Laatst was er een test in de Pyschologie Magazine om te testen hoe snel je kon lezen. Oh mijn god jongens en meisjes, ik wist wel dat ik snel kon lezen, maar deze uitslag was toch wel dat je denkt van: wat een wonderkind ben ik.
Snel lezen is heel fijn als je Literatuurwetenschap studeert en er semesters zijn waarin je elke week één boek en minstens zes artikelen (die niet in Jip en Janneke-taal zijn geschreven en vaak in het Engels zijn) moet lezen.
Je zou het misschien niet zeggen, maar zo leuk is het niet altijd. Zoals Cruijff niet zou zeggen: elk voordeel heb z’n nadeel.
Ik zat op de middelbare school. Ja, echt waar. Ik ben dan wel een wonderkind, maar ook weer niet zo wonderkindachtig dat ik de gehele middelbare school heb overgeslagen. Ik weet niet meer hoe de situatie precies was, maar ik moest een aantal lessen tijdens Nederlands mijn boek delen met degene naast mij.
Nu is een boek delen met mensen sowieso al irritant. Of het boek zit teveel naar zijn/haar kant, waardoor je op het puntje van je stoel moet zitten om het te kunnen lezen of juist teveel naar jouw kant (maar dan voel je je weer schuldig), maar ja, anders wordt het zo knus. En natuurlijk de vraag van: wie slaat de bladzijde om? Het is net zoals met op het knopje drukken voor een stoplicht: je weet van tevoren nooit of je gezelschap daar juist wel of niet dol op is (ik niet kan ik je alvast vertellen).
Goed, ik zat dus tijdens Nederlands met dat meisje. Onze klas bestond uit dertig mensen. Dit kon geen toeval zijn. Ik was de snelste lezer van de klas (laten we daar maar even vanuit gaan, is goed voor mijn ego) en zij de sloomste. En juist wij zaten naast elkaar. Dit, lieve mensen, is geen ideale situatie.
Na één minuut had ik het gelezen, maar ik zag haar nog naar de eerste regels van de tekst staren. Zucht. Goed, anders las ik het toch nog een keer, dan is ze wel klaar. Eh, nee dus. Ik tikte met mijn vingers op de tafel, gooide er een dramatische zucht uit, maar ze had het niet door. Na tien helse minuten (ik verveel meeeeeeeee) (er waren toen nog geen smartphones) keek ze me aan: ‘Heb je het al gelezen?’
‘JA DUHUH, AL TACHTIGDUIZEND KEER.’ schreeuwde ik. Nou ja, in mijn hoofd dan.
‘Ja maar, Laura, zeikerd, dat is maar één ding.’
Nou nou, beste lezer, ik weet nog wat: boeken meenemen op vakantie. Stel, je gaat twee weken op vakantie. Niet zo’n we gaan bergen beklimmen en alle musea langs-vakantie, maar een beetje zwemmen beetje plaatsjes bekijken beetje relax flex-vakantie. Dan kun je dus niet met een lullig aantal van twee boeken aankomen. Dan moet je minstens je halve boekenkast meenemen, ik althans wel. Mais ce n’est pas possible, want dan heb je ook nog zoiets als ouders die vinden dat de ruimte van de achterbak van de auto voor stomme dingen als kleding enzo beschikbaar moet zijn. Dus mag je maar een beperkt aantal boeken meenemen. In mijn geval: zeven. Nou, ik moest me behoorlijk inhouden mensen. Uiteindelijk heb ik er acht gelezen (mijn broer, die later kwam, had ook nog een boek bij zich), maar het hadden er ook achttien kunnen zijn als ik los had mogen gaan.
Zucht. Het zware leven van een snelle lezer. Gelukkig is het voor het grootste gedeelte van de tijd wél fijn.
Gelukkig is voor dat laatste probleem inmiddels de e-reader uitgevonden.
Heb er helaas nog geen, maar december is in aantocht….
Weet je het ook nog na te vertellen?
Je kunt ook zelf een boek schrijven…
dat gaat vast niet zo snel.
Of je kijkt wat meer om je heen, bezoktwt meer,
Dicht wat meer, zwemt dat meer over…
Nikst wat meer of leest wat langzamer/ aandachtiger.
Maar ej gaat je aan zo’n kwaliteit toch niet ergeren…storen?
Geniet! Ook van een boek
Ik lees ook snel. In twee weken vakantie had ik laatst vijf boeken gelezen.
Wel pittig hoor, die snelle leeshandicap, oh nee, beperking, oh nee verrijking ;)
Is er niet ergens een cursus langzaam lezen die je zou kunnen doen ofzo?
Ik heb precies hetzelfde. Een boek delen is inderdaad héél onhandig en ik vind het soms ook jammer dat ik niet langer van een boek kan genieten. Maar over het algemeen vind ik het juist superhandig!
