Tag: student

Voor het laatst

Het is het moment dat elke student ooit kan verwachten: de dag van je laatste studiefinanciering EVAH. Als je niet oplet, gaat het zo verder in een lening, maar weldenkende mensen zoals ikzelf zetten hem op de dag dat je je laatste overheidscentjes hebt gekregen op 0 (zodat je nog studentenov hebt).

Het is een trieste dag, want ik ben nog niet klaar met studeren. Wat zeg ik, verre van. Hierna moet ik nog een jaar en dan is het na 5,5 jaar (iets met een verkeerde master kiezen en een premaster moeten doen dus) echt voorbij.

De vraag is natuurlijk: hoe ga ik de resterende maanden overleven? Nou, maken jullie je daar maar geen zorgen over, lieve lezertjes. Ik beloof dat ik geen advertorials over autobanden, fotoboeken of maandverband zal schrijven. Het is niet alsof ik nu op straat moet leven. Zo lang ik maar niet meer wekelijks naar boekenwinkels, kledingwinkels of de Flying Tiger ga (hoe ga ik dat in godsnaam doen).

Ook heb ik besloten om dit jaar toch maar niet naar Engeland te gaan. Het is het leukste land evah, maar ook een behoorlijk duur land, zeker als je een student bent zonder stufi. We gaan nog wel een midweek ofzo ergens in Nederland spenderen (en dan niet Voorschoten dus), dus ik ben niet helemaal zielig.

En hé, ik heb tenminste nog langer dan een jaar om na te denken over wat ik nou echt wil doen (in ieder geval iets met schrijven). Suggesties zijn welkom. Merci.

Van niets naar iets

In december ben ik gestopt met de master Algemene Cultuurwetenschappen aan de UvA. Nu zul je misschien zeggen: ‘Maar Laura, waarom heb je ons dat niet verteld?’

Ik zal allereerst uitleggen waarom ik gestopt ben. De studie viel tegen en ik haalde onvoldoendes. En dat is gek, want hoewel ik geen streber qua cijfers ben, heb ik in mijn universitaire carrière niet veel onvoldoendes gehaald. Dat zei wel genoeg en aangezien de tijd om die onvoldoendes op te halen beperkt was en ik het niet zag zitten, ben ik gestopt.

Hoewel het de goede keuze is geweest om te stoppen, was het moeilijker dan ik had gedacht. Je beseft pas hoeveel een studie betekent als het er niet meer is. Ik was op zoek naar een stage, maar in de tijd dat ik die nog niet had, voelde ik me een beetje verloren. Je ontleent je identiteit aan het student-zijn. Ik was niets. Geen student, geen werkende (ik heb wel een klein bijbaantje, maar dat mag geen naam hebben), geen werkloze, niets. Als mensen vroegen: ‘Wat doe je?’ wist ik niet wat ik moest antwoorden, want er was geen groter geheel, geen rode draad.

Ik kan pas in september weer beginnen met een (pre-)master. Daar heb ik nog geen beslissing over genomen, maar misschien wordt het filosofie. Wat moet je dan doen in de tussentijd? Het plan was sowieso om in 2014 een stage te doen en dus begon ik met die zoektocht. Dat was niet makkelijk, want veel stages begonnen in januari en daarvoor was ik te laat.

De reden dat ik dit nu allemaal vertel, is omdat ik nu wél goed nieuws heb! Ik ga in maart aan een heeeeeeele toffe stage beginnen, namelijk een stage PR & Marketing bij Dutch Media Uitgevers. Dat bedrijf heeft vier uitgeverijen (Lebowski, Moon, Mistral en Carrera) en dat betekent dat ik me vier dagen in de week, voor vijf maanden lang, tussen de boeken mag begeven. Ik ben echt superblij dat ik dit mag gaan doen en kijk er dan ook heel erg naar uit.

Vanaf maart ben ik niet meer ‘niets’. Dan ben ik een stagiaire!

De vijf meestgestelde vragen aan studenten en de antwoorden daarop

Studenten hebben het zwaar. Ze moeten feesten, mensen regelen (jargon voor zoenen), patat halen bij de snackbar en oh ja, studeren. Oh en nog iets: vervelende vragen beantwoorden. Valt iemand je weer lastig met vragen die je al tachtigduizend jaar hebt gehoord? Stuur ze de link van deze blog!

Hier de vragen plus antwoorden:

1. Hoe gaat het?
– Gestrest.
– Druk, druk, druk, druk.
– Ik heb een kater.
– Gestrest, druk, druk, druk, druk, en heb een kater.

2. Wat voor studie doe je?
Iets wat jij niet snapt en moeilijk vindt klinken.

3. Wat kan je daarmee worden?
– Niks.
– Heel veel waar je heel weinig geld mee gaat verdienen.
– Heel weinig waar je heel weinig geld mee gaat verdienen.
– Ik zou het werkelijk waar niet weten.

