Tag: engeland

Dus ik was op vakantie en hopelijk hebben jullie daar niets van gemerkt, want dat was mijn bedoeling in ieder geval

IMG-20130802-WA0002
Zo zag ik eruit op de heenweg. Snugger als altijd.

Net als vorig jaar een snel en handig verslag.

Plaats der bestemming: Engeland, wel te weten Portsmouth, Oxford en Guildford.
Gezelschap: vader, moeder, broertje.
Duur: heel duur. Oh nee, ik bedoel 9 dagen.
Hoeveelste jaar op een rij dat ik zeg dat ik niet meer met mijn ouders meega, maar het toch doe: 3 (kom op, het is Engeland!).

Stopwoord van de Engelsen: thank you.
Tweede stopwoord van de Engelsen: I’m sorry!
Beste uitspraak van een familielid: ‘Can that?’
Aantal keer mijn moeder van de dood gered, omdat ze niet uitkijkt bij het oversteken: 1.
Aantal keer aangereden door een fietser: 1.
Wiens schuld was het: de mijne.
Hoe reageerde de fietser: ‘WHAT THE FUCK?!’
Hoe reageerde ik: ‘Au.’ Snel doorlopen.

Modebeeld: naveltruitjes met als accessoire een blubberende buik.
Aantal keer verdwaald: niet te tellen.
Hoeveel Nederlanders gezien: een paar verdwaalde.
Aantal nieuwe jurkjes: 2.
Aantal shoplogs dat eraan zit te komen: 0.
Aantal keer dat mijn familie expres Volendamse liedjes afspeelde: 3. Grom. Ja, ook ‘Laura’ van Jan Smit.
Rare dingen die ik heb gedaan en sportgerelateerd zijn: twee korte sportbroekjes, een lange (in kindermaat, vanwege mijn korte beentjes, ja ja, kom maar op met die grapjes) sportbroek en een sporthempje gekocht en daarnaast ook nog naar de sportschool geweest. Mijn broertje en ik hebben zelfs een stukje hardgelopen van de sportschool naar het hotel, dat is ongekend. Maar ik beloof dat ik me vooralsnog zal richten op het skeeleren.
Gemiddelde temperatuur: 21 graden (geen grapje!)
De kleur die ik in die twee weken in de zon heb opgedaan van zalmroze tot 75% pure chocolade: pindakaasbruin. Ja, echt waar. oké nog net niet porselein, maar dat is heel bruin voor mijn doen.

Het tragische liefdesverhaal van mijn broertje

Zoals jullie allemaal niet gemerkt hebben (lang leve wifi), was ik twee weken op vakantie naar Engeland met mijn familie. We hebben daar verschillende plaatsen bezocht, waaronder Brighton, Bath en jawel: Windsor. Misschien zegt het je niets, maar in dit plaatsje staat toch iets indrukwekkends: Windsor Castle, waar Queen Elizabeth haar weekenden doorbrengt. Dit kasteel vormt de achtergrond van mijn verhaal.

Natuurlijk gingen we het kasteel binnen (na onze portemonnees helemaal leeggemaakt te hebben voor de entree), waar we onder andere een heel groot poppenhuis zagen en de slaapkamer van the king (welke weet ik eigenlijk niet meer, in ieder geval niet Elvis).
Het gebeurde toen we bij een collectie schilderingen en foto’s waren. Mijn geliefde broertje van zestien jaar en ik gingen op het bankje zitten, zonder te weten wat er in de volgende uren zou gebeuren. Opeens kwam er een meisje (van een jaar of vijf/zes) langs ons lopen, aan de hand van haar moeder. Mijn broertje, charmeur die hij is, glimlachte naar haar. Vrijwel direct verscheen er een lach op haar gezicht. Terwijl haar moeder aandachtig alle schilderijen bekeek, bleef het meisje naar mijn broertje kijken. Verlegen glimlachte ze, wanneer haar blik beantwoord werd. Daarna keek ze snel naar de grond.
We gingen de volgende zaal in en ook daar was zij aanwezig. Aangemoedigd door het glimlachen van mijn broertje zwaaide ze deze keer zelfs naar hem, met een blos op haar wangen. Na een paar keer heen en weer geflirt te hebben, wendde ze zelfs het woord aan hem: ‘Hi!’ zei ze.
Haar moeder trok haar mee.
Mijn broertje probeerde nog een keer contact met haar te leggen, maar ditmaal werd ze weggetrokken door haar broer.
In het kerkje bij het kasteel zag hij haar voor het laatst. Ze wilde nog wat tegen hem zeggen, maar wat, dat zullen we nooit weten. Vol afschuw zag mijn broertje hoe zijn geliefde werd weggetrokken door haar vader.
Hij zou haar nooit meer zien.

En ik vind het verschrikkelijk. De week erna heeft hij liggen huilen op zijn bed. Hij at en dronk niet meer. Hij kon alleen maar denken aan het meisje.
De liefde van zijn leven. Het is net Romeo en Julia: het heeft nooit zo mogen zijn.

(Even voor de goede orde, dit is gedeeltelijk verzonnen. In werkelijkheid kwam de liefde alleen maar van haar kant. Mijn broertje is nog vrijgezel, als je een date met hem wil, dan kun je me mailen :P).