Tag: jarig

26 and still counting

blaasdekaarsjesmaaruit

Ja, die mooie dag is weer aangebroken: ik ben jarig! Vandaag ben ik 26 geworden en ik wil geen woord horen over dat dit dichterbij de 30 dan de 20 is. Laat dat jullie verjaardagscadeau aan mij zijn.

Elk jaar begin ik mijn verjaardag minder boeiend te vinden, maar ik zeg geen nee tegen taart. Daarom vier ik mijn verjaardag vandaag zoals ik het liefste heb: taart eten met een vriendin en daarna naar mijn ouders, broer en broertje toe. Wat ik het meest waardeer in deze mensen is dat ze met niet toezingen. Serieus, zijn er mensen die dat wél leuk vinden?

Mijn verjaardag is ook altijd een moment voor mij om te reflecteren op het afgelopen jaar en te kijken wat het volgende jaar me brengt. Hoewel ik nog niet ben, waar ik zou willen zijn dit jaar, heb ik toch veel persoonlijke overwinningen geboekt. Ik ben weer op toneel gegaan en heb daar veel geleerd (zoals dat ik het zo ontzettend leuk vind en dat ik er zeker mee door moet gaan). Ik ben op dansles gegaan (Tranky Doo) en heb ontdekt hoe belangrijk het is om niet alleen met je hoofd, maar ook eens met je lichaam bezig te zijn. Ik heb weer lieve mensen leren kennen en ben erachter gekomen dat de lieve mensen die ik al kende nóg liever zijn dan ik al dacht.

En dan komend jaar, wanneer ik in ieder geval ga verhuizen. Ik vond het ontzettend moeilijk om te kiezen waar ik naar toe wilde (Leiden of Utrecht), maar na een gesprek met mijn moeder (dat helpt altijd) ben ik eruit: ik wil in Utrecht gaan wonen. En ik kan al jullie tips gebruiken! Ik wil graag een studio (of appartement, but ain’t gonna happen) for max 700 euro (met mogelijkheid tot huurtoeslag). Dus als je iets weet of weet hoe ik het beste een huis kan zoeken, laat het me weten en je krijgt tachtigduizend karmapunten.

24 op 24 juli

Vandaag is mijn verjaardag en mijn tweede dag als kersverse vrijgezel. Huh? Ja.

Nou, eerst het vervelende dan. Ik ben niet zo van het superpersoonlijk bloggen, maar aangezien Jeroen voor de nodige inspiratie zorgde, is het toch misschien wel handig om te vermelden dat het uit is. De details gaan jullie niet aan, maar het kwam onverwacht en niet van mijn kant. Maar er is niemand geslagen en er is zelfs geen ruzie gemaakt. Ik ben natuurlijk wel verdrietig en niet alleen omdat ik mijn muze, slaaf en persoonlijke kok kwijt ben (shit, nu moet ik zelf gaan koken). Het is echter niet de eerste keer dat ik met liefdesverdriet te maken heb gehad (helaas), dus ik weet ook dat het uiteindelijk over gaat. Ik kan eerlijk gezegd niet wachten (ongeduldig typje).

Goed, dan nu het leuke, want ik ben jarig! Wel een beetje met een dubbel gevoel nu, maar ik vind verjaardagen nooit echt geweldig (op taart eten en cadeautjes na dan), dus dat komt dan weer goed uit.

Ik ben nu dus 24. Ik zal het maar niet hebben over hoe oud dat wel niet is, want dan krijg ik boze 25-plussers op mijn dak. Het is geen kwart eeuw. Het is een mooier getal dan 23. En het past bij de datum waarop ik jarig ben.

Maar het wordt wel het levensjaar met voorlopig liefdesverdriet en verhuizen en een master en eng, eng eng.

En nu ga ik het vieren! Kattenplaatjes, felicitaties, cadeautjes en taart neem ik graag in ontvangst. (Liedjes niet.)

Eat ALL the pancakes!

Gisteren (of vandaag, als je dit nog leest in het laatste kwartiertje van 24 juli) werd ik 23.

23.

Ik zei al maanden dat ik 23 was, ook al klopte dat niet, maar toch. Shocking. Nu gaan mensen nóg geschokter reageren als ik mijn leeftijd zeg.
‘Oh, ik dacht dat je 16 was.’