4. Hoe gaat het in de liefde?
– Ik heb mijn bangalijstje bijna afgewerkt.
– Liefde? Wat is liefde? Nog nooit van gehoord.
– JA, IK BEN SINGLE, HOEZO? NEE, IK BEN NIET GEFRUSTREERD.
– Goed, ik heb een nieuw vriendje/vriendinnetje, hij/zij is zoooo leuk en knap en schattig en slim en *insert lang zwijmelverhaal*.

5. Hoe gaat het met je studie?
– BEGIN NIET OVER MIJN STUDIE EN AL HELEMAAL NIET OVER MIJN SCRIPTIE, WANT IK MAAK JE AF.
– Stress. Stress. Ik ben zo gestrest.
– Welke studie? Ik ben al zo vaak geswitcht dat ik niet meer weet welke ik momenteel doe.

Dus foei, niet meer vragen!

Studenten: vijf types

httpv://www.youtube.com/watch?v=T62y4PaaDdM&feature=related

De vrouwelijke versie van nummer drie.

‘Ja, maar Laura, dit zijn allemaal vooroordelen en dat mag niet en je plaatst mensen in hokjes.’
Ja, lieve lezer, natuurlijk is het onderstaande een overhaaste generalisatie, maar je moet het vooral met een dikke, vette knipoog zien. Het is allemaal zwaar overdreven. Dus voel je niet beledigd/aangesproken.

1. De serieuze student.
Deze student kan zijn tas (ik heb geen zin om de hele tijd zijn/haar te doen, dus ik doe maar even zijn) bijna niet dragen door alle boeken die hij mee draagt. De paper die we over een paar weken moeten schrijven, heeft hij al af. Elk college zit hij vooraan en steekt gretig zijn vinger op wanneer de docent iets vraagt. Hij zou een hekel hebben aan pauzes, ware het niet dat hij dan de docent kan bestoken met vragen. Hij haalt altijd negens (en als hij een acht haalt, is hij bedroefd) en kijkt neer op mensen die dat niet doen.

2. De luie student.
Je weet eigenlijk niet meer hoe hij heet en ook niet waar hij vandaan komt. Net als je denkt dat hij gestopt is, duikt hij weer op. Hij haalt nooit de deadline en de artikelen leest hij niet. En tóch, op de één of andere vage manier, heeft hij het volgende jaar gehaald.

3. De studentikoze student.
Hij vindt alles ‘vet chill’ en als het dat niet is, dan is het ‘a-relaxt’. Volgend jaar gaat hij in het bestuur van zijn studentenvereniging, maar voor nu voldoet het alle meisjes in het dispuut afgaan ook wel. Hij woont in een studentenhuis met twintig huisgenootjes, drinkt bier voor zijn ontbijt (dat is de beste manier om over een kater heen te komen) en mocht het niet lukken met de studie? Ach, dan doet hij toch weer gewoon een andere? Pappie betaalt het wel.

4. De stille student.
Van deze student weet je de naam eigenlijk ook niet meer. Hij is altijd bij het college, leest de artikelen, maar zegt eigenlijk nooit iets. Pas bij een presentatie kom je erachter hoe zijn stem ook alweer klinkt. Dit is de student wiens naam je vergeet bij een reünie.

5. De excentrieke student.
Hij draagt broeken in neonkleurtjes, pauwenveren in zijn haar of andere vreemde attributen. Soms doet hij midden in het college een dansje of begint spontaan te zingen. Niets is hem te gek.  Op een reünie weet iedereen wél wie hij is.

Goed, dat waren de hokjes dan.
‘In welk hokje pas jij eigenlijk, Laura?’
Ik denk een combinatie van de stille student (ik zeg nooit zoveel tijdens college) en de serieuze student (ik lees bijna alle artikelen wel, maar ik haal helaas geen negens). Klinkt zieliger dan het is :P

En hoe zit het met jullie? Pas jij in één van deze hokjes? ;)

Sjaarzen en feuten

Bron

Ik kreeg het verzoek om een stukje te schrijven voor aankomende sjaarzen en feuten (studentenjargon voor eerstejaars) en dat doe ik dan natuurlijk ook!

Het is een heerlijk gevoel: van de middelbare school af zijn. De hele zomervakantie loop je met een grijns op je gezicht rond, want nu gaat de tijd van het drinken, vrienden voor het leven en oh ja, studeren, komen! Maar naarmate de vakantie verder vordert en het eerste college eraan komt, begin je zenuwachtiger te worden. Gedachtes als ‘Wat als ik geen nieuwe vrienden maak en iedereen me stom vindt?’ en ‘Wat als de studie heel stom blijkt te zijn?’ krijgen dan de overhand.
Ik zal proberen een aantal wijze (ik ben immers al heel oud en ook heel wijs, net zoals Dumbledore *kuch*) adviezen te geven en hopelijk worden de zenuwen hierdoor wat minder.

