik zou mijn Duits wel willen verbeteren en daarnaast een andere taal willen leren zoals Noors ofzo.

34. Wat voor muziek luister je? (misschien met “playlist van de dag” ofzo? :))
Onder andere dit en dit.

35. Waar denk je aan? En dat dan 100 keer, want Laura denkt./Laura Denkt…. Waar aan?
Aan heel veel, maar nu voornamelijk aan wat ik moet antwoorden op jullie vragen!

36. Wat is jouw favoriete pizza? (dit vraag ik aan bijna iedereen) :D
Pizza Funghi! (met champignons dus)

37. Wat ga je aan Sinterklaas vragen?
Niks, want wij doen niet aan Sinterklaas :( (en het is nu geen Sinterklaas meer, maar dat ligt aan mij, dat ik dit blogje er nu pas op zet :P)

16. Wat is je lievelingsdier?
Ik vind giraffen wel cool. Maar ik ga dan toch voor een kat, die zijn heel zelfstandig, maar ook lief.

39. Wilde je altijd al literatuurgeschiedenis studeren of wilde je eerst iets anders?
Nee, sterker nog: dat heb ik nooit geweten, want ik studeer geen Literatuurgeschiedenis, maar Literatuurwetenschap haha. Maar daarvoor heb ik deze studies overwogen, van oud naar nieuw: Nederlands, Geschiedenis en Godsdienstwetenschappen.

40. Heb je een bijbaantje? Zo ja, wat doe je dan?
Een soort van bijbaantje, namelijk bijles geven, maar ik heb maar één bijleskindje momenteel.

41. Als je huis afbrandt en je kan nog 1 boek redden, welk zou dat dan zijn?
Een fotoboek! Want andere boeken (qua literatuur) kun je altijd weer opnieuw kopen, maar fotoboeken niet.

42. Laura, wat is je eerste herinnering?
Tja, dat weet ik niet zo goed. Maar ik moet dan altijd denken aan toen ik bij mijn buurmeisje in de tuin was en de hond van de buren (de andere buren) ontsnapt was en in haar tuin kwam.

43. Wat is je favoriete dino? En als je niet van dino’s houdt, wat is er dan precies mis mee?
Ding ding ding, jij hebt de prijs voor de leukste vraag gewonnen haha! Ik weet niet zoveel van dino’s en ik ben er inderdaad niet zo geïnteresseerd in, maar er is niets mis mee. Wel had je vroeger een kinderanimatieprogramma met dino’s (weet iemand nog hoe dat heette?), dat vond ik wel leuk!

44. Van welke maand houd je het meest? En van welke dag?
Juli, want dan ben ik jarig, is het (meestal) warm en is het vakantie. En als je weekdag bedoelt, dan houd ik het meest van de zaterdag, want dan ga ik meestal leuke dingen doen :)

45. Welk boek(en serie) ken je zo ongeveer uit je hoofd?
Harry Potter, maar ik moet bekennen dat ik het al een tijdje niet meer gelezen heb.

46. Als je je eigen naam had mogen kiezen, hoe had je dan geheten?
Weet ik niet. Een naam die niet heel vaak voorkomt, maar ook niet superapart is en die internationaal is. Maar welke naam dat dan is, dat weet ik niet haha.

47. Houd je van bordspellen? En van welk bordspel houd je dan het meest?
Nee, eigenlijk niet zo. Ik speelde vroeger een soort van memoryspel met gekleurde pyramides met een vriendin, dat was wel leuk (weet iemand hoe dat spel heette)?

22. Wat lust je absoluuuuuuuuuuuut NIET ?
Rode kool, gadverdamme. *krijgt kotsneigingen*

49. Wat zou je heel erg graag willen kunnen?
Hmm, ik zou wel wat assertiever en zelfverzekerder willen zijn. Maar dat bedoel je waarschijnlijk niet. Het lijkt me wel leuk om heel goed te kunnen dansen of zingen.

50. Wist je dat de kerstman een echt adres heeft? Misschien moet je hem eens een brief schrijven voor je brievenserie.
Nee, dat wist ik niet, wat cool! Weet jij zijn adres dan?

