Je hebt van die tags waarin gevraagd wordt waarom je blogt of mensen die er zelf over bloggen. Ze geven dan soms het politiek correcte antwoord dat ze púúr voor zichzelf bloggen.
Maar lieve schat, als je púúr voor jezelf blogt, waarom heb je je reactiemogelijkheid dan open staan? Waarom geef je je url aan andere mensen? Waarom schrijf je dan niet in je dagboek in plaats op internet, waar ie-de-reen het kan lezen?
Waarom willen we zo politiek correct zijn? Natuurlijk moet je in eerste instantie voor jezelf schrijven, anders houd je het niet vol. Maar reacties krijgen is toch leuk? En daar is toch ook niets ergs aan? Je gaat toch ook niet zeggen dat je geen complimenten nodig hebt? (of is dat appels met peren vergelijken?)
Mijn uitgangspunt is dat ik blog, omdat ik schrijven leuk vind, maar ook reacties krijgen is leuk. Niet alleen de complimenten, maar ook doordat het uitnodigt tot discussie en zelfs kritiek kan fijn zijn, want dat leidt alleen maar tot verbetering. Het lijkt me heel moeilijk om het bloggen vol te houden als je nooit een reactie krijgt, want het zorgt ook voor stimulatie.
Dus geef het maar toe, lief bloggertje. Je blogt niet alleen voor jezelf.
Goed punt hoor! Deze vraag is één van de redenen dat ik het zo moeilijk vond (en vind!) om van dagelijks naar om de dag te gaan. Ik blog voor mezelf, maarja, ik kan mijn lezers toch niet in de steek laten en zomaar minder gaan bloggen? Maar dat was juist het punt. Bloggen was de enige hobby waar ik nog tijd voor had omdat het een tijdrovende hobby is. Niet erg, maar ik miste het lezen van een boek dat ik zelf gekozen heb (ipv voor de uni) en meer andere hobby’s. Het heeft een paar maanden geduurd voordat ik de knoop kon doorhakken en mezelf ervan overtuigde dat ik voor mezelf schreef en dat als ik dit met volle overtuiging zou doen, de lezers zouden blijven.
Maar toch. Ik blog toch ook een beetje voor de lezers, als ik heel eerlijk ben.
Ik blogte vroeger heel erg voor mezelf, ik had de reactie mogelijkheid open staan omdat ik geen idee had hoe die uit moest. Op een gegeven moment werd ik toevallig door iemand gevonden en ja dan krijg je dat. Ik vind de reacties en de aandacht op zich ook wel leuk, maar ik ben nu wel bijna altijd bang dat ik iemand beledig en dat vind ik eigenlijk maar goed kut, want hallo, het is MIJN blog, ga ergens anders beledigd wezen. Maar dan doe ik het uiteindelijk toch maar niet en dan ga ik ook zo nu en dan dingen schrijven terwijl ik daar eigenlijk geen zin in heb maar je mag je blog niet verwaarlozen anders worden je lezers boos, en hoh, het leven is zo moeilijk!
Ja true! In het begin deed ik het wel echt voor mezelf, want toen kreeg ik ook een halfjaar lang gewoon nul reacties. Maar nu ik wel wat reacties krijg, doe ik het inderdaad ook wat meer voor mijn lezers en voor de reacties. Gewoon, omdat je daar ook voldoening uit haalt. En als ik echt geen reacties meer zou krijgen zou ik me denk ik wel weer terugtrekken naar Word ofzo, haha.
Klopt, de reacties erop maken toch het bloggen een stuk leuker!
Ik zei vroeger ook altijd dat ik voor mezelf blogde (als in: vroeger toen ik 16 was en nog niemand mijn blog las) maar dat zei ik vooral ook omdat er niemand was die het las of reageerde.
Ik denk dat het een combinatie zal zijn van beide. Als je het alleen voor je lezers doet, is de lol er gauw van af, als je het alleen voor jezelf doet kun je net zo goed een dagboek bijhouden.
Het is een uitdaging om goede stukjes te schrijven. Ik ben ijdel, ik spring een gat in de lucht als er opeens een reactie bij het Blog polderdame.blogspot.com verschijnt. Momenteel lees ik “Pekingeend bij nacht” van Sylvia Witteman, ik zit schaterlachend op de bank. De teksten zijn goed geschreven, ik heb daar bewondering voor. Soms is het lastig om niet alles met de lezers te delen. Zo kan ik niet inhoudelijk schrijven over mijn werk als docent, in het laatste weblog heb ik alleen vermeld dat ik het momenteel druk heb. Er zijn lezers in de Verenigde Staten en in Canada, ik moet toch af en toe iets laten horen via het weblog!
Ja, als ik een blog online zet en er reageert niemand op dan vind ik dat natuurlijk niet leuk. Dat lijkt me ook wel logisch eigenlijk, als je blogt…
Allebei, net als jou.
Bloggen doe ik dus deels voor mijzelf, zodat ik lekker bezig kan zijn. Maar reacties zijn inderdaad ook leuk.
Reacties, complimentjes en discussies zijn zeker leuk, interessant en leerzaam! Aan de andere kant vind ik het hele reactiesysteem soms ook wel (ongewenste) druk opleveren… Ik moet zeggen dat ik er bij mijn “herstart” dan ook wel serieus aan gedacht heb om de reageermogelijkheid uit te zetten. Uiteindelijk is reageren nog wel mogelijk, want ik vond dat ik de keuze om te reageren bij de lezer moest leggen en niet alvast voor hen zou moeten bepalen :)
Ik blog om dingen van mij af te schrijven. Door een gebeurtenis kort en bondig (lukt nog lang niet altijd) op te schrijven kan ik het verwerken. De reacties van herkenning (of medeleven) zijn ook erg prettig. Ik ben niet de enige chaotische muts van middelbare leeftijd. Dus ik blog voor beide. Voor mijzelf en voor mijn publiek. Het ene blog is wat meer voor mijzelf, het andere blog meer voor mijn publiek maar ik beleef aan het schrijven van alle blogs even veel plezier.
