Laura’s brieven: Mariska en Jana

Negenenveertig mensen wilden graag een brief van mij ontvangen. Die brieven schrijven is dan ook wat ik de komende tijd ga doen! Het zijn niet alleen bloggers, maar ook onbekenden of familie. Ik stel vragen (nieuwsgierig als ik ben) en zij geven antwoord!

Mariska

briefmariska

Ik vind het echt supercool dat Mariska bij een bibliotheek werk(te). Maar is het dat wel? En zal ik Mariska in elkaar moeten slaan of gaat ze toch Film- en Literatuurwetenschap in Leiden studeren?

antwoordmariska1

antwoordmariska2

Allereerst: wat een superleuk briefpapier! Helaas was werken in de bieb volgens Mariska niet zo leuk, maar ik zou het alsnog graag willen. En dan tja, het meest verschrikkelijke ooit: ze gaat niet in Leiden studeren. Ik heb nu haar adres, dus als ik binnenkort tijd heb, zal ik haar wel opzoeken en haar overtuigen dat ze toch naar Leiden moet komen.
Nee, ik kijk niet elke dag naar Pingu, want ik weet niet hoe laat dat komt, maar ik vrees heel vroeg. Zes uur ofzo, als alle kindertjes al wakker zijn en helemaal hyper op het bed van hun ouders gaan springen.

Jana

briefjana

De blog van Jana heeft no time for tea or lemonade en dat vind ik wel heel gek. Kijk, dat je geen tijd hebt om voor een marathon te oefenen, oké, maar om even een kopje thee of glaasje limonade te drinken?

antwoordjana1

Het wordt maar weer eens duidelijk: Jana heeft gelogen. Ze heeft wel tijd voor limonade en thee. Ik weet nog niet hoe ik dit nieuws ga verwerken.
Soepstengels met Nutella is trouwens wel een geniaal idee.

antwoordjana2

antwoordjana3

Nou ja zeg, het wordt dus nog erger. Jana kiest voor rood in plaats van blauw! En ze maakt geen keuze tussen regen en wind en ook niet tussen boek en film! Ik wilde bijna haar óók in elkaar slaan, maar toen las ik dat ze mijn blog leuk en origineel vond en bedaarde ik. Voor deze ene keer laat ik je gaan, Jana, maar oh wee als je nog een keer zo vervelend doet!

Laura’s brieven: Ivar

Negenenveertig mensen wilden graag een brief van mij ontvangen. Die brieven schrijven is dan ook wat ik de komende tijd ga doen! Het zijn niet alleen bloggers, maar ook onbekenden of familie. Ik stel vragen (nieuwsgierig als ik ben) en zij geven antwoord!

briefivar

Het is schandalig lang geleden dat ik een brief in deze serie online heb gezet en dat heeft te maken met tijdgebrek. Ook brieven schrijven hebben ik niet meer gedaan, maar binnenkort wanneer ik het ein-de-lijk minder druk krijg (hoop ik dan), ga ik iedereen weer even mailen in verband met eventuele adreswijzigingen en flink brieven schrijven!

Ivar is één van de mensen die ik heb geschreven. Hij reageert vaak op mijn blog en dat doet hij altijd in dichtvorm. Dat maakt uiteraard nieuwsgierig!

ivar1

Het is misschien lastig leesbaar, dus een samenvatting wat Ivar zegt: hij heeft geen briefpapier, dus versiert hij het met tekeningetjes (ook leuk!). Het verschilt per dag hoeveel hij schrijft, maar gemiddeld één gedicht/woordspeling per dag. Hij las als kind veel, maar kreeg op zijn veertiende een ongeluk en raakte in coma. Hij moest veel opnieuw leren, wat goed ging, maar later bleek dat hij toch hersenletsel had opgelopen, zoals: beperkte concentratie en moeite met het aanleren van nieuwe dingen.

ivar2

Gelukkig gaat het lezen tegenwoordig beter. Door Sinterklaasgedichten en Loesje kwam zijn interesse in het dichten. Het bleek een goede uitlaatklep te zijn. Ivar heeft twee bundels uitgegeven en is een blog begonnen. Romantische gedichten schrijft hij niet en ook doet hij niet aan rijm.

ivar3
I
 Ivar is 48 jaar en heeft twee zonen. Hij werkte door zijn beperking in de schoonmaak. Hij heeft geprobeerd ander werk te vinden, maar dat is niet gelukt.

ivar4

Nu werkt hij in een revalidatiecentrum. Hij maakt schoon en schenkt koffie en thee in. Als ervaringsdeskundige heeft hij vaak gesprekken met de mensen die daar komen.