Wat is jullie favoriete dino en/of pizza? ;)

december 26th, 2011

Een kaartje uit Rotterdam (1963): lieve Oma en Opa

Ik was een beetje in dubio hoe ik deze erop moest zetten, aangezien de tekst er weer anders op staat, zeg maar, maar dit is het mooiste. Dus draai je hoofd maar om het te lezen of vertrouw er gewoon op dat ik het goed ontcijferd heb :P (en ja, inclusief spelfouten, dus ga me niet verbeteren, ik weet ook wel dat het fout is, maar dan is het niet meer de originele tekst). Je kunt trouwens op de foto’s klikken om het groter te maken. Oh en wat ik wel grappig vond, is dat bij het adres ‘Huize de Wezel’ staat.

Misschien, voor de mensen die mijn blog al tachtig jaar volgen, kunnen jullie je mijn Een kaartje uit Rotterdam-project nog wel herinneren. Zo niet, even een uitleg: ik heb tijdens de boekenmarkt in Dordrecht (Aanrader! Is er volgende zomer weer.) tien oude kaarten uit Rotterdam gekocht. Het idee was dat ik bij elk kaartje een verhaal zou schrijven. Juist, dat is dus hierbij mislukt.

1. Het is bij sommige kaarten echt heel erg moeilijk om te lezen wat er nou precies staat.
2. Geen inspiratie en geen tijd/zin.

Maar dat is natuurlijk wel zonde. Want ik weet dat sommige mensen het leuk vonden om te lezen/zien en bovendien zijn die kaartjes ook heel leuk. Dus daarom nu wat anders. Ik ga geen verhaal meer bij het kaartje schrijven, maar wel speculeren over wat er allemaal achter kan zitten samen met jullie. Dus hierbij ook een uitdaging voor jullie om erover na te denken!

Lieve Oma en Opa.

Fijn dat jullie nog een weekje blijven. De zon schijnt wel niet hier, maar het is tenminste droog en niet zo koud. Was het een Zaterdag een verrassing dat het stelletje kwam? Dat zal best wel. Hier gaat alles prima. Marijke is lief en ze loopt nu heel de kamer in de ronte, die boef. We gaan straks naar buiten wat boodschappen doen. Als u nog wat nodig heeft, schrijf je het dan nog? Bellen mag ook. Nog veel plezier en mooi weer. De groeten van Bert Ellij en en een kusje van Marijke.

Oké, de situatie zit dus zo: opa en oma blijven nog een weekje in Rotterdam. Hun kleinzoon schrijft naar hen en heeft een dochter, die net heeft leren lopen. Dan is er nog een stelletje. Wat wordt er bedoeld met stelletje? Een stelletje mensen (misschien wel de kleinzoon met zijn kind en nog meer mensen) of daadwerkelijk een stelletje, in de zin van een koppeltje/paartje/hoejehetookwilnoemen. En wat is daar zo verrassend aan? Wat doen oma en opa (Waarom schrijft hij ‘oma en opa’ en niet ‘opa en oma’, wat fijner in het oor ligt? Vindt hij oma liever?) eigenlijk in Rotterdam? En waarom zet hij op een kaartje dat ze het moeten laten weten als ze nog boodschappen nodig hebben, kan ze niet beter bellen? Hij gooit het kaartje niet meteen in de bus, want er zit een postzegel op.

Weten jullie het antwoord op mijn vragen? Of zit ik helemaal in de verkeerde richting en is er iets dramatisch aan de hand wat ik over het hoofd heb gezien? Ik ben benieuwd wat jullie denken!

december 25th, 2011

Doe nou even piano!

(piano betekent zacht, vandaar de titel, een uitspraak die mijn broertje wel eens doet)

Vroeger had ik pianoles. Misschien denk je: ze droomde er vast al vanaf haar tweede van om bekend concertpianiste te worden en daarom is ze erop gegaan. Niets is echter minder waar.

De vader en broers van mijn beste vriendin konden allemaal pianospelen en daarom ging zij op pianoles. Maar ja, alleen is zo alleen he. Dus vroeg ze of ik ook wilde en ik wilde wel!

Als je pianoles hebt, heb je ook een piano nodig (Jawel! Nou ja, een keyboard kan ook, maar een piano is cooler natuurlijk). Dus drie keer raden wat voor instrument ik in huis heb (‘Een gitaar.’ ‘Nou, die ook ja.’)

