Ze komen niet, ze komen wel

Mijn moeder heeft vliegangst, dus gingen we altijd met de auto op vakantie. Dat was niet altijd een pretje. We hebben een keer de reis naar Italië (achttien uur) in één keer gedaan. We hebben met zijn vieren op de achterbank gezeten richting Frankrijk. We zijn tachtigduizend keer bijna doodgegaan, omdat we links moesten rijden in Engeland.

Ondanks de pijn in mijn ledematen van het lange zitten, de stompen die ik kreeg van mijn broer(tje) en de eindeloze files heb ik ook goede herinneringen aan de autoreizen. Dat zit hem vooral in de muziek.

Meestal mocht iedereen één CD maken met liedjes die we vervolgens eindeloos moesten horen, totdat je oren er pijn van deden. Maar vaak zat er ook nog een verloren CD van mijn moeder verstopt in de auto. De ene keer was het Donna Summer, die wij Domme Flubber noemden, want wat een verschrikkelijke muziek was dat zeg. Behoorlijk gênant ook, aangezien ze zingt alsof ze in een porno-musical zit. Eén liedje was echter wel leuk: ‘State of Independence’. Nog voordat wij wisten wat mama appelsap was, hadden we het al ontdekt. Het koor zong niet Engels, nee gewoon Nederlands en wel: ‘Ze komen niet, ze komen wel.’

Ook de liedjes van Ramses Shaffy kennen we woord voor woord. Enthousiast zongen we mee met de Shaffy Cantate (goed, de tekst daarvan is ook niet zo moeilijk) en natuurlijk ‘Sammy’. Of het goed klonk, durf ik echter niet te zeggen…

Achteraf gezien waren die autoreizen zo slecht nog niet.

5 Comments to “Ze komen niet, ze komen wel”

  1. Ga zingend het vliegtuig in en je merkt vanzelf aan de reacties van de andere passagiers hoe het klinkt..

  2. Wij zijn twee keer met de auto naar Spanje gegaan en ik had het geluk dat ik de hele achterbank voor mezelf had en lekker kon liggen. Wat een zit is dat zeg! Maar inderdaad, de muziek maakt het dan wel een stuk leuker.

  3. Ha ha, dat herken ik wel. Alleen bepaalde bij ons in de auto maar 1 persoon welke muziek er gespeeld werd en dat was mijn vader. En laat hij nu een fan geweest zijn van Country en Western… ik kan de muziek op die paar cassette-bandjes nog steeds dromen. Uiteindelijk kon ik die muziek wel waarderen… ’t is wat :)

    Enne… een ‘porno-musical’… een musical haha. Wanneer komt zoiets eens naar het circus-theater in Scheveningen?

  4. Ik vond de vakanties met de auto ook altijd fantastisch! Ik kreeg als kleinste altijd de beste plek: in het midden op de achterbank. Dus ik kon mijn benen mooi strekken en tegen mijn broer of zus aan in slaap vallen. Zij waren daar altijd net wat minder blij mee.

  5. Hahaha die moet je insturen naar 3FM!

    Zulke herinneringen heb ik ook, op de achterbank luisteren naar Mika die slecht articuleert en dat natuurlijk zonder boekje met de werkelijke tekst bij de hand… Nederlands hoorden we er niet in maar wel rare zinnen als ‘running around a cow’. Daar hebben we veel lol over gehad, zus en ik!

Leave a Reply