Terug naar Oegstgeest: de buurtjes

20121217_142809

Ik woon nu meer dan drie maanden in Oegstgeest. Dit is geen vrijstaande villa (wat je waarschijnlijk zou verwachten), maar een studentenwoning die ik deel met één huisgenootje. Dit betekent vanzelfsprekend ook dat ik buren heb.

Ze zeggen wel eens: beter een goede buur dan een verre vriend. Ik heb geen idee hoe mijn buurtjes heten, maar toch zal ik ze even aan jullie voorstellen (hieronder reken ik ook de buurtjes van de buurtjes en daar weer de buren van).

– De plantjesburen (zie foto).
Groen is cool. Dat weten deze buren ook wel. Bij gebrek aan een tuin (ja, we hebben allemaal een balkon dat we moeten delen met onze buren van de ene kant, maar daar past krap één stoel op, dus dat mag de naam balkon niet eens krijgen) gebruiken ze de galerij. Want ja, die plantjes zijn toch wel erg leuk. Je eigen bieslook kunnen knippen enzo. Ik heb er dan ook geen bezwaar tegen (behalve als het gewaaid heeft en ik mijn lenigheid moet gebruiken om ze te ontwijken). Ik vind het wel handig. Als ik munt nodig heb, kan ik dat gewoon pakken (dat is een grapje, want ik gebruik nooit munt). Handig, zulke buren!

– De luie buren.
Deze buren hebben een probleem. Ze hebben namelijk geen kracht in hun armpjes. Ze kunnen nog net de energie opbrengen om de vuilniszak op de galerij neer te zetten, maar om dan heeeeeelemaal de trap af te gaan met zo’n zak, nee, dat is echt veel te zwaar. Gelukkig staat dat wel mooi, vijf van die stinkende vuilniszakken op een rij.

– De rookburen.
Roken is zó gele zwemslip, dat weet iedereen, behalve mijn buurtjes. Soms kom ik ze tegen, terwijl ze gezellig staan te blauwbekken in de kou. Een plastic bekertje vol afgebrande peuken staat ter uitnodiging voor de deur. Als ik ze groet, krijg ik een schorre ‘Goedemorgen.’ terug. Hoestend weet ik nog net de trap te bereiken. De volgende keer ga ik de andere kant op (dat kan namelijk ook, zo functioneel, die flat van mij).

– De ik groet je altijd chagrijnig terug, behalve als ik mijn pakketje bij je af moet halen-buren.
De meneer van Post NL heeft mij gevonden. Eén keer vroeg hij mij of ik een pakketje in ontvangst kon nemen voor de buren en ik, engel dat ik ben, zei ja. Sindsdien komt hij elke dag langs met minimaal tien pakketjes. Die pakketjes zijn altijd voor meneer de chagrijn. Wanneer ik hem tegenkom en groet (ik groet mijn buurtjes altijd, beter een goede buur…), kan hij er nog net met moeite een ‘Hallo’ uitpersen. Maar als ik een pakketje van hem in bezit heb en hij aanbelt, straalt hij als een mooie zondagmorgen. Ik vind het verdacht.

– De toneelburen.
Technisch gezien niet mijn buren, aangezien ze op een andere verdieping wonen, maar who cares? Iedereen in de flat is mijn lieve buur! Dit zijn de beste buren, want ze roken niet, groeten vriendelijk, ik kan hun vuilniszakken toch niet ruiken en ze zitten bij de leukste toneelvereniging van Leiden.

U merkt het al: we zijn één grote familie. De gezelligste familie van Nederland (oh nee wacht…).

20 Comments to “Terug naar Oegstgeest: de buurtjes”

  1. Haha, een en al gezelligheid!
    Ik heb alleen buren die geen nieuwe wcrollen ophangen. Ook heel fijn.

  2. Die rookburen vind ik het ergst! Bah. Maar de rest is ook niet erg gezellig…

  3. Haha, die plantjesburen vind ik wel geniaal XD Alleen jammer dat je de plantjes zelf dan weer niet meerekent als buren… die hebben ook zuurstof nodig!

  4. Jaaaa, ik hou van goede buren. Ik woon in zo’n dorp dat beter een gat te noemen is en vergrijzing is hier uiteraard een groot probleem. Maar och, wat zijn die grijze duifjes lief! Een paar keer vriendelijk groeten, nooit voor de deur uitgebreid tongzoenen en niet te veel lawaai maken en ze zijn je grootste fan. Schatjes zijn het toch.

  5. Ik ben erg benieuwd naar mijn nieuwe buren! Volgens mij is er één een oud vrouwtje, leuk!

  6. Ik zou echt niet weten hoe of wat de buren hier zijn. Enig contact dat ik heb is een groet in de lift of op de gang o.i.d.

  7. Roken is zó gele zwemslip, hihihi, oké ik heb van de ‘roken is zó…’-campagne gehoord, maar deze kende ik nog niet. Hilarisch.

  8. Altijd leuk, buren observeren. Ik had een buurman die telkens buiten ging bellen, onder het raam van mijn kamer. Handig, ik wilde zijn gesprekken namelijk helemaal niet horen… Oh en aan de andere kant woonde een jongen die in het weekend heel hard meezong met musicalhits, haha. En volgens mij probeerde zijn vriendin een tijdje viool te leren, ze was duidelijk geen natuurtalentje :p

  9. haha, ik had buren die er een paar jaar geleden voor zorgden dat onze afvoer verstopt raakte… Gelukkig zijn ze verhuisd.

  10. Die pakketjesbuurman lijkt me wel spannend. Waarom zou hij zo stralen als hij zijn pakketje in ontvangst neemt? Wat bestelt hij op internet waar hij zo blij van wordt? Raadsels, raadsels… binnenkort een blogje over de resultaten van detective Laura? ;)

Leave a Reply