Goed, ik was nog maar een klein meisje toen ik pianoles had. Elke maandagavond ging ik er naar toe met mijn beste vriendin. In hetzelfde gebouw zat de bibliotheek en na afloop kon ik dan weer boeken lenen (dat noemen wij twee vliegen in één klap). Maar er komt natuurlijk iets kijken bij pianoles: oefenen.

Dat was niet bepaald mijn sterkste punt. Ik oefende wel, ja. Op zondag. En op maandagmiddag (in de avond had ik pianoles). Wat een discipline.

Zo zijn er nog meer dingen over pianoles te noemen: dat de pianojuf mij altijd Lau noemde of dat ik examen a en b heb gedaan (jawel). Dat ik examen b echter maar nét heb gehaald (ik wilde van piano af, maar nog wel het examen doen) en geen drol van de theorieles snapte, die ik had samen met allemaal oudere kindertjes die ik niet kende (eng!) en dat ik zeker was dat ik het niet zou halen (ik heb het wel gehaald, maar vraag niet hoe). Of dat we wel eens een voorspeelavond hadden met kerstliedjes (baaaaaaaaaaaaaaah). Of dat ik een poging heb gedaan gitaar te leren spelen, maar dat ik te kleine handjes heb (misschien had ik beter een ukelele kunnen nemen).

Ja, ja, dat zou ik allemaal kunnen vertellen, maar dat doe ik lekker niet.

Bespeel jij een instrument?

december 24th, 2011

Can’t buy me love

Nee, geen kerstblogje vandaag, maar wel eentje met een gedacht die je aan kerst kunt koppelen!

‘Ik wil een iPad 2 en een BlackBerry. Later wil ik in een villa wonen met een zwembad en vooral heel veel geld hebben.’
Misschien komt het je wel bekend voor dat mensen dit zeggen of misschien zeg je het zelf wel eens. In een (westerse) wereld als die van nu kun je bijna niet anders dan zo zijn: materialistisch. Je status wordt ontleend aan spullen, hoe duurder en hoe meer, hoe beter. Heb je geen BlackBerry, dan ben je echt een loser (‘Maar dan kunnen we niet pingen!’). Je onderbroeken moeten van Björn Borg zijn, anders kun je ze net zo goed geen onderbroek aantrekken. En ga jij op vakantie naar Texel? Haha, laat me niet lachen!

En dat is jammer. Ja, het is leuk om zoveel spullen te hebben (‘Handig hoor, zo’n iPad, ik kan niet meer zonder!’), maar is het nou echt belangrijk? Kijk, de Beatles, die begrepen het al in de jaren zestig: ‘I don’t care too much for money, for money can’t buy me love’. En ze hebben, natuurlijk, gelijk. Heel leuk, al die spullen, maar de belangrijke dingen in het leven kun je er niet mee kopen: liefde, geluk, vriendschap.

Dus probeer je aandacht meer te richten op je geliefden in plaats van op die iPad. Leg je telefoon eens weg. Geef een zelfgemaakt cadeautje met een lieve boodschap in plaats van die dure tas. En (om maar even in de jaren zestig-sfeer te blijven): feel the love.

Ben jij materialistisch?

december 23rd, 2011

Het klinkt als muziek in mijn oren

Muziek. Ik luister er naar en jij waarschijnlijk ook. Hoewel ik het niet zo heb op Nederlandse muziek (met name de Volendamse palingcategorie), zijn er toch Nederlandse nummers die ik leuk vind (ja echt!). En die ga ik met jullie delen.