Het is interessant om zo meer te weten te komen over een lezer/blogger. Het is niet makkelijk wat Ivar heeft meegemaakt, maar gelukkig helpt het dichten hem!

Laura’s brieven: Josianne en Rianne

Negenenveertig mensen wilden graag een brief van mij ontvangen. Die brieven schrijven is dan ook wat ik de komende tijd ga doen! Het zijn niet alleen bloggers, maar ook onbekenden of familie. Ik stel vragen (nieuwsgierig als ik ben) en zij geven antwoord!

Josianne

Josianne is een meisje dat graag in New York zou willen wonen. Maar hoe komt ze daar eigenlijk bij?


Nou ja zeg, Josianne, wegrennen voor zombies is hartstikke normaal! Dat doen we allemaal wel op zijn tijd. Maar misschien is die voor jou nog niet gekomen. Het lijkt me overigens erg vervelend om allergisch te zijn voor je eigen kat! Dat wordt dan elke dag pilletjes slikken.

Rianne

Rianne is een vrouw die aan de andere kant van Nederland woont en veel blogt. Samen met haar knuffel Toet (en konijn meneer Bruin niet te vergeten) beleeft ze veel avonturen.

De eerste vraag die dan natuurlijk weer bij me opkomt: zijn er beelden van Rianne die de Carlton-dans (van the Fresh Prince of Bel-Air, dat kent iedereen hopelijk toch wel?) bij Harriëtte in de gang doet? Show me!

Dat is toch jammer, geen knuffel/huisdier voor mij :( Misschien toch maar een eigen Toet kopen dan!

Laura’s brieven: Charlotte

Negenenveertig mensen wilden graag een brief van mij ontvangen. Die brieven schrijven is dan ook wat ik de komende tijd ga doen! Het zijn niet alleen bloggers, maar ook onbekenden of familie. Ik stel vragen (nieuwsgierig als ik ben) en zij geven antwoord!

Charlotte

Charlotte is achttien jaar en heeft een blog met de naam ‘sommar svaelja’. Ze houdt heel erg van gedichten en schrijft ze zelf ook (en ze zijn mooi!).


Het is een lange brief, vandaar dat ik deze keer één brief doe in plaats van twee. Maar jeeeej, wat een leuke brief! Sowieso is het briefpapier geweldig, maar de inhoud ook (dus geen zorgen, Charlotte, je brief is net zo leuk en grappig als die van anderen). En ze heeft een goede smaak wat betreft gedichten, maar dat wist ik al. Het zijn alle drie gedichten/dichters die ik zelf ook goed vind. Heel mooi!

Charlotte heeft ook nog vragen aan mij gesteld, die ik even zal beantwoorden.
Ik zou graag nog eens willen liften, is dat gek genoeg denk je?
Ja, dat is gek genoeg, maar ook een beetje gevaarlijk. Ik bedoel, je bent een meisje alleen, ik weet niet of het verstandig is. Misschien kun je samen met iemand gaan? (of klink ik nu te veel als een bezorgde moeder?)

Welke gedichten vind jij het mooist? 
– William Ernest Henley – Invictus (vanwege de kracht die het uitstraalt en dan vooral de regels: I am the master of my fate/I am the captain of my soul).
– Rudyard Kipling – If (straalt net als het vorige gedicht heel veel kracht uit).
– Ingrid Jonker – Ek herhaal jou (voor nadat we het geanalyseerd hebben tijdens college, maar dat is te lang om hier uit te leggen, maar als je het wil horen, zeg je het maar!)
– Toon Tellegen – Waarom schrijf ik (zoooo geweldig, zoals zoveel van Toon Tellegen).