Ik lees ook heel snel, en aaah samenlezen met iemand. is. zo. irritant. !!!
Snel lezen vind ik ook wel weer fijn, anders hang je drie weken met hetzelfde boek rond. Dat gaat vervelen.
Als ik een boek lees voor mijn plezier probeer ik er wat langer mee te doen. En uit respect voor een boek dat echt goed was, begin ik niet dezelfde dag al aan een nieuwe. :-)
Ik heb hetzelfde ;) Maar als ik lees ben ik vaak ook ietsje minder oplettend, dus dan merk ik pas een paar minuten later dat mijn vriendinnen a
*huh?* aan het tellen zijn hoeveel seconden later ik de pagina omsla…
Ohh, ik weet nog toen we in groep 3 leerden lezen, we klassikaal een boek gingen lezen. Iedereen om de beurt. En vooral degenen die langzaam lazen kregen vaak een beurt. En ik meestal daarna.. wist dan nooit meer waar ze eigenlijk gebleven waren omdat ik verder was.. herken je verhaal dus wel :). (Maar ik lees soms zó snel dat ik het allemaal niet al te best opneem ofzo).
Jaaa ik snap wel dat de mensen die niet zo goed kunnen lezen juist aan de beurt komen, maar het is soms wel irritant :P
het is ook heel goed voor de boekenwinkel ;) zij kunnen veel geld verdienen if you buy your books in a nieuw variant ;)
Klopt! Helaas ben ik een arme student, dus ik koop niet zoveel boeken :(
Ik lees ook vrij snel, zo irritant als er dan iemand zijn boek is vergeten en met jou mee gaat lezen op school maar veeeel trager leest.
Ik lees ook erg snel. Ik probeer goede boeken altijd wel zo langzaam mogelijk te lezen, zodat ik er langer van kan genieten. Maar dat blijft lastig!
Tja, op vakantie is het inderdaad wel een probleem.
8 boeken? Ik doe het je niet na! Ik hou wel van relax vakanties, haha
Een e-reader zou een oplossing zijn :D
Ik ben principieel tegen de e-reader!
Ohja, samen lezen, had het al bijna gewist van m’n harde schijf. Ik was altijd degene die de ander irriteerde omdat ik zo traag las xD Ik kan maanden erover doen om een boek te lezen -heel onhandig ivm lenen bij de bieb-, ook omdat ik na een paar pagina’s al in slaap val of afdrijf met m’n gedachten. Ben ik blij dat mijn studieboeken gevuld waren met veel wiskunde en plaatjes, dat werkt stukken beter en mag je langer over doen ^_^
Elke week een boek en 6 artikelen, blegh, wat een kwelling :S
Ah, een bondgenoot in strijd tegen de slome lezers!! ;)
Voor een snelle lezer, waar ik mijzelf ook onder schaar, is een ereader een must. Ik ga op vakantie en neem gewoon 100 boeken mee! En het weegt een paar honderd gram! Echt ideaal.
Maar ik ben principieel tegen e-readers!
Haha dat van een boek delen is zo herkenbaar. Soms lees ik samen met mijn vriend een artikel in een tijdschrift en hij leest ZOOO traag! Irritant gewoon :D
heel herkenbaar!
Ik las vroeger op vakantie eerst altijd mijn eigen boeken en daarna die van m’n ouders, haha! Nu ben ik meer van de actieve vakantie, dus dan heb ik amper tijd om echt even lekker te gaan lezen.
Mag ik ook iets van jouw gave hebben ? Ik lees echt niet snel maar juist langzaam
Nou vooruit, een klein beetje dan.
Zeer herkenbaar dit..
Gek, ik begon dit logje te lezen en voordat ik het wist had ik het al gelezen. Maar waar ging het nu alweer over?
Vroeger nam ik ook zoveel boeken mee op vakantie, want net als jij ben ik een snelle lezer. Tijdens mijn laatste vakantie las ik maar anderhalf boek en 2 tijdschriften. Ik had simpelweg teveel leuke dingen te doen, dus ik heb niet gelezen. En toch had ik vier boeken bij me voor een week, want je weet het tenslotte maar nooit. Het had zomaar gekund dat we wel een hele dag in de zon waren gaan liggen en dan gaat er zomaar een boek doorheen per dag.
Dat is wel een voordeel van een reader, daar passen meerdere boeken op :)
E-reader!!! Kun je zoveel boeken meenemen als je wilt. Je zult er wel tegen zijn, maar ik wil het toch maar even gezegd hebben ;)
Ik ben er inderdaad tegen haha.
Aaaaah beide nadelen zijn ZO herkenbaar voor me!! Ik lees ook snel, ik kan er niets aan doen, zelfs als ik erop let zit ik na een tijdje nog met mijn ogen over de bladzijde te vliegen. Op vakantie was mijn boekenaantal ook beperkt, vreselijk vond ik dat!!!