Bloggen schijnt al heel lang dood te zijn (en toch zijn er nog oneindig veel mommyblogs) en daar zeuren we dan ook graag over met zijn allen. Op onze blog, wat heel ironisch is. Want bloggen leeft dus gewoon, jongens, nog steeds. Het is alleen steeds een ander soort blog dat met name leeft. Nu is het de mindstyle, hiervoor de lifestyle, daarvoor de foodblogger en als we even helemaal teruggaan naar iets wat voor lange tijd helemaal hip was: de persoonlijke blog. Maar dat is nu niet meer zo trendy en daarom denken al die bloggers dat het dood is, waardoor ze er zelf ook mee kappen en nou ja, dan wordt het een soort van selffulfilling prophecy. WAAR IK WEIGER AAN MEE TE DOEN. IK BEN GEEN MOORDENAAR.
Goed, dat gezegd hebbende: die van mij bestaat dus zes jaar vandaag. Het doet me eigenlijk vooral beseffen dat ik al pijnlijk lang studeer, aangezien ik begon met bloggen tijdens mijn eerste jaar van de bachelor Literatuurwetenschap. Maar ik ben echt bijna klaar met mijn s-woord, beloofd.
Beginnen met deze blog was mijn beste beslissing ooit, zelfs beter dan mijn beslissing om een Cinevillepas te kopen. Ik heb er zoveel leuke mensen door leren kennen, gekke dingen meegemaakt en het heeft me van de straat gehouden. Dat er nog maar vele jaren mogen komen.
LONG LIVE THE BLOG!