Ben je net zo slordig als je handschrift?
Haha ehm, ik kan wel slordig zijn ja, maar ik ben niet superslordig (kan iemand die beamen alsjeblieft?).

Waarom stuur je deze brief vanaf *woonplaats ouders* en niet vanaf Oegstgeest?
Ik heb het even zwart gemaakt, omdat niet iedereen hoeft te weten waar mijn ouders wonen. Maar ik stuur het vanaf mijn ouders, omdat niet iedereen hoeft te weten waar ik precies in Oegstgeest woon en bovendien is het praktischer. Mijn ouders hebben een scanner en ik niet en het is leuk om te weten dat er brieven op je wachten!

Ben je het niet zat, al die brieven?
Het ontvangen van brieven sowieso niet! Maar het brieven schrijven is soms wel lastig, om vragen te bedenken. En ik heb het nogal druk, dus het komt er meestal niet van en ik schrijf ze alleen als ik bij mijn ouders ben (hier heb ik ook mijn briefpapier enzo en dan kan ik ze dus inscannen).

Bedankt voor je brief, Charlotte, hij is leuk! :)

Laura’s brieven: Britt en Patricia

Negenenveertig mensen wilden graag een brief van mij ontvangen. Die brieven schrijven is dan ook wat ik de komende tijd ga doen! Het zijn niet alleen bloggers, maar ook onbekenden of familie. Ik stel vragen (nieuwsgierig als ik ben) en zij geven antwoord!

Britt

Britt is een ikweetniethoeoud meisje (staat niet op haar blog haha) dat sinds een paar jaar met haar ouders in Zweden woont. Dat is dan ook één van de onderwerpen waarover ze blogt. Interessant om te weten hoe het eraan toe gaat in Zweden, wat er anders is. Daar moet ik natuurlijk meer over weten!

Dat is inderdaad iets wat me lastig lijkt, dat je met één been in Zweden staat en met één been in Nederland. Daar zullen vast meer migranten mee te maken hebben.

Ik vind wat Britts leraar heeft gezegd erg mooi! Misschien komt het uit een gedicht ofzo, iemand die het toevallig weet?

Patricia

Patricia is, je raadt het misschien al, ook een blogger! Ze blogt onder andere over haar kat Donder en plaatst regelmatig een photoquote, die ik erg leuk vind. Op de envelop heb ik hallo gezegd tegen Patricia, haar vriend en haar kat en dat kon vooral laatstgenoemde erg waarderen.


Haha, Donder wist gewoon dat het over hem ging, slimme kat! Ik vind de photoquote die Patricia erbij gedaan heeft erg leuk, bedankt daarvoor, Patricia :)

Laura’s brieven: Maxime en Karlijn

Negenenveertig mensen wilden graag een brief van mij ontvangen. Die brieven schrijven is dan ook wat ik de komende tijd ga doen! Het zijn niet alleen bloggers, maar ook onbekenden of familie. Ik stel vragen (nieuwsgierig als ik ben) en zij geven antwoord!

Maxime 

Maxime is een 18-jarige blogger uit Limburg die hopelijk snel weer gaat bloggen! Omdat iedereen wel meer over wolken zou moeten weten, heb ik mijn brief geschreven op wolkenbriefpapier. Ach ja, zo ben ik, dat weten jullie.

Bedankt voor het blauwe briefpapier, Maxime, dat is altijd goed natuurlijk! Beetje jammer dat je niets over je ontgroening wil vertellen, maar dat schijnt te horen bij een ontgroening. Ik heb er zelf nooit één gehad (thank God), maar wel verhalen gehoord van anderen. Dat ze bijvoorbeeld in een hoekje moesten staan en de hele tijd ‘komkommer’ moesten zeggen (wat zal je daarna een hekel aan dat woord hebben, misschien zorgt het er wel voor dat je nooit meer van je leven komkommer eet) of de hele tijd op de grond in een rij achter elkaar moesten zitten of alleen maar brood met marmelade (smerigggg) mochten eten. Maar geen zorgen, er gebeuren ergere dingen, maar die vertellen ze natuurlijk niet!

