Tag: blij

Waarom ik zin heb in juli

IMG-20140628-WA0001
Ja, dat is echt goud. #richbitch

1. Samenwonen
Met stipt op één: in juli ga ik samenwonen met de allerleukste gekkie. Ik heb er zoveel zin in dat ik zelfs alle stress en gedoe en geregel en gezeik rondom het verhuizen aan kan (oké bijna dan). Dat is nogal wat voor een stresskip als ik. Inmiddels ligt het laminaat bijna en dat maakt het al een stuk minder kil.

2. Jarig
Ik had het woohoeikbenjarigjoepiedepoepie-gevoel eerlijk gezegd al een paar jaar niet gehad, maar vorig jaar was het superleuk! Een dag vol felicitaties en kaartjes van lieve mensen, Walibi met mijn vriend, milkshakes, ijsjes, zon en blijheid. Dit jaar word ik 23 jaar (ik heb laatst gezegd dat ik het al was, kun je nagaan hoe oud ik al ben dat ik mijn eigen leeftijd vergeet) en dat is niet heel bijzonder, behalve dat ik dan huurtoeslag krijg. Ik heb ook net te horen gekregen dat mijn uurloon met tien cent verhoogd wordt, so I’m gonna be one rich bitch.

3. Bijna vrijheid
Leuk hoor zo’n stage, maar ook behoorlijk vermoeiend. Van de stagevergoeding kan ik niet leven, dus moet ik er ook twee a drie keer in de week bij werken (meestal in het weekend) en dat is soms best wel zwaar, vooral omdat ik niet goed ben in nee zeggen en liefst mijn dagen vol prop. En eh, dat ik nu midden in een verhuizing zit, helpt op zich ook niet heel erg mee. Ik ga de lieve mensen en boeken op stage missen, maar de vrije tijd (voor een maand, want daarna moet ik weer aan de studie) zal ook heerlijk zijn!

En nu moeten jullie drie leuke dingen van juli gaan noemen, zodat dit één grote happy de peppy-blog wordt (zeuren doen we morgen weer)!

:)

Knipper, knipper, knipper doet het streepje van WordPress. Bedenk nou iets in godsnaam, lijkt hij te willen zeggen. Je wil toch bloggen? Doe het dan!

Vooruit dan maar, ik ben bezig. Ik zou kunnen schrijven over de boeken die ik heb gelezen, dat ik me afvraag welke plantjes er nou in mijn plantenbak zitten (ik heb ze er niet ingedaan en ben een leek) of over mijn lievelingshuis in Oegstgeest dat nog steeds te koop staat.

Maar weet je: ik heb er geen zin in. Het enige waar ik aan kan denken, is dat ik heel erg blij ben en dat het lang geleden was dat ik zo blij was. Dus laat mij maar even genieten van dit gevoel, dan zie ik jullie over een dag weer.

Uw blogger is blij

Het was november en ik zocht een stage voor mijn minor Journalistiek en Nieuwe Media. Ik kan u vertellen: dat is zo makkelijk nog niet. Je wilt liever niet stage lopen bij het plaatselijke sufferdje. Het is niet zo handig als je stageplaats Zwolle is wanneer je in Oegstgeest woont. En als je dan iets hebt gevonden, moet je maar geluk hebben dat je uitgenodigd wordt naar aanleiding van je mailtje. En het is al helemaal een wonder als je op basis van dat gesprek aangenomen wordt.

In september was ik nog met een vriendin naar het Letterkundig en Kindermuseum in Den Haag geweest. Ik studeer Literatuurwetenschap. Het museum is awesome. Eén plus één is twee.

Ik belde. Ik kreeg iemand aan de lijn die zei dat ik moest mailen naar die en die.

Ik mailde naar die en die.

Het e-mailadres klopte niet.

Ik belde weer en kreeg het goede e-mailadres.

Ik mailde naar die en die.

Het e-mailadres klopte weer niet.

Dacht ik, want opeens kreeg ik een mailtje met een uitnodiging voor een gesprek. Het gesprek vond plaats en ik werd geschikt bevonden.

Dikke prima, denk je. Maar zoiets moet wel goedgekeurd worden door je stagedocent. Hmm ja, tja, ja, zei hij. Het is op de grens van wat we toestaan, maar vooruit, het mag wel.
Nu moet je weten, de universiteit is zo makkelijk nog niet. Want dan moet je een stageplan schrijven die goedgekeurd moet worden door diezelfde stagedocent. En dan moet het nog goedgekeurd worden door de examencommissie.

Inmiddels was het al januari en dat terwijl de stage in januari plaats zou vinden. Ik stond doodsangsten uit, want wat als het niet werd goedgekeurd door de examencommissie? Het was immers op het randje. Maar je raadt het al: het is goedgekeurd!!!!!!!!!!

Sinds donderdag loop ik stage, maar wat doe ik dan zoal? Nou, lief lezertje, vanaf 8 maart komt er een tentoonstelling over Jan Siebelink in het Letterkundig Museum. Daarbij wordt een wandelapp gemaakt, die zich richt op het centrum van Den Haag (een aantal van Siebelinks romans spelen zich daar af) en een audiotour. Ik ga daarmee helpen.

Wat ik daarvoor moet doen? Nou, ik moet bijvoorbeeld morgen naar Ede om Jan Siebelink te ontmoeten. Ik houd nu al van mijn stage.

Oftewel: mijn dag kan niet meer stuk. Zelfs de sneeuw en kou kunnen het niet meer verpesten.

(En oh ja, dan nog wat minder goed nieuws misschien: in januari loop ik fulltime stage en daarna drie dagen + 2 dagen college en ik moet ook nog een scriptie schrijven.  Daarnaast schijn ik ook nog vrienden, familie en een vriendje te hebben die met me af willen spreken. Druk druk druk, dus vanaf nu ga ik om de dag bloggen. Wellicht dat ik in maart, dan is mijn stage afgelopen, wel weer naar vijf dagen ga, maar dat zie ik dan wel weer. En nee, ik zal niet stoppen met bloggen, wees maar niet bang!)