Waarom makkelijk doen als het ook moeilijk kan? Volgens dat motto schijn ik helaas te leven:
– Het gordijn moet helemaal open of helemaal dicht, er mag geen kleding tussen de lades door piepen en mijn bureaustoel moet aan de tafel staan, voordat ik de deur van mijn kamer op slot doe en wegga.
– Mijn blogjes plaats ik niet om 23:00 of 24:00 (of is het dan 00:00?), maar om 23:45 uur.
– Waarom rustig blijven als je ook in paniek kan raken?
– Pas als mijn kamer een enorm onoverzichtelijke, ondoorgaanbare troep is gaan opruimen.
– Een glas laten vallen achter de wasmachine, die onmogelijk te verplaatsen is.
– Alles wat met jongens te maken heeft, maar zij zijn het die het moeilijk maken, wij natuurlijk niet!
– Trouwens ook alles wat met meisjes te maken heeft, want wat kunnen vrouwen moeilijk doen zeg (en ik kan het weten).
– Waarom de rijst in de gootsteen afgieten als je het ook over jezelf heen kan gooien? (au au au)
– Drie paar handschoenen verliezen in de afgelopen winter (maar hij duurt dan ook erg lang deze keer).
– Waarom studeren als je ook op Facebook, Twitter etc. kan zitten?
– Langer fietsen in plaats van de kortste route uit te zoeken (ik ben niet zo goed met routes enzo).
– Drie keer verdwalen op één dag.
Let wel: dit is slechts een selectie.