Karlijn


Karlijn is 15 jaar en hevig verliefd op Kermit de Kikker, kijk maar op haar about-pagina. Daar wilde het fijne wel van weten natuurlijk, een blogger en een handpop die een relatie hebben, dat gebeurt niet vaak!

Oooooh nee, ik kom met een primeur, want: het is uit tussen Karlijn en Kermit de kikker. Ontzettend jammer dit. Sterkte, Karlijn…

Om even antwoord te geven: ja, ik kan hele bijzondere tongkunstjes, maar die zal ik niet laten zien, anders word je nog jaloers.

Heeeeeeel leuk dat het een brief is getypt met een typemachine en ik ben dan ook erg jaloers dat Karlijn er één heeft. Mensen die mij nu heel zielig vinden, mogen geld naar me opsturen of natuurlijk gewoon de typemachine zelf. Alvast hartelijk bedankt.

Laura’s brieven: Belle (zonder het beest)

Negenenveertig mensen wilden graag een brief van mij ontvangen. Die brieven schrijven is dan ook wat ik de komende tijd ga doen! Het zijn niet alleen bloggers, maar ook onbekenden of familie. Ik stel vragen (nieuwsgierig als ik ben) en zij geven antwoord!

Belle (zonder het beest)


Ik weet dat ik normaal twee brieven doe, maar dit is zo’n lange brief (die bovendien uitgetypt moet worden, omdat jullie het anders niet kunnen lezen) dat het handiger is om deze apart te doen.

Belle (zonder het beest) heet natuurlijk niet echt Belle, maar laten we haar voor het gemak maar even zo noemen in verband met privacy. Het is een 24jarig meisje uit België. Ze blogt nog niet zo heel lang, maar wel heel leuk! Genoeg materiaal om vragen over te stellen in ieder geval. Oh en het filmpje van Beauty and the Beat kun je hier zien.

Dag Laura!

Wat leuk om nog eens een echte brief op briefpapier te vinden in mijn brievenbus! Toch een zonde dat zulke tradities lijken uit te sterven. De snelheid van het internet mag dan wel handig zijn, het heeft gewoon niet zoveel charme. Briefpapier heb ik zelf niet meer, maar ik hoop dat je even blij bent met een DIY-kaartje. Erg moeilijk was het niet (printen, knippen en vouwen), maar geef toe, de uiltjes incuslief yoo-hooooo zijn uitermate schattig!
Anyway, hier volgt een antwoord op al je diepzinnige vragen:

1. Films en ik, het is geen goede combinatie. Zie blog voor informatie, maar het komt er op neer dat ik doorgaans geen titel onthoud of hoofdspeler/speelster kan onthouden, hoe goed ik de film ook vond. Eeen lievelingsfilm aaanduiden wordt dus moeilijk, maar ik kan je wel vertellen dat Belle en het Beest een goede kanshebber is als we het tot Disneyfilms beperken naast Peter Pan. Daarbuiten maakt Remember Me een grote kans. Heb je die wel eens gezien? If not, moet je zeker eens doen!
2. Toen Het Lief in beeld kwam, is het tussen mij en Het Beest nooit meer hetzelfde geweest (dat rijmt een beetje). Ik denk dat ik z’n ego gekrenkt heb. Mannen ehbben daar wel eens vaker last van. Gevolg: hij verdween. Ik vond het wel jammer, begon net op hem gesteld te raken, maar ja… Positieve noot: hij liet me achter met een kaseel vol dansend en zingend servies – het is hier best een vrolijke boel – én een prins a.k.a. Het Lief. Zo zie je maar, sprookjes lopen altijd goed af (*)
3. 11 weken geen chocolade eten wordt inderdaad je reinste kwelling voor een chocoholic als ik (dat rijmt weer een beetje). Het wordt vast als in weken geen high heels dragen… unthinkable. Misschien ben ik wel een beetje sadistisch, maar hé, het is een 10(01)-lijstje, dus het moet wat uitdagend blijven, toch?

