Weten jullie nog dat ik blogde over mijn voorstelling? Liesbeth was een van de mensen die reageerden en wel met een heel lief voorstel: ze wilde wel foto’s maken. Helaas ging het door omstandigheden niet door. Ze voelde zich schuldig (nergens voor nodig) en bood me daarom een fotoshoot aan. Ik houd er niet van om gefotografeerd te worden (ik ben zo’n persoon die dan heel awkward wordt en enorm bewust van alles wat ik doe), maar zoiets sloeg ik niet af.
Dus op naar Eindhoven. Eerlijk gezegd twijfelde ik of Eindhoven wel mooie plekken had voor zoiets (hoop dat er niet teveel Eindhovenaren/Eindhovers/Eindjes??? mijn blog lezen), maar er bleek nog een stukje groen te vinden. Ik probeerde de studenten op de campus te negeren, terwijl ik als een schaap in de camera keek. Gelukkig kon Liesbeth goed aanwijzingen geven (een hand in de heup, haar naar een kant, kijk nu hier heen, kijk nu daarheen). Dus bedankt, Liesbeth!
Ik denk niet dat ik gefotografeerd worden ooit leuk ga vinden, maar het is leuk om dit soort foto’s van jezelf te hebben. Ik vond het nu wel weer best met op de foto staan, maar toen kwam mijn moeder met wat ze voor haar verjaardag wilde: jawel, foto’s van haar kinderen, zodat ze aan de wereld kan showen hoe famous die zijn. Zucht.