Nu dragen de activiteiten die ik heb gedaan op mijn verjaardag ook niet bij aan mijn volwassenheid. Jeroen en ik gingen zwemmen, een ijsje eten om vervolgens pannenkoeken te nemen. Toen ik een kat tegenkwam die zich gewillig door mij liet aaien, was de dag compleet.

Alleen een beetje jammer dat ik mijn ID-kaart ben kwijtgeraakt, dan kan ik niet bewijzen dat ik toch echt, echt, echt 23 ben…

Het was een fijne dag.

Waarom ik zin heb in juli

IMG-20140628-WA0001
Ja, dat is echt goud. #richbitch

1. Samenwonen
Met stipt op één: in juli ga ik samenwonen met de allerleukste gekkie. Ik heb er zoveel zin in dat ik zelfs alle stress en gedoe en geregel en gezeik rondom het verhuizen aan kan (oké bijna dan). Dat is nogal wat voor een stresskip als ik. Inmiddels ligt het laminaat bijna en dat maakt het al een stuk minder kil.

2. Jarig
Ik had het woohoeikbenjarigjoepiedepoepie-gevoel eerlijk gezegd al een paar jaar niet gehad, maar vorig jaar was het superleuk! Een dag vol felicitaties en kaartjes van lieve mensen, Walibi met mijn vriend, milkshakes, ijsjes, zon en blijheid. Dit jaar word ik 23 jaar (ik heb laatst gezegd dat ik het al was, kun je nagaan hoe oud ik al ben dat ik mijn eigen leeftijd vergeet) en dat is niet heel bijzonder, behalve dat ik dan huurtoeslag krijg. Ik heb ook net te horen gekregen dat mijn uurloon met tien cent verhoogd wordt, so I’m gonna be one rich bitch.

3. Bijna vrijheid
Leuk hoor zo’n stage, maar ook behoorlijk vermoeiend. Van de stagevergoeding kan ik niet leven, dus moet ik er ook twee a drie keer in de week bij werken (meestal in het weekend) en dat is soms best wel zwaar, vooral omdat ik niet goed ben in nee zeggen en liefst mijn dagen vol prop. En eh, dat ik nu midden in een verhuizing zit, helpt op zich ook niet heel erg mee. Ik ga de lieve mensen en boeken op stage missen, maar de vrije tijd (voor een maand, want daarna moet ik weer aan de studie) zal ook heerlijk zijn!

En nu moeten jullie drie leuke dingen van juli gaan noemen, zodat dit één grote happy de peppy-blog wordt (zeuren doen we morgen weer)!

Ik ben dus al bijna 30

blaasdekaarsjesmaaruit

(als je dit leest op 23 juli tussen 23:45 en 00:00, dan ben ik nog niet jarig en moet je even wachten met feliciteren. 24-07 is d-day)

Ik zie er nog steeds uit als 16, maar jongens, vandaag is de dag dat ik bijna 30 ben. Het is namelijk mijn 22e verjaardag.

Dat is even schrikken.

Kijk, 22 is ook zo’n vervelend getal he. 21 ja, dat is mooi. Maar ik heb het nooit zo gehad op twee dezelfde getallen achter elkaar. Nu is 23 nog erger (pas bij 24 vind ik het weer mooi, maar ja 24 is bijna 25 en je weet wat 25 betekent), dus eigenlijk moet ik niet zo sippen.

Dingen die ik ga doen op mijn verjaardag:
– Jullie vreselijk originele felicitaties in ontvangst nemen en ook die op Facebook, van mensen die toevallig zien dat ik jarig ben en me toch wel soort van aardig vinden of nog geld van me krijgen o.i.d. en me daarom feliciteren, zodat ik het kan gaan liken, want dat doet iedereen, ook al slaat het nergens op.
– Naar dit liedje van the Beatles luisteren. Ritueel.
– Denken aan al die kindertjes die op hun 12e al tien boeken hebben geschreven en miljonair zijn en getrouwd en kinderen, oh wacht.
– Naar Walibi met een hele leuke jongen (!!!).
– Misschien ook wel cadeautjes uitpakken en heel misschien taart dan wel pannenkoeken dan wel allebei eten. Joepieeeee!