*(Kijk, dat heb ik nu weer: ik begin te tateren, stop niet meer en mijn kaartje staat vol zonder dat ik klaar ben met wat ik wilde zeggen. Zucht, same old story. Enfin, zie notitieblaadjes dan maar!)



4. Het barcode-idee werkte ik uit toen Het Lief en ik 2 jaar samen waren. Als cadeau. Voor in zijn spiksplinternieuw appartement. Het moest een schilderij worden, een barcode, met als cijfers 11102008 (onze datum) en met een groene streep als accent (groen is de detailkleur van het appartement). Dat schilderij mislukte en dus maakte ik een paint-schets van wat het moest worden, met als doel dit door iemand met meer verstand van computers te laten maken, digitaal. Aanstaande 1110 vieren we onze 4 jaartjes en dat is nog steeds niet gebeurd…
Zo, Laura, dat was wat jij wilde weten. My turn!
– Komt je blognaam Lauradenkt verder uit het idee ‘ik denk dus ik ben’ van onze vriend Descartes?
– Hoe kwam je op het idee om verschillende bedrijven en instanties een brief te schrijven en wat vond je het allerleukste antwoord tot nu toe? Voor mijn 10(01)-lijstje ga ik ook iets of iemand bekend een brief schrijven (met dank aan jou voor dat idee). Momenteel denk ik aan Koen Wauters (duh!), een wielrenner/veldrijder/sportjournalist of studio 100.
– Heb je echt roodbruin haar of is het geverfd en zo ja, waarom dan deze kleur? Pas of, ik ben er voorstander van hoor. Het staat je beeldig!
– Wat wil je absoluut gedaan of verwezenlijkt hebben voor je dit aardse leven achter je laat?
– Ben je ooit al in België geweest? Waar? En wat vond je ervan?
Dat volstaat wel weer wat vragen betreft, er moet nog iets of wat over blijven van onze privacy. Het was aangenaam schrijven met jou, Laura, daarom een klein cadeautje, een bladwijzer omdat ik zag dat je graag leest. En omdat hij bij het thema van het kaartje past. En omdat het fijn is cadeautjes te krijgen. Die schoenen mag je dus nog nasturen hoor ;-)!

Alle liefs,

bellezonderhetbeest.wordpress.com

P.S. Als je nog eens iemand interviewt, be my guest. Het staat ook op mijn 10(0)1-lijstje en ik weet zeker dat je geweldige vragen verzint.
(*)Als het belleenhetbeest.wordpress.com was geweest had iedereen gevraagd wie Het Beest was en omdat mijn blog van mij alleen is, heb ik Het Beest maar weggelaten. Trouwens, ik heb altijd al eens gewoon Belle willen zijn.

Allereerst: wat een mooi handschrift heeft Belle! Het is alleen heeeel klein geschreven, dus daarom moest ik het overtypen. Een hele leuke brief met daarin ook vragen voor mij, waar ik maar meteen antwoord op zal geven:

1. Heb je de film Remember Me gezien? Ja en ik vond het een goede film!
2. Komt je blognaam Lauradenkt verder uit het idee ‘ik denk dus ik ben’ van onze vriend Descartes? Ik zou willen dat ik ‘ja’ kon zeggen, maar niet dus.
3. Hoe kwam je op het idee om verschillende bedrijven en instanties een brief te schrijven en wat vond je het allerleukste antwoord tot nu toe? Die vraag kwam ook bij vraagbaak Laura en de antwoorden op die vragen komen binnenkort online, dus daar geef ik later op! Het allerleukste antwoord weet ik niet, dat zijn er meerderen. Maar onder andere Loesje en het Museum voor de Communicatie.
4. Heb je echt roodbruin haar? Dat kun je hier lezen.
5. Wat wil je absoluut gedaan of verwezenlijkt hebben voor je dit aardse leven achter je laat? Een boek schrijven.
6. Ben je ooit al in België geweest? Waar? En wat vond je ervan? Uiteraard. Ik ben in Antwerpen geweest en dat vond ik een leuke stad! Ik ben ook wel eens met school naar ikweetnietwaar geweest. En ik ben vast nog wel vaker in België geweest, maar dat kan ik me even niet meer herinneren.

