Posts tagged ‘beatles’

augustus 15th, 2016

Roll over Beethoven

In die meer dan vijf jaar op deze blog heb ik volgens mij nog nooit verteld hoeveel ik van muziek houd. Er schijnen dus mensen te zijn die echt niet van muziek houden, maar dat kan ik me niet voorstellen. Ik heb altijd muziek op staan, tenzij ik mijn goede vriend Netflix bezoek of echt heel erg geconcentreerd moet zijn (iets met het s-woord). Tijdens pubquizen kijk ik uit naar de muziekronde, want dat is waar ik punten maak.

Ik weet namelijk niet alleen iets van de top veertig af (eigenlijk niet zoveel als de meeste mensen van mijn leeftijd vermoed ik, ja heel erg #specialsnowflake van me), maar vooral ook van de jaren zestig en zeventig. Ik weet niet hoe het bij jullie zit, maar muziek is iets wat mijn ouders me hebben overgebracht. Mijn moeder, die zeven jaar jonger is dan mijn Vati, de jaren zeventig en mijn vader de jaren zestig. Donna Summer (door mijn broertje en mij steevast Donna Flubber genoemd, net als in de Donald Duck) kreunde door de auto heen tijdens de vakantie. Daar werd ik niet zo blij van. Of wat dacht je van Tom Jones’ Sex Bomb? Ja, dat luisterde mijn moeder gewoon, terwijl haar kindjes op de achterbank zaten (en geen flauw benul hadden van de betekenis). Liever heb ik the Beatles van mijn vader en Frank Sinatra van mijn opa.

Zoals het een echte hipster betaamt, heb ik dan ook een platenspeler (die eerst van mijn broer en daarvoor van mijn vader was) met platen van bovengenoemde en daarnaast ook namen als Chopin en Debussy. Zoals elke bejaarde luister ik tussen kerst en oud en nieuw naar Top 2000 en ja, ik kijk ook elke aflevering van Top 2000 a gogo. Maar geen zorgen, ik zal niet zeggen dat er geen goede muziek meer wordt gemaakt (Paul McCartney maakt nog steeds muziek).

Dus. Wie heeft er nog muziektips?

april 24th, 2012

Paul is dead

Paul McCartney is dood.
‘He, maar dat heb nog niet gelezen in de krant/op internet?’
Nee, dat klopt. Het is namelijk al een flink aantal jaartjes geleden gebeurd.
‘Maar hoe kan dat nou, hij heeft toch laatst een concert in Nederland gegeven?’
Nee, lieve mensen, dat was niet de echte Paul McCartney. Dat is degene die al sinds 1966 zijn invaller speelt: William Campbell.

Wat is er gebeurd? In 1966 is Paul McCartney bij een auto-ongeluk om het leven gekomen. Dat was natuurlijk niet zulk gunstig nieuws voor de Beatles. Want hoe moest het verder met de band? Gelukkig was daar William Campbell, ook wel ‘Faul’ genoemd, zodat de band gewoon kon blijven bestaan.

Maar hoe zijn mensen deze vreselijke gebeurtenis dan toch te weten gekomen? Door allerlei hints natuurlijk! Het ongeluk gebeurde om vijf uur ’s ochtends. In het liedje ‘She’ leaving home’ wordt Wednesday morning at five o’clock as the day begins gezongen. En in ‘Good Morning, Good Morning’ wéér: People running around, it’s five o’clock (dat zijn de getuigen van het ongeluk).

Zo zijn er nog talloze voorbeelden. He blew his mind out in a car, he didn’t notice that the lights had changed uit ‘A Life in a Day’ bijvoorbeeld. En op de albumhoes van Abbey Road loopt ‘Paul McCartney’ op blote voeten (de dode), John Lennon is in het wit en dus de priester, de in het zwart geklede Ringo Starr is de begrafenisondernemer en George Harrison, in zijn spijkerpak, is natuurlijk de grafdelver. En als je het liedje ‘Strawberry Fields Forever’ achterstevoren luistert (want het is echt niet raar om liedjes achterstevoren te luisteren), dan hoor je de woorden Please guess he’s dead.