1. Wees niet bang.
Iedereen zit in hetzelfde schuitje. Waarschijnlijk ga je studeren in een andere stad met mensen die je niet kent. Guess what: die mensen kennen waarschijnlijk ook niemand. Ze hebben allemaal dezelfde angsten, zijn ook zenuwachtig. Vrienden maken gaat dan heel makkelijk. Over twee maanden denk je: waar heb ik me druk om gemaakt?

2. De eerste keuze is niet altijd de beste.
Ja, het kan gebeuren dat de studie toch niet bij je past. Is dat een ramp? Nee. Ik vind dat je tegenwoordig veel te vroeg moet kiezen (in de vierde een profiel kiezen wat bepaalt wat je de rest van je leven gaat doen, oké, misschien overdreven, maar toch). En van tevoren weet je nooit helemaal hoe een studie is. Ik weet niet precies hoe het werkt, maar volgens mij kan je voor januari of februari nog switchen (zonder te hoeven betalen). No stress dus en je bent geen loser als je stopt met je studie.

3. Studeren, zwaar of niet?
Dit verschilt heel erg per studie. Maar waar het eigenlijk om gaat: vind je het leuk? Zo ja, dan vind je het ook niet vervelend om te moeten studeren. Natuurlijk is niet alles even leuk, maar ja, that’s life. En nee, ik vind tentamens ook geen pretje (twee weken jezelf opsluiten in je huis of in de UB (Universiteitsbibliotheek)), maar het hoort erbij (soggen is je beste vriend)!

4. De leukste tijd.
Sommigen zeggen dat de middelbare school de leukste tijd van je leven is, anderen zeggen dat het je studententijd is. Ik ben het met de tweede groep eens ;)

Dus maak je geen zorgen, het komt echt goed! Voor je het weet, ben je tweedejaars!

Geen feut meer

Bron

Over ietsje minder dan een maand (lucky me dat ik zo lang vakantie heb!) beginnen mijn colleges weer. Zoals jullie (bijna) allemaal wel weten, studeer ik Literatuurwetenschap op de universiteit Leiden (de leukste studie die er is, ga hem ook doen ;)).

In mijn eerste jaar heb ik veel nieuwe mensen leren kennen, waaronder mijn lieve studiegenootjes! Dat is sowieso al één aspect wat leuk is van de universiteit. Daarnaast ben ik in dit jaar natuurlijk ook wijzer geworden op het gebied van literatuur. Ik heb geleerd hoe ik verhalen, gedichten, film en theater moet analyseren, heb mijn Britse accent verbeterd (nee, ik snap ook niet waarom we dit moesten doen) en natuurlijk heel veel gelezen!

In het eerste jaar had ik al een relaxt rooster, maar dit jaar al helemaal. Jawel mensen, ik hoef maar twee keer in de week naar college! Ik ben echter niet van plan om vijf dagen in de week thuis te zitten, daarom zoek ik een bijbaantje. Mochten jullie wat weten: parttime, doordeweeks, omgeving Rotterdam. Let me know!
Daarnaast ben ik  van plan om door te gaan  bloggen, net zoals nu. Ik heb een aantal nieuwe dingen in mijn hoofd zitten en natuurlijk mogen jullie straks eindelijk weten wat het ultrageheime project is ;)

Mijn conclusie na één jaar als student is: studeren is leuk (eindelijk iets doen wat je leuk vindt, leuke studiegenootjes, meer vrije tijd), behalve de tentamens natuurlijk ;) Op naar het tweede jaar!

Hebben jullie ook zin in het volgende schooljaar/studiejaar/werkperiode?

*Feut is studentenjargon voor eerstejaars.

De leukste dag van de maand

Het is aan het eind van de maand. Vaak krijg ik al een mailtje in mijn mailbox om me ervan op de hoogte te stellen. Maar dat is eigenlijk niet nodig, want ik weet het natuurlijk al. Mijn favoriete dag in de maand: als de studiefinanciering weer op mijn rekening wordt gestort.

Het is een heerlijk gevoel. Je krijgt geld en je hebt er geeneens iets voor gedaan (ja, je moet het later allemaal terugbetalen als je je studie niet haalt, maar daar gaan we het even niet over hebben). En het is niet eens dat ik het uitgeef, want meestal zet ik het op mijn spaarrekening. Maar toch.

Maar eigenlijk vind ik wel iets stom aan de stufi. Studenten die ouders hebben met een lager inkomen dan gemiddeld krijgen meer stufi. Ik gun het ze van harte, maar de gedachte erachter klopt niet helemaal. Want wie zegt dat je ouders je studie betalen, als je ouders wél bovengemiddeld verdienen? Het is niet alsof de wet het ze beveelt ofzo.

Maar goed, het maakt niet uit. Elke maand verwelkom ik die eurootjes van de overheid met veel plezier. Lang leve de stufi!