Gisteren (of vandaag, als je dit nog leest in het laatste kwartiertje van 24 juli) werd ik 23.
23.
Ik zei al maanden dat ik 23 was, ook al klopte dat niet, maar toch. Shocking. Nu gaan mensen nóg geschokter reageren als ik mijn leeftijd zeg.
‘Oh, ik dacht dat je 16 was.’
Nu dragen de activiteiten die ik heb gedaan op mijn verjaardag ook niet bij aan mijn volwassenheid. Jeroen en ik gingen zwemmen, een ijsje eten om vervolgens pannenkoeken te nemen. Toen ik een kat tegenkwam die zich gewillig door mij liet aaien, was de dag compleet.
Alleen een beetje jammer dat ik mijn ID-kaart ben kwijtgeraakt, dan kan ik niet bewijzen dat ik toch echt, echt, echt 23 ben…
Het was een fijne dag.