En dit is nog niet eens de helft van de aanwijzingen. Voor meer kun je ook deze documentaire kijken.

Het spijt me dat ik jullie niet in de waan heb gelaten dat Paul McCartney nog leefde, maar ik wilde graag dat men de waarheid eens wist. Het zal ongetwijfeld als een schok komen, sorry…

maart 12th, 2012

All your life, you were only waiting for this moment to arise

Zoals jullie misschien al weten, ben ik een Beatle-fan. In de ongeveer tien jaar tijd dat deze band bestond, hebben ze ongelooflijk veel liedjes gemaakt, die ook uiteen lopen qua stijl. En omdat ik de slechtste niet ben, komt hier een kleine introductie van de Beatles in de vorm van vijf liedjes in verschillende stijlen.

1. Love me do
Ik zal jullie een geheimpje verklappen: ik vind het leuk om op dit nummer te dansen (in mijn kamer) en mee te zingen haha. Het is niet één van de meest diepgaande liedjes, maar dat hoeft natuurlijk ook niet altijd.
Weetje: het is geschreven door John Lennon en Paul McCartney toen ze 17 en 16 waren.

2. Something
Eén van de weinige Beatle-nummers geschreven door George Harrison. Mooi liedje over de liefde.
Weetje: Frank Sinatra vond dit ’the greatest love song every written.’ Alleen dacht hij dat het door het duo Lennon/McCartney was geschreven (pijnlijk…).

3. Honey pie
Heerlijk liedje geschreven door Paul McCartney. Het was overigens eerst ook het liedje in de intro van het programma ‘de taarten van Abel’. Ik vind liedjes in deze stijl (ik weet eigenlijk niet hoe je dat moet noemen, weet iemand dat?) leuk om naar te luisteren :)
Weetje: Het schijnt een eerbetoon aan de vader van Paul McCartney te zijn, die dit soort liedjes graag speelde.

4. Lucy in the sky with diamonds
Heerlijk, bizar, zostelikmevoordatjejevoeltalsjehighbent-liedje. John Lennon kwam op het idee door zijn zoon die een tekening had gemaakt van zijn klasgenootje Lucy met een paar sterren erom heen. Hij noemde het: Lucy in the sky with diamonds (‘Oh mijn god, dat meen je niet.)
Weetje: Veel mensen denken ook dat dit liedje over drugs gaat (dat zou ik niet willen beweren, al doet het me er dus wel aan denken), omdat de letters LSD prominent in de titel voorkomen.

5. Blackbird
Weer een mooi liedje, gezongen door Paul McCartney. Eén lievelingsliedje van de Beatles heb ik niet, maar deze staat wel hoog in de favorietenlijst :)
Weetje: het gaat over de burgerrechtenbeweging van zwarte mensen in Amerika.

Welk liedje van de Beatles vind jij mooi? Of durf je toe te geven dat je niet van de Beatles houdt? (ik zal proberen me in te houden om je niet te slaan :P)

december 24th, 2011

Can’t buy me love

Nee, geen kerstblogje vandaag, maar wel eentje met een gedacht die je aan kerst kunt koppelen!

‘Ik wil een iPad 2 en een BlackBerry. Later wil ik in een villa wonen met een zwembad en vooral heel veel geld hebben.’
Misschien komt het je wel bekend voor dat mensen dit zeggen of misschien zeg je het zelf wel eens. In een (westerse) wereld als die van nu kun je bijna niet anders dan zo zijn: materialistisch. Je status wordt ontleend aan spullen, hoe duurder en hoe meer, hoe beter. Heb je geen BlackBerry, dan ben je echt een loser (‘Maar dan kunnen we niet pingen!’). Je onderbroeken moeten van Björn Borg zijn, anders kun je ze net zo goed geen onderbroek aantrekken. En ga jij op vakantie naar Texel? Haha, laat me niet lachen!

