De 22-jarigen

Ja, Facebook is net de NSA en iedereen loopt alleen maar te zeiken en blablabla, maar het kan ook heel handig zijn: om mensen te stalken.

Bij het stalken valt me iets op: hoe uiteenlopend de levens zijn van mijn leeftijdsgenoten (ik ben 22 jaar). Je hebt de ikbenvrijgezelendaargenietikookvan-singles, je hebt de wijdoenallessamen-stelletjes en laatst zag ik een klasgenootje van de basisschool die een huis gaat kopen. Een huis. Ik vind het al wat dat ik elke maand de huur van mijn kamer betaal, laat staan een hypotheek regel.

Er schijnen zelfs mensen te zijn die op deze leeftijd al een ring om hun vinger dragen of kinderen hebben (!!!). Ik kan niet eens voor mezelf zorgen, laat staan voor een kind.

Maar dat is allemaal niet erg. Ieder heeft zijn eigen tempo. Ondertussen blijf ik doorgaan met stalken.