In twaalf maanden kan veel gebeuren. Je kunt iemand ontmoeten die op een steenworp afstand woont, die lief is en die zo goed bij je past. Je kunt verliefd worden, steeds meer en intenser. Soms ben je boos in die twaalf maanden, maak je ruzie, want perfectie bestaat niet. In een jaar kun je leren dat communicatie belangrijk is en dat je dat kan, met hem. Dat mensen die zeggen ‘En toen wist ik: dit is hem/haar’ niet liegen of in de war zijn door hormonen. Dat het niet zo uitmaakt wat jullie doen, als het maar samen is. Dat je dingen die je dwars zitten niet via WhatsApp moet bespreken.
Je kunt er in die tijd ook achterkomen dat jullie anders zijn, maar dat dat niet geeft. Dat dat niet voor afstand, maar voor verbinding zorgt. Want jij zoekt het op en hij voert het uit. Hij kookt en jij eet het op. Jij ziet donker, waar hij licht ziet. Jij schrijft, leest boeken, hebt soms tijd alleen nodig. Hij maakt muziek, houdt van gezelschap, feestjes en kan door tot diep in de nacht. Maar dat is niet waar het om gaat. Het gaat om de kern. En die is gelijk.
Ja, in een jaar kan veel gebeuren. En dat is in dit geval heel fijn.
7 juli 2020 at 18:02
#Kots
7 juli 2020 at 18:08
Mooi geschreven, Laura!
7 juli 2020 at 19:18
Heel erg fijn! Mooi geschreven. :)
7 juli 2020 at 19:58
Heel fijn om te lezen…
7 juli 2020 at 21:31
Mooi geschreven mop!
7 juli 2020 at 22:06
Love!!!!
8 juli 2020 at 08:33
En zo is het!
9 juli 2020 at 10:57
De liefde spat ervan af! Zo leuk :D
11 juli 2020 at 11:55
Prachtig <3
16 juli 2020 at 09:05
Klinkt heel fijn zeg!