Nee, ik ben niet zwanger zoals de helft van de vrouwelijke bloggers: we krijgen een poesje! Jullie kunnen je wel voorstellen hoe blij ik ben na jaren zeuren bij Jeroen. Maar hoe is dat dan in zijn werk gegaan?
Nou, we wilden allebei graag een kat, maar toen bleek Jeroen allergisch te zijn. Ik heb nog overwogen om hem gewoon het huis uit te gooien, maar aangezien hij ook mijn kok en kacheltje is, besloot ik hem toch te houden en te kijken naar andere mogelijkheden. Bij sommige rassen heb je minder last van de allergie dan bij anderen en dat bleek zo te zijn bij de Siberische kat.
Vervolgens zijn we bij twee huizen met Siberische katten langs geweest en daarna bij een cattery voor een poes (bij poezen heb je minder last van allergie dan bij katers). De cattery had een poes van vijf jaar die gesteriliseerd was en een beetje buiten de boot viel tussen de andere katten. Ze heeft veel liefde en aandacht nodig. Drie keer raden wat wij heel graag willen geven.
Ze heet Tonka en eigenlijk willen we haar een andere naam geven, maar we weten niet of ze daar op gaat reageren (op Tonka reageert ze wel). Over een week (een week voelt heel lang als je zo ongeduldig bent als ik) gaan we haar ophalen en oooooh mijn god, ik heb er zo’n zin in. Ik verwacht niet dat het makkelijk zal zijn in het begin, omdat ze nog nooit in een ander huis is geweest en erg zal moeten wennen, maar het komt vast allemaal goed.
Elke dag zeggen Jeroen en ik tegen elkaar: ‘We krijgen een poesje!’ en springen dan door het huis heen. Stap 1 in mijn levensplan met Jeroen is gezet, nu nog zorgen dat hij me ten huwelijk vraagt…
(volgende week komen er natuurlijk ook veel foto’s van Tonka, no worries of wel, als je niet van katten houdt, maar dan ben je sowieso stom)
(oh en alle tips zijn welkom!)