En bedankt voor de bladwijzer! (dat is het roze uiltje op de eerste foto)

Laura’s brieven: Esmaralda en José

Negenenveertig mensen wilden graag een brief van mij ontvangen. Die brieven schrijven is dan ook wat ik de komende tijd ga doen! Het zijn niet alleen bloggers, maar ook onbekenden of familie. Ik stel vragen (nieuwsgierig als ik ben) en zij geven antwoord!

Esmaralda

Esmaralda’s blog ken ik al een tijdje. Hoewel ze houdt van de muziek van Nick en Simon (kun je het je voorstellen?) volg ik haar blog toch (zo ben ik). Sinds kort heeft ze een nieuw onderdeel, namelijk de ontdekkaarten waar ze ook voor haar werk als jeugdhulpverlener gebruik van maakt met vragen als: ‘Welke eigenschap van jezelf vind je niet leuk?’ Interessante rubriek is dat!

Leuk briefpapier!

Nou, Esmaralda, ik vind wel dat je de Klokkenluider van Notre Dame moet zien hoor! (sowieso dus, niet alleen vanwege je naam haha) Ik vind het erg interessant om te weten van welke hulpmiddelen er gebruikt worden :)

En wat betreft mijn kamer: die is af (of nou ja, een kamer is nooit af, maar je begrijpt wat ik bedoel). En sinds maandag woon ik er!

José

José heeft een leuke blog die voornamelijk over haar hobby boetseren gaat (in oktober, geloof ik, heeft ze een expositie in Leiden). Ze maakt hele leuke dames en andere beeldjes. Af en toe verstopt ze een appeltje in een stad met aanwijzingen op haar blog, zodat haar lezers het kunnen vinden.
Aangezien ze Appel van haar achternaam heet, speelt dit stuk fruit dus een grote rol op haar blog. Zijn jullie ook zo benieuwd of ze korting bij de groenteboer krijgt?

Haha wat geweldig dat José ook daadwerkelijk appeltjesbriefpapier heeft, erg leuk!

Maar jeetje, heette ik ook maar Appel van mijn achternaam, dan krijg je overal korting op! Heeft José geen broer met wie ik kan trouwen ofzo?

Ik hoop met heel mijn hart dat het José toch gaat lukken om mannetjes te tekenen, want ach, die vrouwtjes zijn zo eenzaam. Dat snappen jullie ook wel.

Laura’s brieven: Laura en Lifesplash

Negenenveertig mensen wilden graag een brief van mij ontvangen. Die brieven schrijven is dan ook wat ik de komende tijd ga doen! Het zijn niet alleen bloggers, maar ook onbekenden of familie. Ik stel vragen (nieuwsgierig als ik ben) en zij geven antwoord!

Laura

Laura heeft een hamster die ‘Kindje’ heet, zeg nou zelf, geweldige naam! Binnenkort vertrekt ze naar Noorwegen, wat ik erg gaaf vind. Ze wil als Tifa naar de Elf Fantasy Fair (ook een aanrader om een keer naar toe te gaan), maar who the f is Tifa? Hieronder het antwoord!

Tifa is iemand uit het spel Final Fantasy, geen wonder dat ik niet wist wie het was haha. Heel gaaf dat Laura ook een keer verkleed ging als Bellatrix Lestrange. Leuke brief! :)

Lifesplash



Dit twaalfjarige meisje heet natuurlijk niet echt Lifesplash, maar vanwege privacyredenen vroeg ze of ik haar zo wilde noemen. Zoals al ik al zei, is ze twaalf, maar ze heeft nu al een goedlopende blog en ze komt absoluut ouder over. Ze is erg creatief en dat merkte ik ook bij het antwoord.


Een lieve beer die een snor en een brilletje heeft gekregen!