Een ding weet ik zeker (ik heb de laatste tijd wat oude blogs terug gelezen).: Dankzij het besef dat ik publiek heb ben ik beter gaan schrijven.
Ja je hebt helemaal gelijk natuurlijk! Je schrijft in eerste instantie voor jezelf over dingen die jij leuk vindt, maar kan me voorstellen als er op bepaalde stukken leuker gereageerd wordt, dat je ook wel een beetje toegespitst gaat schrijven.
Anyway, reacties zijn erg leuk om te krijgen :)
Ik dacht altijd dat ik vooral voor mezelf blogde. Niet uitsluitend, want dan zou ik het inderdaad niet online zetten. Toch merk ook ik dat het niet zo werkt. Hoe meer reacties, hoe leuker en hoe meer het weer motiveert om door te gaan. :-)
Je hebt helemaal gelijk. Zo hoort het te zijn, anders word je afhankelijk van de reacties. Ik werk ook aan mijn blog met dat principe.
Met jou eens! :) (Maar ik ga wel door, zelfs al krijg ik geen reactie, dus een beetje blog ik wel voor mezelf).
Ik hoop nog steeds op reacties, mits deze serieus zijn.
Poëzie en korte creaties, ouden toch wel waardering vinden in deze snelle tijd..?
Ik schrijf zelf, maar blog om het te uiten en aar buiten te brengen.
Het begon inderdaad om voor mezelf te bloggen en om wordpress en een website bijhouden te leren. Wanneer je ziet dat er bezoekers komen is het natuurlijk leuk en geeft het een kick als het steeds meer worden. Maarrr, dat wil niet zeggen dat ik mijn onderwerpen waarover ik blog aanpas op de doelgroep. Daarover weet ik nog te weinig van mijn lezers..
Zeker niet, ik vind het juist leuk om voor anderen te bloggen! Hoewel ik natuurlijk zelf er ook plezier in heb :)
Natuurlijk blog je niet puur voor jezelf. Al is het een familielid, er is altijd wel iemand die meeleest. Je kunt echter wel gewoon je eigen ‘pad’ aanhouden en je niet laten meeslepen in ‘blogtrends’ als beauty en fashion-zooi en je blog authentiek houden.
Ik denk dat het er ook een beetje aan ligt hoe je het bekijkt. Wanneer iemand bijvoorbeeld een blog bijhoudt om dingen van zich af te schrijven en het te kunnen verwerken door er met anderen over te praten (door middel van reacties), dan blogt iemand toch voornamelijk voor zichzelf. Of als iemand beter wil leren schrijven en graag kritische reacties wil. Dan blog je op een heel andere manier dan dat je nadenkt over wat je bezoekers willen lezen of bijvoorbeeld een review schrijft over een product.
Wel denk ik dat het grootste deel van de bloggers het leuk vindt om reacties te krijgen ja.
Maar in het eerste geval is het dus óók voor de reacties, je zegt zelf dat die persoon het verwerkt door er met anderen over praten, door middel van reacties.
Ja klopt! Maar betekent het willen krijgen van reacties automatisch dat je voor anderen blogt? Het ligt er maar net aan wat je verstaat onder het ‘bloggen voor jezelf’ en ‘bloggen voor anderen’.
Oh wacht ja, je hebt gelijk. Eigenlijk klopt de titel van mijn blogje niet, want het leuk vinden om reacties te krijgen betekent inderdaad niet meteen dat je voor anderen blogt.
Ja precies dat wilde ik ook gaan zeggen!
Ik ben het helemaal met je eens!
Goed standpunt!
Klopt helemaal! Ik vind het belangrijk dat je blogt omdat het een hobby is, dus in het algemeen voor jezelf. Maar ik vind het superleuk om reacties te krijgen en complimentjes over mijn site, dus ik blog ook wel voor anderen. Maar ik voel me nooit verplicht om iets te publiceren vanwege mijn bezoekers, ik blog als ik zin heb. Daar ligt de grens.
Dat heb je mooi gezegd! Ik ben het helemaal met je eens! :)
Ik merk zelf dat ik het meestal wel jammer vind als ik plots geen reacties krijg op een artikel.
:)
Ik blog omdat ik het leuk vind dingen met de wereld te delen, dus inderdaad niet puur voor mezelf. Ik vind het leuk en dat is het belangrijkste maar dat mensen je dingen lezen en er op reageren maakt het nog veel leuker.
Helemaal mee eens! Tuurlijk, ik vind bloggen leuk maar als er niemand leest of reageert, dan neemt het na verloop van tijd wel af.
Wat een onzin Laura! Natuurlijk vlog ik puur voor mezelf! (en voor de reacties, want ik hou van aandacht, dus toch weer voor mezelf :P) Ik ga toch niet iets voor anderen doen, pffff :P
Haha ja hoor :P
Nee hoor :P
haha, hilarisch artikel! En er zit uiteraard een kern van waarheid in! (;
Ja, grappig! In eerste instantie deed ik het ook voor mezelf – althans – dat maakte ik mezelf wijs – maar als er helemaal NIEMAND je site bezoekt denk je toch op een dag: ‘hmmmm, dit hoeft nou ook weer niet!’ Toch ga je ook dan vaak gewoon door met bloggen, dus uiteindelijk klopt het misschien allebei!