Wederom komt er een nieuw projectje op Laura denkt, namelijk: Laura’s brieven. De afgelopen weken heb ik enorm veel brieven (zesentwintig om precies te zijn) geschreven naar verschillende bedrijven. Daar stonden vragen in en soms ook suggesties (niet allemaal even serieus). Waarom? Omdat brieven schrijven leuk is. Omdat het kan en omdat ik benieuwd ben wie er (überhaupt) terugschrijven en wat dan precies! (Nogmaals: let niet op mijn handschrift, daar gaat het niet om!)
De Postcodeloterij
Klik op de foto om het groter te maken.
Ik vind de Postcodeloterij wel slim, sneaky slim, maar slim. Je moet immers wel een loot kopen, stel je voor dat jouw straat de grootste prijs wint (ik wilde eigenlijk zeggen: ‘Hij kan zomaar vallen!’, maar dat is van een andere loterij), dan ben je wel mooi een arme (letterlijk en figuurlijk) loser. Vragen genoeg, zoals jullie in de brief kunnen zien.
En toen kwam er een telefoontje voor mij. Alleen: ik was (helaas) niet thuis. Dus moet ik het uit tweede hand hebben, namelijk mijn moeder (ik ben niet verantwoordelijk voor eventuele fouten!). Als je niet kunt raden van wie het telefoontje was, nou ja, dat is jammer voor je.
Goed, dus, een telefoontje. Dit is:
1. Leuk, want ze hebben blijkbaar moeite genomen om achter mijn telefoonnummer te komen.
2. Wel een beetje creepy, want hoe zijn ze aan mijn telefoonnummer gekomen? (ja, wij doen wel mee aan de Postcodeloterij, maar dat staat niet op mijn naam)
Dan nu de antwoorden:
– Iedereen mag meedoen, maar je moet wel achttien jaar of ouder zijn.
– Telefonisch kan je tot tien loten krijgen, daarboven moet het schriftelijk ingediend worden.
– Heeft de beste meneer niet beantwoord, volgens ma mere.
– Als voorbeeld gaf hij de Ben & Jerry’s-prijs: als je dat niet ophaalt, tja, dan heeft B&J geluk (wie haalt dat nou niet op?) En als je bijvoorbeeld tien loten hebt en fietsen hebt gewonnen (dus tien fietsen), dan moet je de vijf fietsen wel accepteren, maar krijg je boven de vijf het geld uitgekeerd in plaats van de fietsen dus.
De Postcodeloterij-meneer vond mijn brief erg leuk en vroeg nog hoe oud ik was (ik gok dat hij dacht dat ik tien was). Dus meneer, bedankt voor (bijna) alle antwoorden!
Madame Tussauds
Ik moet eerlijk bekennen dat ik er nog nooit geweest ben. Ja, dat komt vast als een shock. En ik moet daarbij ook nog bekennen dat ik er niet per se naar toe wil. Maarrr, dat wil niet zeggen dat Madame Tussauds niet interessant genoeg is om een brief naar te sturen!
Wat ik kreeg? Antwoord (superleuk trouwens dat ze hun eigen briefpapier hebben), een informatiepakket en een foldertje. Maar de grote vraag is natuurlijk: staan de antwoorden in het informatiepakketje?
Nee, helaas niet. Maar ik vind het informatiepakket wel leuk. Deze dingen staan er onder andere in:
– De kosten van een beeld zijn ongeveer €150.000.- (o em djie)
– Er wordt echt haar gebruikt en als het haar klaar is, wordt het gewassen, geknipt en geföhnd (‘Wat doe jij voor werk?’ ‘Ik? Oh, ik doe het haar van de wassen beelden in Madame Tussauds.’)
– Het sigaretje van schrijfster Annie M.G. Schmidt zorgde voor veel commotie rondom de onthulling. Madame Tussauds werd verdacht van sponsoring door de tabaksindustrie. Hun reactie: het sigaretje een permanent gloeiende punt geven. Ze maken mensenlijk namelijk na zoals zij in het echte leven ook waren.
Dit waren de brieven weer voor vandaag! Wat vinden jullie ervan?