En ze heeft er iets heel leuks van gemaakt! Aan de linkerkant heeft ze mij getekend met mijn vragen en aan de rechterkant zichzelf en de briefjes opgevouwen met haar antwoord. Het werd een beetje lastig om zo alle antwoorden te laten zien, dus typ ik ze uit:

Laura: ‘Alles goed?’
Lifesplash: ‘Ja hoor, en met jou?’ (Om maar meteen antwoord te geven: ja, met mij ook!)
Laura: ‘Waarom ben je begonnen met bloggen?’
Lifesplash: ‘In het verleden had ik al enkele blogpogingen gedaan. Maar na 2 weken stopte ik vaak al. Pas kreeg ik weer schrijfkriebels en een enorme motivitatieboost! Het is geweldig om te bloggen en mijn passie te delen met anderen.’
Laura: ‘Denk je erover na wat je op je blog zet in je de zin van: zorg je ervoor dat je niet te persoonlijk wordt?’
Lifesplash: ‘Ja, ik wil graag privacy en ben bewust van de gevaren van internet. Ik zet niet zomaar alles erop.’
Laura: ‘Wie in jouw omgeving weten van jouw blog?’ 
Lifesplash: ‘Mijn hele familie, wat kennissen en vriendinnen.’
Laura: ‘Ik las op je blog dat je half Chinees bent. Welke tradities/gebruiken krijg je uit huis mee?’
Lifesplash: Niet echt, ook al merk ik soms wel cultuurverschillen. Maar we eten wel vaak typisch Chinees en vieren Chinees Nieuwjaar.’
Laura: ‘Kun je Chinees praten en schrijven?’
Lifesplash: ‘*Chinese tekens die ik niet kan reproduceren* Dat is hallo, haha! Ja, ik kan ’t ’n beetje/wel redelijk.’
Laura: ‘Ben je eigenlijk wel eens in China geweest?’ 
Lifesplash: ‘Ja, 2x volgens mij. We zouden dit jaar weer gaan, maar dat kan niet door gaan. Dus wordt ’t volgend jaar. Ik kijk er nu al naar uit! Nou, dit was ’t dan :) Ik heb nu 1 vraag voor jou: wat vond je van de brief? Doei! *zwaai* 
P.S. Mijn pen deed raar… zoals je ziet :( Liefs!

Wat ik van de brief vind? Superleuk! Ik werd er echt heel blij van, wat ontzettend origineel zeg! (no pressure voor de mensen die nog komen: alle brieven die ik krijg, zijn leuk hoor :)) Heel leuk gedaan!

(Trouwens, ik was de afgelopen twee weken in Italië. Hebben jullie me gemist? Ik hoop het niet, want dat betekent dat ik het goed gedaan heb haha)

Laura’s brieven: Annemijn en Dionne

Negenenveertig mensen wilden graag een brief van mij ontvangen. Die brieven schrijven is dan ook wat ik de komende tijd ga doen! Het zijn niet alleen bloggers, maar ook onbekenden of familie. Ik stel vragen (nieuwsgierig als ik ben) en zij geven antwoord!

Annemijn



Annemijn
 blogt en dat doet ze leuk! Op haar blog had ze gezet dat je dus je huwelijksaanzoeken kunt sturen naar haar en wie ben ik om dat niet te doen? Nu rest er nog één spannende vraag… Heeft ze ja gezegd?


ZE ZEI JAAAAAA, IK GA TROUWEN, OH MIJN GOD!

Ze weet het nog niet, maar ik heb al vliegtickets gekocht, dus dat wordt op naar Las Vegas! Ik heb ook de ringen al gekocht, namelijk snoepringen. En de trouwlocatie? Op de vuilnisbelt! Is het niet romantisch? ♥♥♥ Echte liefde is dit.

Dionne

Dionne heeft ook een leuke blog, ik vind de naam echt geniaal (perrongeluk). Ze is een beetje gek, want in plaats van gewoon hardlopen rent ze weg van zombies en noemt dat dan sporten. En ze houdt meer van honden dan van katten.

Het is niet zo groot geschreven, daarom zal ik het even uittypen:

20 juli 2012

Hoi Laura,

Het urenlange, smartelijke wachten naast de brievenbus is voorbij.
Hier is ‘ie dan eindelijk: mijn brief aan jou.

