Ik heb wel eens gelezen dat mensen hun partner meestal binnen een straal van 15 kilometer vinden. Dat is natuurlijk niet zo gek, maar ik had niet verwacht dat die van mij minder dan een kilometer van mijn huis zou wonen. Het is 8 minuten lopen, maar verliefdheid wil altijd sneller, sneller, sneller, dus fietsen we die ene minuut naar elkaar, nog harder trappend, zonder om te kijken. Soms werp ik in de bus een blik naar zijn huis en voelt hij dichtbij, maar ook zo ver weg.
De eerste dates stonden dan ook in het teken van de buurt verkennen. Kabelbanen, schommels, musea, ijsjes, kastelen. Er zijn geen eerste keren, we zijn geen achttien meer. Behalve dan het gevoel: dit is hem. Dit is echt. Oftewel de ekte, ekte.
Ik ken hem nog maar kort, maar het voelt veel langer. Ik weet wat hij denkt, hij weet wat ik voel en samen is het vuurwerk. En als het geen vuurwerk is, dan is het wel het zachtjes klotsen van de zee, de gouden randjes, de plotselinge glimlach.
En het is zo ontzettend klef. Zum Kotzen, zeggen ze in Duitsland. Maar ik kan er ook niets aan doen. Ik, de nuchtere, de denker, de geslotene. Zomaar wham, in vuur en vlam, zingen ze bij Kinderen voor Kinderen. De liefdesliefjes kloppen. De films kloppen. De boeken kloppen. En dan de gedichten, mijn god.
Dus ja, lieve lezers, ik ben verliefd. En iedereen mag het weten.
Leuk, joh. Veel plezier ermee!
Wat mooi en lief! Dat jullie samen nog veel mooie herinneringen mogen maken.
Laura, wat heerlijk om te lezen. Ik ben heel erg blij voor je. Heel veel geluk samen.
Wat een superleuk nieuws! Geniet van elkaar :D
Superleuk…Geniet er van…
Hoera! Geniet!!!
<3
Heerlijk!
Aaah zo leuk!!!! En nog leuker dat je er iets van deelt!
Zo leuk!
Lief…
Aahw kinderen voor kinderen! En wat leuk! Geniet er samen lekker van :D
Jaaaaa, wat leuk! Geniet ervan!