Ik maak me nogal vaak druk in de supermarkt. Waarom hebben ze geen mandjes, maar alleen karretjes bij mijn Lidl? Wat is het nut van bolvormige courgettes? Staat er wel genoeg geld op mijn pinpas? Maar mijn grootste zorgen betreffen het beurtbalkje.
Ja, ik wist ook niet dat het zo heette. Het beurtbalkje dus. In de theorie werkt dat zo: je legt je boodschappen (ijs, chocoladereep, drop, sla, groenten, fruit) op de band. Als je klaar bent, zet je het beurtbalkje erop voor diegene achter je. Klaar is Kees.
In de praktijk gaat het anders. Je gaat in de rij staan achter mensen die de halve supermarkt hebben leeg gekocht, want op de één of andere manier staan die altijd voor je. Natuurlijk alleen maar de supergezonde dingen (kom jij aan met je bak ijs). Als je zoveel dingen op de band moet pleppen (het kan me niet schelen dat dat geen woord is), dan kan er ook wel zo’n balkje bij, zou je denken. Nou nee dus. Dat is blijkbaar teveel moeite.
Natuurlijk kun je zelf niet bij dat stomme balkje, omdat er niet genoeg balkjes zijn en je armen niet zo lang zijn en die persoon voor je (meestal een vrouw van 60+) de halve supermarkt heeft leeg gekocht, dus nou ja, dat gaat niet.
Eén keer was ik de asociale mensen zo zat, dat ik het beurtbalkje pakte (deze keer kon ik er wel bij) en hem keihard op de band plepte (het maakt me nog steeds niet uit dat dat geen woord is). De zestigjaarofoudervrouw keek me verschrikt aan.
Tot zover mijn passieve agressie (en dan heb ik het nog niet eens gehad over mensen die de halve supermarkt leeg kopen, maar jou met je bak ijs niet voorlaten, ook al ben je een schattig en lief meisje). Misschien dat ik er volgende keer ook nog wel ‘Zo!’ bij durf te roepen.
(Off topic: als je mee wil naar het Nemo-schoolreisje 15 juni, laat het even weten, dan mail ik je de details)