1. Toon Hermans
Oh, ik vind Toon Hermans zo’n lieve man he (dat klinkt net alsof ik niet weet dat hij overleden is, maar dat weet ik wel hoor). Ik ken nog niet zo heel veel van hem, maar hij schrijft zulke lieve liedjes over de liefde.  En het allermooiste liedje? ‘Lente me’ natuurlijk. Mooi nummer, hele lieve tekst. En ja, ik weet dat ik in bovenstaande stukje te vaak het woord ‘lief’ heb gezegd, maar daar trek ik me lekker niets van aan!
Muziektip: Lente me

2. Acda en de Munnik
Jaaaaaaaa, Acda en de Munnik is leuk! Niet alleen de muziek, maar ook de teksten. Hun mooiste liedje vind ik ‘Geen liedje’, maar die kan ik niet op YouTube vinden. Dan maar een wat bekender liedje :)
Muziektip: Vandaag ben ik gaan lopen

3. Spinvis
Ja, deze heb ik al eerder genoemd, maar hij mag niet ontbreken in mijn Nederlandse muziek-lijstje. Zoals ik toen al zei: je houdt ervan of je houdt er niet van. Drie keer raden bij welke groep ik hoor ;)
Muziektip: Ik wil alleen maar zwemmen

4. Ramses Shaffy
Twee jaar geleden is hij overleden, de man van de chansons: Ramses Shaffy. Heel wat vakanties geleden, ik zat nog op de basisschool, gingen we naar Frankrijk. We hadden een cd van Ramses Shaffy bij ons en zongen elk liedje keihard mee. Goede herinneringen.
Muziektip: Sammy

5. Annie M.G. Schmidt
Oké, ze heeft de liedjes zelf niet gezongen, maar wel geschreven en daarom noem ik haar en niet de zanger/zangeres. Annie M.G. Schmidt is de vrouw die een groot aandeel heeft gehad in onze jeugd of in ieder geval in de mijne. Haar boeken, gedichtjes en liedjes. Wat een geweldige vrouw. Het was moeilijk kiezen, maar ik heb een minder bekend liedje gekozen. De clip die je erbij ziet, komt uit de serie Annie M.G., overigens ook een aanrader (maar helaas niet op internet te zien, je kunt de dvd wel bestellen).
Muziektip: Kermislied

Ja, dit keer zijn het er maar vijf. Tien vond ik te moeilijk. Eerlijk is eerlijk: ik luister véél meer naar muziek uit het buitenland. Volendamse palingmuziek (sorry fans van Nick & Simon), Frans Bauer en Jeroen van der Boom (heeft iemand een teiltje?) kunnen mijn oren niet bekoren.

Maar tja, vijf is toch wat weinig. Weten jullie er misschien nog meer?

december 22nd, 2011

Ik houd van mijn lezers


Klik erop om het groter te laten zien. Ik heb het niet op leesgrootte gedaan, omdat ze dan groter waren dan mijn blogje zelf :P

Ik houd van mijn lezers. Ik weet zeker dat ik de leukste lezers van iedereen heb. Jullie zijn grappig, lief, slim (‘Wat een geslijm, Laura.’ ‘Nou, het is echt waar hoor!’) Dus hier is mijn ode aan jullie.

Wat ik leuk vind, is dat er eigenlijk twee kampen (maar geen kampen die tegenover elkaar staan en vervelend doen tegen elkaar) zijn:
1. Bloggers en mensen die ik niet ken.
2. Mensen die ik ken.
Overigens zijn er ook mensen die in beide categorieën vallen (een soort van gespleten identiteit!).

Goed allereerst de bloggers en mensen die ik niet ken. De bloggers reageren overduidelijk het meest. Sommigen héél vaak, anderen wat minder, maar dat maakt niet uit: elke reactie is leuk :) En dan heb je nog mensen die ik niet ken en ook soms reageren. Wie ze zijn? Geen idee! Hoe ze op mijn blog komen? Geen idee! Dus mocht jij zo’n iemand zijn, maak je kenbaar!

Dan de mensen die ik ken. Deze mensen reageren eigenlijk bijna nooit :P Maar dat is niet erg hoor, ik vergeef het jullie! Ik plaats mijn blogs namelijk ook op Facebook en veel mensen die ik ken, maar eigenlijk nooit meer spreek, lezen mijn blog ook. Hoe ik daarachter kom? Als ze mijn blogs liken :P

Dus, bekend of onbekend: heel erg bedankt dat jullie mijn blog lezen! Ik ben blij met elke lezer en elke reactie en jullie zijn echt heel lief allemaal :D

(Hierboven kunnen jullie trouwens een aantal leuke reacties zien! De eerste reactie hoort bij dit blogje en de tweede bij deze.)