Laura beroept zich is een serie waarin ik een aantal mensen interview (in real life dus, niet via de mail ofzo) over hun beroep. Dit gaat van machinist tot leraar geschiedenis. Deze keer: Joop de vrachtwagenchauffeur!
***
Joop ken ik al wat langer. Hij is precies zoals ik me een vrachtwagenchauffeur voorstel: een volslank lichaam en enorm veel anekdotes om te vertellen.
Gaan, gaan en blijven gaan
Als jongen van dertien jaar vond Joop alles wat met auto’s te maken had al geweldig. Zijn vader was automonteur en hij ging graag mee naar de sloperij. Na een aantal baantjes te hebben gehad, haalde hij zijn rijbewijzen om vrachtwagenchauffeur te worden. Hij is begonnen met het vervoeren van afval en dat doet hij nu nog steeds. Op een blauwe maandag heeft hij groenten gereden, maar hij ging snel weer terug naar het afval, omdat bij de groenten alles gejaagd ging. Wat Joop sowieso opmerkt, is dat in de 35 jaar dat hij werkt, alles veel sneller en gehaaster is geworden. Een praatje maken is er tegenwoordig niet meer bij. Het is gaan, gaan en blijven gaan.
Lekker vrij zijn
Joop houdt niet zo van files (maar wie wel?). Ook kan hij zich ergeren aan asociaal rijgedrag. Een ander nadeel is dat hij vaak laat thuis is en een onregelmatig leven heeft.
Maar de nadelen wegen niet op tegen de voordelen. Joop vindt het fijn dat hij lekker vrij is en dat hij overal komt. Bovendien is het contact met collega’s ook fijn. Dat is zelfs zo goed dat het inmiddels zijn vrienden zijn geworden.
Te hard rijden
Een groot vooroordeel is dat vrachtwagenchauffeurs te hard rijden. Joop is het daar niet mee eens. Het lijkt alleen maar zo. Omdat vrachtwagenchauffeurs hoger zitten, hebben ze meer overzicht en zien ze dus eerder wat er gebeurt.
Dat er niet zoveel vrouwen in het wereldje zitten, klopt wel. Volgens Joop zijn er een stuk of vijf, meer niet. En die zijn niet, zoals je misschien verwacht, heel erg mannelijk. Maar ze worden gelukkig wel goed in de groep opgenomen.
Op bezoek bij de koningin
Een paar jaar geleden werd paleis Noordeinde in Den Haag verbouwd. Het bedrijf waar Joop werkt, werd ingezet om de troep weg te voeren. Ook Joop moest daar zijn met zijn vrachtwagen. Hij reed naar de voorkant, bij de trappen waar de ministers altijd staan. Hij stapte uit zijn vrachtwagen en liep stiekem naar binnen. Hij besloot om te gaan wandelen in de achtertuin en de keuken te bekijken. Opeens werd hij echter in zijn nekvel gegrepen: betrapt.
‘Jij weet ook wel dat jij hier niet mag komen.’ zei de bewaker.
‘Ja, dat weet ik, maar ik kom hier nooit meer van mijn leven!’ antwoordde Joop.
Gelukkig kon de bewaker er wel om lachen. Of de koningin er ook om lachen, is niet bekend…
Het was leuk om Joop te interviewen en vooral zijn verhaal over paleis Noordeinde vond ik erg grappig!
Vrachtwagenchauffeur zijn lijkt me enorm relaxt. Lekker van de vrijheid genieten die je ook wel hebt. En je ziet wat van de wereld, al is het in een vrachtwagen.
Het lijkt me wel heftig als je een gezin hebt. Je bent dan zo vaak van huis!
Haha wat leuk dat laatste stukje, dat hij ging rondlopen haha moest er hardop om lachen!
Heeft me altijd een leuk beroep geleken, vrachtwagenchauffeur. Ik vind het leuk om op de weg te zitten en ik vermaak mezelf ook goed in me eentje op de weg. :D
Leuk interview!
De vrijheid die je hebt lijkt me wel heerlijk.
Leuk om te lezen! Mijn vriendje was vrachtwagenchauffeur voor zijn ongeluk en ik mocht een keertje meerijden. Lijkt me heel gaaf hoor, zo hoog boven iedereen uit, lekker rijden :) alleen het sjouwen wat erbij komt kijken vind ik dan weer niks!
Heel leuk interview :D Ik vind ook dat vrachtwagenchauffeurs behoorlijk goed rijden. Alleen wat minder dat ze elkaar steeds inhalen in de spits… :p
Dat bij de koningin vind ik wel grappig.
Wat grappig zo´n interview met je eigen commentaar ertussen. :-)
Het leukste lijkt mij dat je overal komt als chauffeur :)
Wat een leuk interview. Lijkt me best fijn, vrachtwagenchauffeur zijn.
Wat een leuk artikel!
Leuk geschreven
xx ♥
Een leuk interview weer! Mij lijkt het leven als vrachtwagenchauffeur vooral erg eenzaam.
Echt leuk dat je zelf mensen gaat interviewen!
Mijn vader is internationaal vrachtwagenchauffeur en rijdt vooral in Duitsland (maar ook Frankrijk, België, Luxemburg, soms Oostenrijk, Polen, UK). Hij gaat maandagochtend weg en komt meestal vrijdagavond weer thuis. Dat lijkt misschien helemaal niet leuk, maar ik ben het zo gewend! Er zou bij ons thuis zoveel moeten veranderen als mijn vader opeens elke avond thuis zou zijn.
Hij vind inderdaad vooral de vrijheid heel fijn. Eenzaam is het ook niet hoor, hij komt onderweg zoveel mensen tegen. Elk jaar op vakantie komt hij wel weer een paar bekenden tegen die hij een keer bij een klant of in een chauffeurscafé heeft ontmoet. Het levert een heleboel connecties op, haha. En hij kan goed rijden en is onze persoonlijke TomTom. ^^ Ik vond het vroeger altijd superstoer als ik een dagje (of zelfs een nacht!) mee mocht!
Wat mij opvalt : ze doen hun werk allemaal zooooooo graag!
Leuk interview! En dat laatste stukje is wel erg grappig :)
ik zou toch geen vrachtwagen chauffeur willen zijn.
Een van de meest onderschatte beroepen, lijkt me!
Heel leuk geschreven!!!
Leuk bedacht! Dat laatste stukje over de koningin is erg grappig! :)
Heel erg leuk! En geweldig hoe hij door de bewaker gepakt werd.