Bezoekers van Lauradenkt.nl naar zaal 5 alstublieft

Inmiddels blog ik bijna anderhalf jaar. Het is nooit voorgekomen dat er niemand op een blogje heeft gereageerd, mede doordat het Nico Dijkshoorn-gebeuren al snel kwam. Met de maanden stegen ook de bezoekersaantallen.

Ik hoor jullie al denken: ‘Oeeeeh, zou ze vertellen hoeveel bezoekers ze per dag heeft?’
Helaas. Ik hoop dat jullie nog wel doorlezen nu. Ik kan wel verklappen dat het er sowieso meer dan 100 unieke bezoekers zijn per dag en sowieso minder dan 1000 per dag (dat dacht iemand namelijk, maar dat haal ik echt niet haha).

Soms denk ik wel eens na (heel soms maar). Dan kijk ik naar de bezoekersaantallen en dan denk ik: hoe is het mogelijk? Wie zijn al die mensen? Natuurlijk, van een groot deel weet ik het. Familie, vrienden, (vage) kennissen, bloggers. Maar hoe zit het met de rest? Wie zijn die onbekenden die toch mijn blog volgen, hoe zijn ze op mijn blog gekomen en waarom lezen ze het? Natuurlijk zijn er ook veel mensen die via Google of dergelijke komen, maar ik weet zeker dat er ook een aantal lurkers (zo heten mensen die wel op je blog kijken, maar nooit reageren, maar dat is niet erg, jullie zijn sowieso lief dat jullie op mijn blog kijken!) tussen zitten. Wie zijn die mensen? Hoe oud zijn ze? Wat zijn hun dromen?

Stel je voor dat je al die mensen die jouw blog bezoeken in een zaal zou zetten en voor je zou zien. Hoe raar is dat? Natuurlijk is het een heel gaaf gevoel dat zoveel mensen je blog lezen, maar aan de andere kant: het maakt je ook kwetsbaar. Nu blog ik niet zo heel persoonlijk, maar wat als je dat wel doet? Wie leest er allemaal over jouw problemen, liefdes en kinderen?

En als ik dan zo nadenk, denk ik op een gegeven moment ook: stop maar even met denken, Laura. Anders word ik misschien nog gekker dan ik al ben haha.

(en natuurlijk iedereen heel erg bedankt die ooit mijn blog heeft bezocht, heeeeeel lief :D Love you, smak, smak, ntb, wil jullie nooit meer kwijt, wij zijn forevah)

Hoe krijg je op één dag 2500 bezoekers op je blog?

Je loopt willekeurig (niet helemaal, want je studeert literatuurwetenschap) een boekenwinkel in. Daar is toevallig Nico Dijkshoorn aan het voordragen. Je luistert en laat daarna een boek door hem signeren. Vervolgens schrijf je een stukje over zijn baard en je twittert dat naar hem. Hij twittert dat het goed geschreven is en retweet het. Zo simpel is het.

Dit is mij overkomen. Ik had nog maar een paar dagen een blog. Nu, iets meer dan twee maanden later, kom ik bij lange na niet aan de 2500 bezoekers per dag, maar toch ben ik heel tevreden. Veel mensen beginnen een blog en denken dat de bezoekers vanzelf wel binnen komen stromen. Ik zal je even uit de droom helpen: dat is niet zo.

Een blog hebben kost tijd. Bezoekers komen niet zomaar, daar moet je hard voor werken. Ik zal een aantal tips geven:

1. Plaats regelmatig een stukje. Dit hoeft niet per se elke dag te zijn, maar het liefst minimaal één keer in de week. Bezoekers weten dan wanneer ze een blogpost kunnen verwachten en zullen daardoor eerder terugkomen.

2. Reageer op andere blogs. Doe dat niet zomaar willekeurig en reageer wel inhoudelijk op het stukje. Zet absoluut niet je url in de reactie zelf (dat kun je gewoon in het daarvoor bestemde vakje doen), dat is namelijk spam en wordt absoluut niet gewaardeerd.

3. Zorg dat je origineel bent. Schrijf niet de zoveelste recensie over Gooische Vrouwen of Black Swan, maar bijvoorbeeld over een minder bekende film.

4. Maak gebruik van de sociale media. Ik heb ooit in een ver verleden gezworen dat ik geen Twitter zou nemen, maar nu ik merk hoe handig dit is voor mijn blog (promotie, contact met lezers en andere bloggers, inspiratie) ben ik om!

5. Zorg dat je een aparte pagina (of naast je blogposts) over jezelf hebt, het liefst met een foto erbij. Mensen zijn nieuwsgierig naar de persoon achter de blog.

De moraal van dit verhaal is niet: schrijf massaal een stukje over de baard van Nico Dijkshoorn en twitter dat naar hem. Maar: vooral blijven bloggen en vergeet niet hoe leuk het is!

Dan ga ik nu even een kopje koffie drinken met Nico (I wish ;)).

Dit artikel is geschreven voor de blogkermis van Ben. Doe ook mee! Hier klikken voor meer informatie.