Apart

Er zijn van die programma’s op tv en die gaan zo:

Stel je voor, je hebt Cindy. Cindy heeft een huis en ach, ze vindt het op zich wel een leuk huis, maar ja, eigenlijk past niets bij elkaar. Ze heeft een paarse bank. De muren zijn geel. En dan hebben we het nog niet over de accessoires. De moeder van Cindy vindt het helemaal niks. Elke keer als ze op bezoek komt (wat gelukkig niet zo vaak is), begint ze erover: ‘Zullen we binnenkort eens naar de Ikea gaan, schat?’
‘Houd nou eens op, mam.’ zucht Cindy.

Maar Cindy’s moeder houdt niet op. ‘Dit kan toch niet langer.’ denkt ze. Maar Cindy wil haar hulp niet aannemen. Wat moet ze dan doen?

Ze krijgt een geniaal idee.

Ze schakelt de hulp van *vulhiereenpresentatorinwaarschijnlijkJohnWilliams* in en op een dag verrassen de camera’s Cindy (juist op een pyjamadag natuurlijk).
‘Cindy.’ zegt de presentator op vastberaden toon met een enthousiaste blik in zijn ogen. ‘Jouw woonkamer krijgt een make-over.’
Cindy gilt, maar het wordt als blijdschap opgevangen. De presentator pakt Cindy’s handen vast en springt op en neer.
‘Ja Cindy, het is echt waar!’

Eén week later. Cindy heeft niet geslapen. Het moment is daar. De presentator doet de deur voor haar open en:
‘Oh mijn god!’ schreeuwt Cindy, maar niet van geluk.
Ze ziet een gouden glittertapijt. Haar muren zijn zilver geverfd. Er staat een enorme stereoset op de plaats waar haar breispullen stonden. Vol ongeloof staart ze de presentator aan.
‘En Cindy, wat vind je ervan?’
Ze kan het nog maar net uit haar strot krijgen.
‘Eh… Ja. Apart.’

Kijken jullie dit soort programma’s?

(Jullie trouwens allemaal een gelukkig nieuw jaar gewenst!)