Posts tagged ‘afwassen’

oktober 16th, 2014

Ik heb mijn roeping gevonden

Kijk, filosofie is natuurlijk hartstikke leuk, maar je brood ermee verdienen kun je niet. Ja, bij de McDonald’s, maar ik vind het eten daar smerig, dus dat werd hem niet. Ik zocht en ik zocht, maar uiteindelijk heb ik toch mijn roeping gevonden.

Tijdens de afwas.

Nee, ik wil geen afwasser worden, al zou je dat haast wel zeggen als je ziet hoe vaak ik het doe (‘Wat, die één keer in de maand?’ ‘Ssssst.’). Mijn toekomst ligt in het dirigent zijn.

‘Oké, Laura, dat moet je even uitleggen. Wat heeft dirigeren in HEMELSNAAM te maken met afwassen?’ Pff, dat is zo logisch als maar zijn kan.

Ik was af en Jeroen droogt af. Onze relatie is na drie maanden samenwonen (en bijna twee jaar een relatie) natuurlijk helemaal uitgeblust, dus praten we nooit meer met elkaar, behalve over de kinderen (‘Maar jullie hebben toch geen kinderen?’ ‘Oh ja.’). De stilte klinkt echter zo oorverdovend dat we dan maar uit pure nood een elpee opzetten (ja, we zijn van die hipsters met een platenspeler and proud of it). We hebben al een aardige collectie opgebouwd, voornamelijk klassieke muziek.

Afwassen is saai, de relatie is saai, Jeroen is saai, dus dan richt je je maar op de muziek. Dus wat doe je dan? Je gaat het orkest dirigeren met een pollepel die je nog moet afwassen. Het sop slingert in het rond, je spieren verkrampen, je vriend krijgt bijna een klap voor zijn kanis, maar hé, je kan niet stoppen, want de muzikanten zijn afhankelijk van je. Ik ga helemaal op in de muziek, de violen, de dwarsfluiters, de-
‘Zou je alsjeblieft door willen gaan met afwassen?’ ‘DOORGAAN MET AFWASSEN EN SNEL EEN BEETJE, WANT WE MOETEN ZO WEER UITGEBLUST OP DE BANK ZITTEN EN NAAR LINGO EEN RANDOM PROGRAMMA KIJKEN.’

Back to reality.

januari 24th, 2012

Saai en oneindig

Mijn fotogenieke afwasborstel. Is het geen schatje?

Afwassen. Het is saai en oneindig. Het is saai, omdat het oneindig is. Het is oneindig, omdat nou ja, dat kun je zelf ook wel bedenken toch? (Hint: je eet elke dag). Viezigheid, pannen die maar niet schoon worden, het aanrecht schoonmaken of misschien nog wel het ergste: met je handen in het water voelen en merken dat je nog een vork vergeten bent. Ja, dat moet je niet onderschatten hoor, dat afwassen.

Jullie thuiswonenden of studenten die geluk hebben, weten natuurlijk niet wat dat is: een leven zonder vaatwasser. Ik zou wel willen weten hoe het leven mét vaatwasser is: een leven vol met vrije avonden, met het geruststellende vaatwasmachinegeluid op de achtergrond, zonder het afwasmiddel van Dreft. Heerlijk lijkt me dat.

Maar nee, het is me niet gegund: mijn moeder voert een strijd tegen de vaatwasmachine: ‘Ja en ik weet nu toch al dat jullie hem niet gaan in- en uitruimen, dat ik dat dan moet doen etc.’ Het is verdomme geen hond! Maar goed, aangezien de kans dat we de keuken binnen een jaar gaan verbouwen 0,001% is, zal ik de afwasborstel op moeten pakken.

‘Zitten er dan alleen maar nadelen aan afwassen, Laura?’ Oh nee, zeker niet, lief kind. Afwassen met zijn tweeën is zelfs gezellig te noemen.
Sterker nog: ik ga liever samen met iemand afwassen dan dat ik een potje Scrabble (dat is Wordfeud, maar dan ouderwets) speel (nee, dat was geen sarcasme).

En het allergrootste voordeel? Ik krijg vaak inspiratie als ik aan het afwassen ben. Misschien maar beter ook voor mijn blog dat we geen vaatwasser hebben. Bedankt mam!

Krijg jij ook inspiratie tijdens het afwassen? Of heb jij wel een vaatmachine en ben je nu heel erg jaloers op mij dat ik hierdoor extra inspiratie krijg? ;)