Sinds een paar maanden zit ik bij de radio. Nee, niet bij radio 2 of 3fm, maar bij radio Hoeksche Waard (‘Wablief?’ ‘De Hoeksche Waard is een eiland met allemaal dorpjes en daar kom ik vandaan.’). Ik heb het er al een keer over gehad dat ik stiekem het programma ‘LalalaLaura’ zou willen maken. Dat wil ik stiekem nog steeds en dat zou misschien ook wel kunnen, als ik tijd had.
Maar goed, ondertussen werk ik mee aan een nieuwe programma. Namelijk Nieuwsradio, dat elke zaterdag tussen 10 en 12 uur te horen is op Omroep Hoeksche Waard. Het was in eerste instantie alleen redactiewerk (berichten schrijven en items regelen voor in de uitzending), maar er bleek ook een mogelijkheid tot regie en presenteren te zijn.
‘Neeeeee.’ dacht ik. ‘Presenteren is veel te eng en dat kan ik niet.’
Maar ja, dat betekent voor iemand met het motto ‘Je moet juist die dingen doen die je eng vindt.’ (oké, goed, ik volg hem niet altijd op) dat ik het juist moest doen. Dus deed ik een stemtest (berichtjes voorlezen en een interview met een fictieve rockband uit de Hoeksche Waard, Danger geheten) en mocht ik presenteren.
Eerst samen met anderen en afgelopen zaterdag: voor het eerst alleen.
De nacht voor de uitzending droomde ik dat mijn collega van de regie en techniek er nog niet was, maar de uitzending wel al begonnen en het rampzalig mis ging. Dat gebeurde niet.
Wat wel gebeurde, is dat ik de deur van het gebouw open deed, het alarm afging en ik de code niet wist. In de verte hoorde ik de politiesirenes al, terwijl ik belde met een collega en toch nog op tijd de code in kon toetsen. Toen de politie bloedchagrijnig op me af kwam (‘We lagen nog lekker te slapen en nu is het allemaal voor niets geweest.’), zette ik mijn allerliefste puppy-oogjes op en zei dat ik het echt echt echt echt niet was.
‘Uiteraard Laura, dat zou jij nooit doen. We geloven je. Veel succes met de uitzending.’ zeiden ze en god, wat was ik opgelucht.
Maar ja, toen moest de uitzending nog beginnen.
In ‘Nieuwsradio’ hebben we eigenlijk allemaal korte interviews met mensen die nieuws over de Hoeksche Waard hebben. Politiek, landbouw (boerenland he) en cultuur komen onder andere aan de orde. Ik zal een samenvatting geven van deze aflevering:
– In plaats van Pietje de Boer (fictieve naam) kwam Marietje de Boer (fictieve naam) aan de telefoon.
– Mijn stem was ongeveer tien octaven hoger dan normaal (lang leve zenuwen).
– Er waren nog x aantal seconden, voordat we naar de reclame ging, waardoor ik lichtelijk in paniek raakte en de berichten opeens in een razend tempo voorlas.
– Niet in de microfoon praten is op zich ook niet zo handig als je het programma presenteert (waren maar een paar woordjes, maar tochhhh).
Het ergste is om het terug te luisteren, maar wel noodzakelijk als je beter wil worden. In eerste instantie durfde ik het niet, maar het bleek toch niet zo rampzalig te zijn geweest als ik had gedacht. Het is echter niet van dusdanige kwaliteit dat ik het ook op mijn blog ga zetten (maar met een beetje slimheid kom je er zo achter hoe je het kunt luisteren). Ik durf bijna niet weer te presenteren, maar ik zal wel moeten, want: volgende week weer!