Anderhalf jaar lang dagelijks het gezever van een gek meisje

Jongens, waar zijn die slingers, die ballonnen en die taart? Mijn blog bestaat vandaag anderhalf jaar! Ja ja, al anderhalf jaar is mijn gezever (mooi woord is dat) dagelijks te lezen op de Grote, Boze Wereld van het Internet (oké goed, voor de mensen die dit om 23:45 lezen: pas over een kwartiertje for real)

Een korte samenvatting:
– Eén van de eerste dagen heb ik een blogje over Nico Dijkshoorn geschreven, die hij tweette en tadaaaa, ik kreeg op één dag meer dan 2500 bezoekers. Nee, die zijn niet allemaal blijven hangen. En ja, dit verhaal heb ik al tachtigduizend keer verteld, nou en.
– Ik heb veel gekke dingen gedaan. Onder andere bloemen uitgedeeld in Amsterdam, mensen uitgezwaaid op het station van Leiden, warme chocolademelk uitgedeeld op station Delft en complimenten uitgedeeld in Utrecht. En dat soort dingen gaan hopelijk nog vaker gebeuren. Wie is er in voor nog een gekke/leuke/lieve actie? Mail me! (laura@lauradenkt.nl)
– Ik heb mensen geïnterviewd. Eerst ‘Laura beroept zich’ over verschillende beroepen en daarna ‘Wie schrijft die blijft’ over mensen die voor hun beroep schrijven en dat op uiteenlopende manieren. En geloof het of niet: het waren stuk voor stuk leuke en aardige mensen en dus ook fijne gesprekken!
– Ik heb een stuk of vijftien (geloof ik_) bloggers ontmoet en nou ja, het is werkelijk waar, je zou het bijna niet geloven, maar ook die waren allemaal leuk en aardig.
– Ik heb veel nagedacht.
– Er is een column over mij geschreven door Marjan van den Berg voor de Margriet (ja, die krijgen jullie ook tot in de eeuwigheid te horen, want jeetje, hoe tof is dat?) En ik ben met mijn haar in de krant gekomen, ook indrukwekkend natuurlijk.
– Ik heb heeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeel veel leuke reacties gehad en dat is logisch, want ik heb de allerleukste en grappigste bezoekers van de hele wereld (wij zijn ntb, wil jullie nooit meer kwijt, hvvj, Sg@tjUhhS fAnN MuhH).

Zo en nu mogen jullie mij allemaal feliciteren en cadeautjes geven.

En dan ben je opeens 21 jaar


Inmiddels zie ik er wat ouder uit.

Het was 24 juli 1991, een prachtige, zomerse dag. De gelukkigste dag in het leven van mijn ouders en de rest van de wereld. Ik werd namelijk geboren. Om 22.22 uur (ja, jullie mogen jaloers zijn). Heel toevallig is het vandaag (oké, ik plaats mijn blogjes altijd om 23:45 uur, dus het geldt niet voor de mensen die dit al heel snel lezen en de datum bij het blogje klopt dus niet) 24 juli. Voor de mensen die niet kunnen rekenen: dat maakt mij 21 jaar.

Het is vervelend, want ik begon 20 net zo’n mooi getal te vinden. 20, dat is wel oké. Je bent geen 16 en dus superonzeker meer. Maar je hoeft ook niet echt echt echt for real echt volwassen te zijn. Dat komt pas als je 21 bent.

21. Dat is dus al bijna 30.

21, het jaar van de veranderingen. Het jaar dat ik op mezelf ga wonen (jeej!), met de minor Journalistiek en Nieuwe Media ga beginnen (jeej!), heel veel brieven aan jullie zal schrijven (jeej!), maar ook een scriptie moet maken (…).

Je zou zeggen dat ik het blijst ben vanwege mijn verjaardag (taart, cadeautjes, mensen die huilen van blijdschap omdat ik 21 jaar geleden geboren ben), maar het is Manon die een gat in de lucht springt. Nu kunnen we namelijk ein-de-lijk naar 21+clubs om uit te gaan. Vergeet haar dus ook niet te feliciteren.

Dan geniet ik ondertussen van de taart.