De afgelopen weken heb ik enorm veel brieven (twintig om precies te zijn) geschreven naar verschillende bedrijven en instanties. Daar stonden vragen in en soms ook suggesties (niet allemaal even serieus). Waarom? Omdat brieven schrijven leuk is. Omdat het kan en omdat ik benieuwd ben wie er (überhaupt) terugschrijven en wat dan precies! (Nogmaals: let niet op mijn handschrift, daar gaat het niet om!)
Vorige week had ik de schandpaal op mijn blog gezet, waartoe ook het Museum voor Communicatie behoorde. Totdat ik een reactie kreeg op datzelfde blogje:
Hoi Laura,
Dank voor je brief, we hebben ‘m zeker ontvangen en gelezen en we gingen er absoluut op reageren. Helaas kwam je brief ongeveer gelijk bij ons binnen met 560 sollicitatiebrieven die we allemaal gelezen en beantwoord hebben, daardoor zijn we helaas vergeten om te reageren op jouw brief….
We zullen het met je goedmaken! ;)
Hartelijke groet,
Vera Bartels
Museum voor Communicatie
Een week later kreeg ik dit antwoord in mijn brievenbus:
Een handgeschreven brief terug! Ik wist niet dat het museum al zo lang bestond. Interessant om te lezen allemaal :)
De kwestie wat betreft privacy is een goede. Ik heb het uitgezocht, voordat ik met dit project begon. Je mag brieven online publiceren, zolang je de naam van de afzender er niet bij zet (je hoeft dus geen toestemming te vragen). Dat is ook de reden waarom ik (zoals sommigen al voorstellen voor een vervolgserie) geen beroemde mensen kan schrijven, omdat ik hun brieven niet online kan zetten. Ja, ik kan in de brief om toestemming vragen, maar dan is de helft van de pret er al af natuurlijk!
Naast de brief kreeg ik ook twee kaartjes voor het museum, erg leuk! Dus, degene die op mijn brief heeft geantwoord: het lijkt me gezellig om koffie te drinken. Ik zal het laten weten wanneer ik langs kom!