Mijn gedachten als ik op de bus wacht

 

Hmm, is de bus er al? Nee, oké, goed. Waarom gaat het nou altijd regenen als ik mijn paraplu nét niet bij me heb? Ik hoop dat er niemand op het bankje zit. Shit. Wel dus. Ja hallo, ik heb net mijn haar gewassen, waarom gaat het nou regenen? Stop met regenen, regen!

Wanneer komt die bus? Het is kouuuuuud. Waar is mijn ovchipkaart, dan pak ik die alvast. Oh nee, dat meen je niet… K u t. Ja shit, dan moet ik weer terug naar huis en dan mis ik de bus en de metro en de trein en dan kom ik te laat en dan moet ik als een debiel naar college sprinten en dan kijkt iedereen me raar aan en dan krijg ik het veel te warm en- oh, daar is mijn ovchipkaart.

Oh shit, nee, waarom komt *persoondieikkenmaarnietaardigvind* nou? Moet ik ‘Hoi!’ zeggen? Ik zeg alleen ‘Hoi!’ als hij/zij het ook zegt. Oké, kijk naar de grond. Oh gelukkig, hij/zij gaat aan de andere kant staan.

Serieus, wanneer komt die bus nou? Straks mis ik mijn trein. Busje komt zo, busje komt zo. Hoe ging dat liedje ook alweer verder?

He bah, er gaat iemand roken. Ga dat lekker ergens anders doen ofzo. Straks stink ik naar de rook en mijn haar ook en mijn haar is al verpest door de regen en argh.

BUUUUHUUUS, waar blijf je nou? Kom op, ik heb het koud.

Oh, daar komt hij.  He he. Eindelijk.

Conclusie: ik ben niet op mijn vrolijkst wanneer ik op de bus aan het wachten ben.

Hebben jullie wel diepzinnige gedachten als jullie aan het wachten zijn?