I did it

Ik heb groot nieuws: ik heb namelijk Evy’s Start To Run voltooid! En ik kan nog steeds geen vijf kilometer in 30 minuten rennen!

Zo erg is dat natuurlijk niet. Voor iemand die trauma’s heeft aan de Coopertest is het al een hele prestatie om überhaupt een halfuur achter elkaar te kunnen rennen. De laatste les moest ik 32 minuten en Evy zei dat ik waarschijnlijk tussen de 4 en 5 kilometer zou rennen. Het werd 4.45 dus ik ben niet supersloom toch? (Toch? TOCH?!)

Nou, die laatste les, dat was nog wel wat. Ene Jaap raadde me aan om een rondje Klinkenbergerplas in Oegstgeest te doen. Bedankt Jaap. Ik ben nog nooit voor zoveel honden weggerend in mijn leven en bovendien viel ik bijna in het water door de zijwind. Het begon ook nog eens te regenen en toen ik klaar was, moest ik nog een stukje naar huis. Dan kon ik net zo goed naar de supermarkt gaan. Verkleumd en in mijn hardloopkleding kwam ik daar aan (ik wil niet weten wat voor beeld dat gaf) en met chocoladekruidnoten kwam ik weer thuis. Je moet jezelf immers wel belonen. Nu, een half uur later, vallen mijn vingers er bijna af door het typen.

Allemaal voor jou, Evy. Maar het was het waard. Op naar de tien kilometer?

(In eerste instantie was het de bedoeling om ergens in november een wedstrijd te doen, maar ik moet jullie eerlijk bekennen dat ik het nog niet zeker weet. Ik weet dat ik vijf kilometer kan rennen, maar ik wil geen flashback krijgen en als laatste eindigen zoals bij gym.)

24 gedachten over “I did it”

  1. Te gek! Lekker bezig hoor! Een wedstrijd kun je doen. Maar in principe kan een wedstrijd altijd nog. Het heeft geen haast en het moet wel leuk blijven hè :D

  2. Ow God, die Coopertest, jarenlang nachtmerries gewoon.. Toen de allerlaatste test van mijn middelbare schooltijd werd aangekondigd was ik het beu en heb ik weken getraind. Ik haalde uiteindelijk met veel pijn en moeite een 8.5, victorie!

  3. Laura, je bent awesome. Dat wist je natuurlijk wel, maar dat maakt je niet minder awesome.

    OP NAAR DE 10 KM! Ik bedoel, als je dan toch bezig bent hè?

  4. Ik vind het al onwijs knap dat je zover gekomen bent eigenlijk! Ik kan het je echt niet nadoen en van het idee dat ik een half uur mezelf hobbelend 4,4 km moet slepen, word ik al moedeloos. Dus hoera voor jou!

  5. Als iemand die tijdens de laatste coopertest van haar leven (die heb ik eindelijk gehad hoezeeeee) alleen vanwege het medelijden van de docent een zesje bemachtigde en complimentjes krijgt als “Als ik op meisjes met een ernstig verstoorde motoriek viel zou ik je meteen mee uitvragen!”: heel veel respect! Ik weet hoe groots deze prestatie is voor mensen zoals wij, hahaha.

  6. (oké, ongevraagd advies is niet cool, maar ik doe het toch…) Ik zou nog even dooroefenen op de vijf! Je tijd wat sneller maken is geeft je een véél voldaner gevoel, denk ik, en maakt het ook makkelijker vol te houden later. Ik doe al best wel een tijdje aan hardlopen, maar 5 (6-7) is mijn favoriet: duurt niet te lang, kun je elke dag doen als je zou willen, kan overal (stad, platteland, wat je maar wil) én de tijd erop is ook makkelijk te verbeteren.
    Run on! Vind je het al leuk? ;-)

    1. Nou, je bent niet de eerste die dat zegt. Maar wat ik graag wil, is de tien kilometer lopen met mijn vriendje (hij doet eigenlijk alleen maar de tien kilometer, soms meer) en die snelle vijf kilometer komt ooit nog wel. Ik wil gewoon geen druk op mezelf leggen met die wedstrijd, want ik ben bang dat de lol er dan vanaf gaat.

      1. Ah, dat is wel een goede reden. Bereid je in dat geval weer voor op opmerkingen over niet snel genoeg lopen ;-).

        En groot gelijk, zo min mogelijk eisen, dan loop je uiteindelijk vaker en beter. Is mijn ervaring dan toch.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.