En dat is jammer. Ja, het is leuk om zoveel spullen te hebben (‘Handig hoor, zo’n iPad, ik kan niet meer zonder!’), maar is het nou echt belangrijk? Kijk, de Beatles, die begrepen het al in de jaren zestig: ‘I don’t care too much for money, for money can’t buy me love’. En ze hebben, natuurlijk, gelijk. Heel leuk, al die spullen, maar de belangrijke dingen in het leven kun je er niet mee kopen: liefde, geluk, vriendschap.

Dus probeer je aandacht meer te richten op je geliefden in plaats van op die iPad. Leg je telefoon eens weg. Geef een zelfgemaakt cadeautje met een lieve boodschap in plaats van die dure tas. En (om maar even in de jaren zestig-sfeer te blijven): feel the love.

Ben jij materialistisch?

oktober 16th, 2011

In my life, I love you more

Bron

Ik houd van de Beatles. Ik ben ervan overtuigd dat het de beste band ooit was (sorry voor de mensen van team Rolling Stones). Stom eigenlijk dat ik er nog nooit over geblogd heb, want over de Beatles zou ik wel duizend blogjes kunnen schrijven*.

Maar goed, ik zal jullie eerst vertellen hoe dit zo gekomen is. Hoe komt het dat een meisje die in 1991 geboren is van een band houdt die uit de jaren zestig komt.

Eigenlijk is het heel bizar en ik schaam me er een beetje voor, terwijl het nergens voor nodig is (hoop ik), maar ik ga het toch vertellen. Het kwam door een droom. Ik droomde dat ik in een straat vlakbij mijn basisschool liep en dat Paul McCartney achter het keukenraam van één van die huizen stond. Ik zwaaide en hij zwaaide terug. That’s it.
Nu moeten jullie weten dat ik nooit logische dromen heb, sterker nog, dit is best een logische droom vergeleken met andere dromen. Maar goed, daarna was ik een keer in de zogeheten computerkamer van mijn vader en zag ik daar cd’s van de Beatles.

Ik luisterde ernaar en ik was, zoals ze zeggen, hooked.

Familiekwaal, denk ik. Mijn vader is fan (logisch te verklaren, want de Beatles waren zijn jeugd), mijn broer en ik ook. Ik weet niet hoe vaak ik sindsdien naar de Beatles heb geluisterd, maar geloof me, het was niet weinig.

Nu we de vraag ‘Beatles of de Stones?’ hebben beantwoord, dan de volgende: wie is mijn favoriete Beatle? Hoewel ik de andere drie Beatles vanzelfsprekend ook goed vind, is mijn favoriet Paul McCartney (of Macca, zoals hij door zijn fans wordt genoemd). Waarom? Hij heeft verschillende stijlen in zich (goed in ballads, maar kan bijvoorbeeld ook rocken, bespeelt meerdere instrumenten). En ik weet niet, ik vind zijn solowerk ook echt geweldig.

Dus, lieve mensen, zo is het gekomen. Nu moeten jullie niet denken dat het een obsessie is. Ik zeg niet tegen mensen die Paul heten: ‘Oh mijn god, je heet net zoals Paul McCartney!’, ik weet niet alle tourdata van 1965 uit mijn hoofd en ik heb niet de Beatles-jukebox van 5000 pond die ik in de Beatles Store in Londen zag gekocht (maar als ik het geld had…). Daarentegen weet ik wel de volledige naam van James Paul McCartney (James Paul McCartney dus), heb ik een hekel aan Yoko Ono en wil ik graag naar Liverpool. Dus.

Hoe zit het met jullie? Houden jullie van de Beatles of hebben jullie het lef om een andere band de beste ever te vinden? :P

*No worries, die blogjes ga ik schrijven ook! ;)