Ik vind je briefpapier trouwens heel leuk, maar ik denk dat mensen nu wel vaker zullen denken dat je een kindje bent.  Ik heb geen briefpapier. Dit papier is van mijn vriend. Het komt uit India en is ongetwijfeld van olifantenstront gemaakt ofzo. Hij heeft echt bizar veel troep uit dat land meegesleept, dus daar mag ik wel iets van gebruiken. Hij schrijft toch nooit een brief. 

Goed, je vragen: Ik heb één vriend die ‘Dio’ (Diejoow) zegt, en één die MojoDjoDjo zegt. Dat vind ik wel leuk (Oh crap, ik schrijf megascheef). Ik hoor niet vaak mijn eigen naam als iemand ‘die jongen’ zegt, want dat hoor je best vaak dus ben ik er denk ik immuun voor geworden.

 Ik heb geen föhn omdat ik er ooit één heb gekocht met mijn zusje, maar die is gepikt door mijn andere zusje. Zij heeft hem nog steeds. Bovendien heb ik heel dik en steil haar, dat als je het föhnt alleen maar pluizig en lelijk op mijn hoofd gaat zitten.

Vijf dingen die ik onthouden heb, waar je niets aan hebt:
1. Lodewijk Napoelon (die kerel die ook ‘Iek ben joellie konijn’ zei) liet altijd een koets met een min achter zijn eigen koets aanrijden, omdat hij dacht dat moedermelk een genezende werking op zijn geslachtsziekte zou hebben. Ik weet helaas niet welke. Vast syfilis. Dat was erg in toen. 
2. De Groenlandse haai heeft een soort grijptanden in zijn bovenkaak, en zaagtanden in zijn onderkaak, zodat hij zijn (meestal al dode) prooi goed vast kan houden en tegelijk in stukken kan zagen. Ziet er heel freaky uit als ze dat doen.


3. Dat een vampier lange hoektanden zou moeten hebben, klopt technisch gezien niet met de bekende ‘gaatjes-in-de-hals’-beet. Lange snijtanden zou logischer zijn. Je denkt dat esthetiek hier de doorslaggevende factor is: in *ikweetnietwaarhierstaatDionne* heeft Graaf Orlou lange voortanden, maar dat is echt geen porum. Hoektanden passen beter bij het charmante en elegante imago van de vampier.
4. Het langste – niet samengestelde – woord in het Engels is: floccinaucinihilipilification en het betekent ‘onzin’.
5. Wanneer de Egyptenaren iemand mummificeerden, maakten ze (onder andere) een van de neusgaten wat wijder en visten met een soort haaknaald de hersens eruit.

Op je kattenopmerking ga ik niet in, want dan wordt deze brief veeeel langer. Wel wil ik zeggen dat honden weliswaar niet spinnen, maar twee van mijn honden wel lachen. Steek die maar in je zak.

Met rennen gaat het momenteel niet heel goed. Al sinds ik een baby ben, heb ik last (soort afwijkinkje) van mijn heupen, en de laatste tijd is dat wat erger. Ik loop nu wel als een zombie. Sowieso lijk ik na een uurtje rennen op een zombie. Zombies zijn over het algemeen erg dom, dus ik denk niet dat ze brieven schrijven. Trouwens: in Japan hebben ze een keer een ‘echte’ zombierun georganiseerd. Dat lijkt me zo gaaf!
Mag ik jouw blog bij deze even gebruiken om te peilen of daar animo voor is? Ik wil best wel verkleed als zombie achter een gillende meute aan rennen. Dus, wie is daar voor in?
Nou, dat waren mijn antwoorden. Ik word altijd uitgelachen door mijn moeder om mijn handschrift, dus ik hoop dat je er wijs uit wordt.

Doei!

Dionne 

Hahaha geweldig! Vooral de weetjes. En ja, nu moeten jullie wel even antwoord geven op Dionne’s vraag: is er iemand in voor een ‘echte’ zombierun? Ik wil ook wel voor zombie spelen, ook al houd ik niet van hardlopen!